Time Escape (Currently Editing)

Fantasy #6: Pain of Reality

Fantasy #6: Pain of Reality

///

Sa maraming sandali ng buhay ko rito, madalas kong kinukwestyon kung tama ba 'yung mga desisyon ko. Dapat ba, ang una kong puntahan o hanapin ay 'yung muntik makasagasa sa 'kin? Para kumpirmahin mismo mula sa kanya 'yung version niya ng totoong nangyari? Kung nakita niya 'yung mga humahabol sa 'kin? At higit sa lahat, kung nakilala niya 'yung tumulak sa 'kin? Paano kung nasa taong 'yon 'yung sagot sa misteryo na 'to?

     "Nandito na tayo." Natigil 'yung pag-iisip ko nang sabihin 'yon ni Tita Gracia o Graciela. Tumigil na kami sa paglalakad at napatingala agad ako sa may kalakihang bahay na 'yon.

     Gustong-gusto ko nang makita si Mommy pero makikilala niya ba 'ko? Hindi siguro. Lukso ng dugo? Pero kung talagang hindi ako nanggaling sa kanya... hindi niya ba mararamdaman na ako 'yung anak na pinalaki at minahal niya?

     Paano rin kung nagbago 'yung mga pangyayari dahil sa pagkakapunta ko rito? Then what happened to my existence here?

     "Nandyan ba si Señora Trinidad sa loob?" tanong ni Tita Gracia sa tagabantay ng bahay.

     Nandito na kami sa labas ng bahay ng Mom ko at siguro nandito rin si Dad, sana. I miss them... so much.

     Pero habang tumatagal, mas lalo akong kinakabahan. Ano'ng sasabihin ko? Paano ko sisimulan? Maiintindihan ba nila 'yung sitwasyon ko samantalang ako nga hirap nang tanggapin 'to?

     "Wala naman pong sinabi si Señora Trinidad na may bisita siya ngayong araw," sabi ng lalaking tagabantay.

     "Mahalaga ito manong."

     "Hindi ho talaga pwede... Mahigpit si Señora ngayon."

     Napalingon ako kay Tita Gracia na ngumiti sa 'kin at mukhang hindi pa sumusuko.

     Hinawakan ko 'yung braso niya. "'Wag na lang po kaya muna Ate Gracia? Baka po mapasama kayo 'pag ipinilit natin?"

     Sa panahong ito, Ate ang itinatawag ko sa kanya at hindi Tita dahil nasa early 30's pa lang siya ngayon.

     Umiling siya at in-assure ako na ayos lang. Nilingon niya ulit 'yung tagabantay. "Tungkol 'to sa sanggol," seryosong sabi niya ro'n.

     Tila nag-usap naman sila sa tingin at may alam na ayaw nilang marinig ko.

     "Pasok po," sabi ng lalaki ilang sandali.

     Pagkapasok, namangha ako sa ganda ng mga gamit at ng disenyo ng bahay. Mas nakakaakit ang loob kaysa labas.

    Gayunpaman, mas lalong lumalakas 'yung tibok ng puso ko.

     "Señora Trinidad, nandito po ang kumadrona na si Graciela," sabi ng kasambahay sa may tapat ng isang kwarto.

     Bumukas ang pinto at nagulat ako nang makita ang dalawang tao.

     Si mommy na may kasamang ibang lalaki at mukhang... mukhang kakatapos lang nilang magtalik. Magulo parehas ang mga buhok nila. Walang damit pang itaas ang lalaki. Si Mommy may pagka-daring sa tila kasusuot lang na manipis na sando at short.

     "Sa labas lang ako," mabilis na pagpapaalam ng lalaki kay Mommy na tinanguan lang ng huli.

     Mabilis na nanggilid 'yung luha ko sa magkakahalong emosyon. Marami pa siguro talaga 'kong hindi alam sa buhay na 'to. Nagkasala si Mommy kay Daddy. O pareho ba sila?

     "Ate Gracia... nanganak ba siya?" naitanong ko sa mahinang boses. Malayo pa naman ang distansya nila mula sa 'min.

     "Hindi. 'Yung kaibigan ni Señora Trinidad ang pinaanak ko rito noong nakaraang linggo. Kung kakilala mo siya, wala naman sigurong kaso kung nasabi ko 'to sa 'yo."