84: Kamatayang Kaibig-ibig

69 6 0
                                    

Sa isang daigdig kung saan pag-ibig at kamatayan ay magkakawing,
Mainit na mga halik sa luhang pumipintig.

Mga mata na nagtatangkang itago ang kirot,
Sa pamamaalam, tamis at lungkot ang sinabi ng tinig.

Isinasaulo ang mga sandaling matamis,
Sa isang araw na maiksi't saglit.

Panganib man ay nariyan na,
Ang pagmamahal, patuloy na nananatili,
Kahit ang buhay ay naglalaho unti-unti.

Kamatayang kaibig-ibig, isang hiwaga ng ligaya,
Sa huling hininga, ang iyong pag-iral ay matatagpuan pa.

Aking iniukit sa puso't isipan,
Ang iyong pag-ibig, hindi malilimutan.

Kamatayang kaibig-ibig, walang luha na magpapatak,
Kahit sa huling hininga, hindi madadaig ng sakit at hirap.

Sa yakap ng iyong walang-hanggang bisig,
Ang puso'y nakatagpo ng ginhawa.

Ito man ang maging dulo ng ating pag-ibig, mananatili kang nakaukit sa puso't isip.

Love's Tapestry: Weaving Words of RomanceWhere stories live. Discover now