The Villainess And Me

Chapter 17

"Do I know you?" Mahinang tanong ko nito but he didn't answer instead he stared at me.

"You do," sagot niya. He sounds so weak and.. lost.

Magsasalita pa sana ako but he suddenly turned his back at me as he raised his right hand and waved at me.

"See you, Ria. We'll meet again soon," Paalam nito. "And when that time comes, surely.." He added as he stepped slowly and walks away.

Hindi pa din ako maka recover dahil sa mga sinasabi niya.

Anong ibig niyang sabihin? Why does he talk to me na parang matagal na kaming magkakilala?

At anong ibig sabihin niya before siya umalis? We'll meet again soon? Anong surely pinagsasabi niya?

My gut tells me na sinundan ako ni Sebastian dito sa zoo or something na ikinatayo ng balahibo ko.

So much for being inside this book and became the villainess, Adriana, made me stress a lot. Mabuti pa pala sa totoong buhay ko kasi kahit ang tingin ng ibang tao sa akin ay stress pero hindi talag pero dito..? Stress na ako sa mga nangyayari.

Even some of the plot change. Which made me think na okay lang kasi I don't want myself to fall in miserable end gaya sa totoong Adriana but.. something's not right talaga.

May kagaya ba kaya sakin na nandito rin sa loobg ng libro?

Huminga ako ng malalim as i think deeply about it.

Kung meron mang same sa akin na nandito rin.. i hope he or she is a good person. Ayaw ko pa naman ng gulo.

Umiling-iling nalang ako dahil sa mga naisip.

"Stop na, Adriana." Bulong ko.

I want to rest for the day na. This encounter with Marc Sebastian gives me headache.

I decided na umuwi nalang sa villa ni Siej kasi nawalan ako ng gana mag enjoy sa zoo dahil sa nangyari.

Even though i still want to watch the orangutan more and look at the other animals. Hayst.

Nang pumasok ako sa villa ay  bumangad agad sa harap ko si Manang na kita mo yung pag-aalala sa mukha niya.

"Bakit mukha kayong nag-aalala sa akin manang?" Nagtatakang tanong ko nito.

"Ah.. eh.. magtatanong lang sana ako ma'am if you encounter some bad people at the zoo?" Kumunot tuloy ang noo ko.

Bad people?

"Wala naman, manang," sagot ko nito. Hindi naman bad person si Sebastian kay Adriana in the book.

"Talaga po?" Parang lumiwanag ang mukha ni manang sa sagot ko kaya tumango ako for the second time.

"Wala talaga."

Parang huminga siya ng maluwag sa narinig at nakangiting nagpaalam sa akin.

Nagkibit-balikat nalang ako sa inasta ni manang. I really don't get manang sometimes.

Hindi ako lumabas sa villa ni Siej for almost three days na pero Siej always call me naman and he updates me about his time over there sa phone. Just like now.

"I can't understand Jacob sometimes." reklamo niya sa kabilang linya.

Tumawa tuloy ako ng mahina. Si Secretary Jacob Li. He's executive assistant.

"At bakit naman?" Nakangiti kong tanong nito.

"He said he wanted me to end this quickly so he can go back to the Philippines." Sagot nito. "Nagagalit na daw ang asawa niya sa akin." He added.

Ngayon ko lang nalamang married na pala ang secretary ni Siej. Naunahan pa ang amo sa sekretarya niya.

Lalo akong tumawa ng malakas sa sinabi niya at dahil na rin sa naisip ko.

"What are you laughing at, Ria?"

Umiling ako kahit hindi niya ako makita.

"Wala!" Sabi ko nalang.

"Anyways babalik na ako sa pinas the other day so i hope umuwi ka na din sa pinas tomorrow." Sambit niya kaya tumango ako.

I can't forget it. Birthday na niya sa susunod na araw bukas.

"Bakit naman?" Biro ko nito. "I think i enjoy being here."

He just chuckles because of what i said at nagpaalam na dahil may gagawin pa siya before he said to me na uuwi na bukas so we can continue our time together.

Ngumiti nalang ako sa inasta ni Siej. Nagbago na rin si Siej na umasta sa akin. I really thought he is cold to Adriana base on the book. Pero i think he.. indulges her every time.

Gaya ng sabi ni Siej ay umuwi ako sa pinas the next day, kasi naman miss ko na din ang ama ko. Nagpaalam muna ako kay manang before i leave.

"Bye manang." Emosyonal kong paalam nito as i hugged her.

Yumakap din si manang pabalik sakin as she rubs and pats my back gently.

Ngayon ko lang naramdaman ang mahigpit na yakap na parang galing isang ina. It feels so comfortable. So warm.

"Don't worry, Ma'am Adriana. Magkikita pa din tayo sa wedding niyo soon." Aniya.

Ngumiti ako ng peke sa sinabi niya at kumawala sa yakap ni manang.

Kung mayroong wedding na magaganap.

I bid her farewell as i got inside the car that leads me to the airport.

Tumawag si papa sa akin before i step inside Siej's private plane.

"Tryton Siej called and told me uuwi ka na sa pinas, anak." Maligayang sambit nito sa kabilang linya.

Tumawa ako ng mahina sa sinabi niya.

"Opo. Pasakay na ako ng plane ni Siej, papa." Ani ko nito.

I heard him sigh as if hindi pa rin makapaniwala as he speak again.

"Okay then, my sweety. I'll wait for your return!" I can feel his excitement over here.

Tumawa nalang ako sa inasta niya. Iba-iba kasi ang tawag niya sa akin which made me feel so sweet.

Emosyonal akong umupo sa upuan sa eroplano ni Siej as i buckle my seatbelt and look outside.

Kahit hindi ko talaga totoong ama ay napamahal na din ako sa ama ni Adriana. He is just so sweet, caring and supportive to Adriana since day 1. I can tell he is a daughter slave.

Sana may ama din ako na gaya kay Adriana. Okay na ako sa mahirap na buhay basta lang may ama akong kagaya kay Adriana.

When the plane landed in NAIA ay bumangad agad sa akin ang papa ni Adriana pagkalabas ko palang sa eroplano.

"You're finally home, Princess!" Masayang bati ni papa sa akin as he hugged me tightly in his arms.

Yumakap din ako pabalik and buried my face in his hard chest. Kahit ma edad na rin si papa ay para pa din itong mga nasa mid 30s.

"You miss me that much, my princess?" I heard him say just above my head.

Tumango alo bilang sagot sa tanong niya.

"Now i regret giving you to Siej." Aniya. "I should have let you come with me." He added.

Tumawa nalang ako sa sinabi niya sabay alis sa yakap ni papa.

"Let's go home na, princess." Nakangiting sambit niya kaya tumango ako.

I hugged his arms tightly as we walked towards our car.

I texted Siej at ipinaalam sa kaniya na nakauwi na ako sa pinas and i am with my dad heading home na.

Hindi naman ito nag reply so i guess busy pa iyon.

Tumingin nalang ako sa labas ng bintana as i heard dad speak a lot about his time abroad and stuff hanggang nakarating kami sa bahay.

***
Gel