Chapter 38

2.2K 67 1
                                    

Humahangos na pumasok si Sebastian as he frantically lock the door.

"How did they find us here!?" galit nitong sabi as he turned and looked at me and Mom.

Nakaramdam ako ng takot dahil sa tingin niya kay Mama. Parang anytime papatayin niya si Mama although i know he can't do it kasi hindi naman tao si Mama.

"Alora! You said she doesn't have anything on her body!?" nanggagalaiting sambit nito.

Hindi umimik si Mama kaya huminga ako ng malalim.

"Answer your Prince!" sigaw ni Sebastian na ikinagulat ko ng mahina.

Si Mama naman ay nakatingin lang kay Sebastian ng walang emosyon.

Nag-alala na tuloy ako. There's a part of me that doesn't want Mom to take Sebastian away from us.

Tao naman din si Sebastian. He just wants to be loved.

"Marc Sebastian Lopez. You are under arrest for breaking the law of nature," seryosong sambit ni Mama.

I held my breath as i watched Mama and Sebastian facing not far away from each other habang lumayo ako sa kanila and I'm now leaning the wall.

"W-What.." nanlaki ang mata ni Sebastian sa gulat dahil sa sinabi ni Mama.

"Do you have anything to say, Mr. Marc Sebastian Lopez?" ani Mama.

I feel sad for Sebastian. He doesn't deserve this. There must be a way!

Napabuntong hininga si Sebastian as he turned his head and stare at me.

"Bakit hindi niya ako maalala?"

I think Sebastian already knows that Alora was a mysterious person galing sa nature.

"Some of her memory from that clone world will fade little by little until she had no memory left in that clone world," paliwanag ni Mama.

Bumuga ng hangin si Sebastian as i  saw his eyes trembling.

"Why did i even born?" mahinang usal nito.

Para na akong naiiyak dahil kay Sebastian.

"M-..Alora? Is there a way to make Sebastian free from the sin he committed?" hindi mapigilang tanong ko.

Mama turned her head and stare at me saka ngumiti kaya kumunot ang noo ko.

What does she mean with that smile of hers?

"There's a way for that," sagot ni Mama sa akin.

I held my breath while staring at my Mom while in my peripheral vision, humikbi na si Sebastian as he covered his eyes using his hands.

"I can save him but there's a price he must pay," anito.

"Ano?" tanong ko.

"By wiping away his memories of someone dear to him," seryosong sambit ni Mama.

Huminga ako ng malalim at tinignan si Sebastian.

"I-I.. c-can't.. d-do.. t-that," humihikbi na sambit ni Sebastian kaya napailing ako.

"Sebastian..," tawag ko nito. I know what he's gonna answer.

"I don't want to lose you in my memory, Adriana! You're the only one I've got! Kahit sa mga ala-ala nalang tayong magkasama!" he frustratingly says.

I'm someone dear to him.

"Please!" giit ko nito.

Hindi siya umimik at tinitigan lang ako.

"If you want to live, you have to pay that price," ani Mama, "You have to choose now. Tryton and the authorities are on their way to this room."

"For once, think about yourself, Marc Sebastian! Please!" nag-alalang sambit ko nito.

Hindi pa rin nagsalita si Sebastian.

"Anytime now," ani Mama at narinig na nga namin ang padabog sa pinto.

"Ria!!" tawag ni Siej sa akin sa labas.

"Lumayo ka muna, Sir!!" sigaw nung hindi ko kilala na boses.

"Sebastian!" giit ko.

Bumuntong huminga siya at pumikit bago nagsalita.

"Erase my memory of her," walang emosyon na sambit ni Sebastian kay Mama.

I saw Mom smile sweetly as she snapped her two fingers.

"Granted!" masayang sambit ni Mama.

Gulat akong nakita kung paano nawala si Sebastian sa paningin ko. He just disappeared!

"A-Anong--!!?" She cuts my word off.

"Dinala ko siya sa lugar kung saan siya unang tumira before he didn't have memories of you and the clone world," paliwanag ni Mama.

Tumango nalang ako. Mama put him in the States kung saan nakatira ang nag-ampon sa kaniya.

"All his memory here will be erased," aniya, "Including the rest of you."

Huminga ako ng malalim. I'll forget Sebastian too.

Okay lang din naman sa akin. I hope he can find the love he yearns the most.

"Pati ba sila Siej, Ma?"

"Oo, Anak," sagot ni Mama.

Tumingin ako sa pintuan kasi patuloy pa rin silang subukang buksan ito. Kumunot tuloy ang noo ko.

Ang tagal naman nilang buksan 'yan!

"I buy us some time here," ani Mama.

"Oh," ani ko nalang.

Umiling si Mama sa akin as she walks towards me and poke my forehead saka nagsalita.

"Ang haba naman ng buhok ng anak ko. So many suitors," reklamo ni Mama as she kiss my forehead.

"I'm going now, Our princess. Send my regards to your Dad or.. don't. He just had a heart attack," ani Mama.

Tumawa ako ng mahina.

"Bakit naman hindi, Mama?"

"Baka aatakihin na naman siya sa puso pag sinabi mong nag-uusap tayo. I'll just tell him when it's time," natatawang paliwanag ni Mama kaya napailing nalang ako.

Nakangiti lang ako at tinignan siya as she bid farewell one last time before she disappeared.

Sakto rin at bumukas na ang pinto. Bumungad sa akin paningin ko si Siej as he frantically runs towards me with his worried face.

"Ria! Are you okay? Are you hurt? Where is it?" nag-alalang tanong nito as he holds both my shoulders and make me turn so he can inspect me.

"Those kidnappers! I want them all to spend their lives in jail!" galit na sambit ni Siej sa mga pulis na nasa likod niya.

"We're working on it, Sir!" sagot nung isang pulis. Captain yata nila.

"Do it!" giit ni Siej.

Umalis na din silang lahat maliban sa aming dalawa ni Siej.

I stare at Siej at kita ko sa mga mata niya ang pag-alala at ang galit dahil sa kumuha sa akin.

"Are you really okay, Ria?" mahinahong tanong niya sa akin.

I nod, "Okay lang ako. Hindi naman ako nasaktan."

Dito na siya bumuga ng hangin as if the heavy weights lifts on his chest.

Inalalayan niya ako pasakay sa helicopter niya habang ako ay tahimik lang.

I feel like something is missing but I can't pinpoint it.

Napabalik lang ako sa reyalidad nang naramdaman kong hinawakan ng mahigpit ni Siej ang kamay ko.

***
Happy 1st Year Anniversary sa story kong 'to!!🥳🎉

Prologue+38/2 to go🥺💙

GEL

The Villainess And MeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon