Chapter 26

2.8K 76 4
                                    

"Bakit parang gulat na gulat ka?" tanong ko sa kanya.

He's still staring at me.

"Ba't parang maiiyak ka, hoy! I didn't do anything to you, Tryton Siej Avis baka akala nila inaaway kita," ani ko.

Pero hindi pa rin siya nagsalita kaya nakaramdam tuloy ako ng awkward sa amin.

Ano ba naman 'to.. haystt.

"Y-You remembered..," aniya.

I held my breath sabay iwas ng tingin sa kanya.

"Wala naman akong memory loss ah!" sambit ko nito. Well, kinda.

"Look at me, Ria," ani Siej as he holds my chin and make my head turn to look into him.

"Bakit?" I stare at him.

"You're back," iyon lang ang nasabi niya sa akin na ikinagulat ko.

"H-Huh?"

"I'm glad you're back, Ria," mahinahong sambit niya sa akin.

I can feel my eyes watered because of it. Na-iiyak tuloy ako sa sinabi niya.

"Well..." wala akong masabi.

He really knows me well.

Napabuntong hininga nalang ako when he pulls his hands away from my chin but still staring at me softly.

"How did you know I'm the real Adriana and the person who always troubles you is the fake one?" nagtatakang tanong ko nito.

He sat down beside me in the bed at ngumiti.

Ang pogi niya talaga pag ngumiti.

I was bewildered by his handsome smile na hindi ko namalayang kanina pa pala ako nakatingin sa kanya.

"When you were eight years old, after your mom disappeared," huminto siya sandali bago nagpatuloy.

"You suddenly change," aniya.

Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Change?

"Tell me," utos ko nito.

"You always clings to me, you became my stalker and your personality changed too," aniya.

Huminga ako ng malalim. That's the fake Adriana Pierce pala.

"I am saddened by your changes so i tried to push you away from me since that time and up until now but you keep pushing yourself to me so i guess something's not right," aniya.

"So? Anong gut feeling mo?" curious kong tanong nito.

Kumunot tuloy ang noo niya sa akin kaya tumawa ako.

"Gut feeling? Seriously, Adriana," anito.

"Basta gut feeling 'yan naramdaman mo hehe," ani ko.

Umiling-iling nalang siya sa akin at nagsalita na ulit.

"I tested you once about our childhood memory. Remember when i taught you to ride a bike?" aniya.

Tumango ako. Naalala ko yung time na 'yun! Busy kasi si papa that time and i really want to learn how to ride a bicycle kaya nagpaturo ako kay Siej.

"Hindi pa nga ako tayo nagsimula ay natumba ka na sa gilid ko," anito.

Uminit tuloy ang pisngi sa sinabi niya. That was a long time ago! Naalala niya pa talaga iyon!

"When we're ten years old, I made a lie and told whoever the person was inside you that you learn how to ride a bike," aniya.

"So? Anong sabi niya?"

The Villainess And MeWhere stories live. Discover now