Phoenix'in (Feniks'in) Kuklası

GİRİŞ

Merhabalar aşklarım, nasılsınız? İnşAllah her zaman iyi olun. Sizinle bir yolculuğa çıkacağız. Yaşadığım ve gördüğüm bazı şeyler bu kitabı yazmama sebeb oldu. Sizden ricam yorum ve və vote bırakarak bana destek olmanız. Yazım hatalarım olursa mazur görün lütfen, eleştiri edebilirsiniz, amma lütfen linçlemeyin! Her kes farklı. Hiç kimse aynı değil. Hepimiz hayatta her zaman acılar, problemler yaşarız. Önemli olan acılarımıza rağmen hayata tutunabilmek...

Annie yaşadıklarına rağmen hayata gümeye çalıştı, hep iyi olduğunu söyledi. Amma hayatı bir o kadar karanlıktı. Hiç bir zaman ona sarılan olmadı. Annesi doğum zamanı hayatını kaybetmişti. Anne kucağına ve sütüne hasret kalmıştı. Kendini bildi bileli büyük ailenin içinde yalnız bir kızdı. Bir tek ona "yakın" babası vardı. Babasından bunca zamana kadar tek damla sevgi göre bilmek için her şeyini feda etmeye hazırdı. Ediyorduda... Ama asla karşılığını almamıştı. Yüzüne bile gülümsemiyordu. Üvey kardeşi ve üvey ablasından ne farkı vardı ki... Kendisini hep yalnız hiss ederdi, amma buna rağmen hep gülüyordu. Annesini özler, fotoğraflarına sarılıb ağlardı. Ağlamaktan çok bağırırdı. Sesini duyurmaya çalışırdı. Bu hayatta istediyi tek şey bir parça sevgiydi. 25 yaşında bilim kadını, şarkıcı kız kendisinin hastalığını babasından gizler. Bilmeden babasının kirli işlerine ortak olmuştu. Oysa, babasının tam olarak kim olduğundan haberi yoktu. Yaptığı şeyler sayesinde babasının işleri normal gidiyordu, amma tek teşekkür bile etmemişti, babası. Her zaman ümit etmişti, oysa... Hala ümit kırıntıları vardı. İnsanları iyileştirmeyi severdi, bu tatlı kadın. Amma bir gün her şey değişir. Babasının onu bir mafyaya sattığından haberi olduğunda tamamen farklı kişiliye bürünür. Duygular, hissler değişir. Bu mafya'nın onu bir zamanlar iki çoğuğun elinden kurtardığı oğlan olduğunu öyrenir. Amma deyişmişti. Farklı görünüş ve kişilik. İntikamı bitinceye kadar onunla birlikte kalacak, eziyyetlerine dayanacaktı. Annie güçlüydü, amma her kesin tamamen yorulduğu anlar oluyor. Kaç kere kaçmaya çalışmıştı. Her defasında yakalandı ve bedelini ağır şekilde ödedi. Nefes aldığı süreçte, intiharların sayısı unutuldu. Amma her şeye yeniden başlıyordu, gülüyordu, kırıyordu, bağırıyordu. Bu adamdan ne kadar nefret etse de, ona o kadar yakınlaşmıştı ki, yavaş yavaş yalnız olmadığını hiss ediyordu. Çünki bir "Phoenix'in kuklası"ydı. Cehennem kuşunun güvenli kanatları arasındaydı. Annie onu iyileştirmekte kararlıydı, çalıştı çabaladı, acaba karşılığını alıcak mı? Göreceğiz...

"Bir parça sevgi vermek, bir parça ekmek bulmaktan daha mı zor?"

ANNİE WALKER