නිදුක්

episode 25

මතක එනකොට නොදැනීම
බර වෙලා ඇත්නම් ඇස් දෙකක් ..
අයිති නැති බව දැන දැනම
හිත හොයයි නම් උණුසුමක්..
කොතැන උන්නත් තුටින් ඉනු මැන
කියා ඇත්නම් හීනයක්..
ඉතින් අතහැරුණු පසුවත්
තිබිය නොහැකි ද ප්‍රේමයක්....

ඒක හරි ලස්සන කවියක්...
මතක් වෙන හැම පාරකම වගේ මම ඒක මුමුණනවා ..ඒක මුමුණන කොට මගෙ පපුවේ පැත්තක් ඉකි බිදිනවා..
කවුරුවත් අහල පහලක නැත්නම් ඇස් අග කදුලු බිංදුවක් හැංගි මුත්තම් කරනවා ...
ඊටපස්සේ හිත මෙහෙම කියනවා ...
ගැලරියේ වෙනම folder එකක දාලා තියෙන ඔයා ආසම එයාගේ පොටෝ එක මතකද ...
දැන් පොඩ්ඩක් ගිහින් බැලුවට කමක් නෑ ...
අඩන්න ඔට්ටු නෑ ...

ඒක මං ආසම දෙනුවන් අයියගෙ පොටෝ එක ..එයාගේ හිනාවේ තියෙන වශිය ගානට ඒ පොටෝ එකෙ තියෙනවා. ඒ පොටෝ එක දකින වාරයක් ගානේ මට හිනාවෙනවත් එක්කම ඇඩෙනවා.
හිනාව ඒ උබේ මූණේ තියෙන පින් පාට දැක්කම...ඇඩිල්ල උබ මගෙන් හෙන ඈතයි කියල දැනෙන දේට ...
සමහර මිනිස්සු ගැලරියේ පුරවගෙන ඉන්න පොටෝ ටික ඩිලේට් කරන්න පවා හිත හදා ගන්නේ හෙන අමාරුවෙන්...
එතකොට හදවත් ගැලරියේ පුරවපු මතක...
නෑ මිත්‍රයා ඒවා ලේසියෙන් ඩිලේට් වෙන්නෑ ..
ඒවා හදවතේ මුල් බැහැගෙන තියෙන දේවල්.
සැරින් සැරේ රිදෙන්න හරි මතක් වෙන්න තීන දේවල්...

ජීවිතේ ලස්සනම කාලේ ගෙවුනේ දෙනුවන් අයියා එක්ක. ප්‍රශ්න තිබුනා ඒත් සතුටින් ඉදියා . අවුරුදු දවස් ගෙවිලා ඉස්කෝලෙ පටන් ගන්න කලින් දෙනුවන් අයියටයි මටයි පන්ති වැටිලා තිබුනා. .එයා සතියෙන් දවස් තුනයි ගෙදර ඉදියෙත්..මම නම් දවස් හතරක් ගෙදර ..
හිරුක වුනත් සමහර දාට ඇවිත් දෙනුවන් අයියව බලල යනවා. ඒ දෙන්නගේ රණ්ඩුව තාම ඉවර නෑ .එන එන හැමදාකම දෙනුවන් අයියා හිරුකගෙ නොසන්ඩාල වැඩ වලට දෙහි කපනවා ..
සමහරදාට කතා කරන්නෙවත් නෑ ..
හිරුකත් දැන් වැටිලා ඉන්නේ අන්තිම රස්තියාදු සෙට් එකකට . කිව්වට අහන්නෙත් නෑ .කොයිවෙලේ හරි දෙනුවන් අයියා කන පුපුරන්න එකක් දෙනව කිය කියමයි ඉන්නෙ ..
මම නම් ඕවට මුකුත් කිව්වේ නෑ ..
අයියා මලෝ දෙන්නගේ රණ්ඩු වලට අපි පැටලෙන්න හොද නෑ ...
ඕන එකක් කරගත්තාවේ..