အပိုင်း(၂၂) zawgyi

389 6 0
                                    

Ring......

" ဟယ္လို... ငယ္ ဘယ္မွာလဲ "

" ... "

ျပန္ေျဖသံမၾကားတာေၾကာင့္ ဖုန္းအားတစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီးျပန္ေခၚရန္ႀကိဳးစားသည္။

" ငယ္... "

" အိပ္ေနတယ္! "

ခပ္မာမာထြက္လာတဲ့ေလသံေၾကာင့္ နဒီတုန္ခနဲျဖစ္သြားရသည္။ဒီ...ဒီအသံက... ရႈိင္း။ ဟုတ္တယ္ ရႈိင္းအသံဘဲ။ လြန္းက ညကတည္းကျပန္သြားတာမ်ားလား။ ဒါမဲ့မေျပာမဆိုနဲ႔ေတာ့ မသြားေလာက္ပါဘူး။

" အာ... ဟို ငယ္ညကအိမ္ျပန္မလာလို႔ေလ စိတ္ပူလို႔ ဖုန္းဆက္ၾကည့္တာ အဆင္ေျပတယ္ထင္တယ္ ဒါဘဲေနာ္ ရႈိင္း... "

" အင္း... "

ဖုန္းခ်ၿပီးသည္ႏွင့္ ၿပဳံးစိစိလုပ္ေနသည့္ နဒီ့အား ၾကည့္ေနေသာသူတစ္ေယာက္ရွိေလသည္။

" နဒီ... "

" ဗုေဒၶါ! လန႔္လိုက္တာ ကိုထြဋ္ေခါင္ရယ္ ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ ေစာေစာစီးစီး...
ဘယ္သူ႔ဆီလာတာလဲ ငယ္တို႔မရွိဘူး "

" မင္းဆီဘဲလာတာပါဗ်ာ "

" ရွင္! ကြၽန္မဆီကိုလား ဘာျဖစ္လို႔လဲ "

" မင္း ဟိုေန႔ကေျပာတာ ဒီေန႔မနက္ေစာေစာ ဝယ္စရာရွိေသးတယ္ဆို "

" အာ... အင္းး ေျပာလိုက္မိတယ္ထင္တာဘဲ ဘာျဖစ္လို႔လဲ "

ေတြးဆဆျဖင့္ျပန္ေျပာေတာ့ ထြဋ္ေခါင္က ၿပဳံးသည္။

" ကိုယ္ဒီေန႔အားလို႔ပါ မင္းကိုလိုက္ပို႔ေပးရေအာင္လို႔ ထြက္ခဲ့တာ "

" ရွင္! မ..မဟုတ္တာ အားနာစရာႀကီး ကြၽန္မဘာသာသြားလိုက္ပါ့မယ္ "

" ေရာက္ဘဲေရာက္ေနၿပီကို အိမ္ျပန္ေစခ်င္တာလား "

" အဲ့လိုေတာ့လည္း မဟုတ္... "

" ၿပီးေရာ အာ့ဆိုလာေလ သြားဝယ္ၾကမယ္ "

" ရွင္! အာ... ဟုတ္ ခနေလး "

စကားဆုံးေအာင္ေျပာခြင့္မေပးသည့္ ထြဋ္ေခါင္က နဒီ့က ခနေလးဆိုတာေၾကာင့္ အိမ္ထဲဝင္ထိုင္ေလေတာ့သည္။ နဒီလည္း အားနာတာေၾကာင့္ အဝတ္အစားကိုခပ္ျမန္ျမန္လွဲကာ အခန္းထဲကျပန္ထြက္ခဲ့ေတာ့ ေခါင္းၿဖီးဖို႔ေမ့ခဲ့တာေၾကာင့္ အနည္းငယ္ရႈပ္ပြေနသည့္ ဆံပင္မ်ားကို ထြဋ္ေခါင္က သပ္တင္ေပးေတာ့ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးသာေနမိသည္။

MY Bad Elder Brother...Where stories live. Discover now