NYXIE: THE LONG LOST EMPRESS (COMPLETED)

Chapter 16

"AMBER!" Sigaw ni Claudia nang makita namin si Amber sa pinakadulo ng terrace rito sa tower.

Nandito na kasi kami ngayon sa itaas ng tower kung saan si Amber ay nakatayo sa pinakadulo ng terrace at may dala-dala itong kutsilyo.

Humarap ito sa amin, walang emosyon ang kaniyang mga mata at mukha.

"A-amber dear..p-please don't do this." Pagmamakaawa ni Tía sa kaniya.

She's trembling. "Don't you dare come near me! I won't come down until A-Aidan comes to me!" She exclaimed desperately.

Hindi niya kasi ako nakita dahil nasa bandang likuran ako ng ama niyang hari. Si Jaden naman ay katabi rin ng papa niya, kaya medyo natabunan ako.

"Amber! You were already aware that he would not fall for you for the reason that he already had Alora! Alora is all he desires and needs, and so please refrain from doing this!" Sigaw ni Jaden.

She laughed hysterically. "He is mine from the very beginning, hermano! But Alora stole him from me! If he won't love me, then what's the point of living?!" 

Napayuko ako sa sinabi niya. Bakit hanggang dito nasisisi ako sa sakit na pinagdaanan nila. Bakit hanggang ngayon kasalanan ko ang mabuhay.

"I w-will tell h-him my love, so please come over here. I'm begging you." Pakiusap ng hari sa anak niya.

Gusto kong umiyak at sumabatan s'ya, pero baka ako pa ang magiging dahilan ng kamatayan niya.

"No! I want to see him myself! I want him now!" Desperadang bulalas nito.

"Amber! I told you—"

She stepped back again, making us anxious, while her parents are begging for her endlessly. "T-then goodbye." Walang emosyong pagkakasabi nito.

Pagkatapos ay sinugatan nito ang leeg niya. Kaya naman ay mabilis na napatakbo papunta sa kaniya si Jaden at ang hari nang bigla itong tumalon.

Gulat na napatingin kami sa terrace kung saan tumalon si Amber.

"AMBER!" Malakas na iyak ng reyna. Habang si Jaden naman at ang hari ay nakadungaw. Gusto sanang tumalon din ni Jaden pero natigilan ang mga ito.

At para akong binuhusan ng napakalamig na tubig nang makita si Aidan.......na karga-karga si Amber.

Napaiwas ako ng tingin nang hinawakan nito ang leeg ni Amber para pagalingin na kung saan nito nilaslas ang sarili.

"Let me go, Amber." Kalmadong utos ni Aidan.

Nang tumingin ako ulit sa kanila ay nakayakap na ng mahigpit si Amber kay Aidan.

Habang ang pamilya naman niya ay inaakay at pinapatahan siya.

"No! P-please Aidan, please just choose me." Humihikbing pagmamakaawa nito.

Pero niyakap ni Amber ulit ito ng mahigpit sa kamay. "Why can't you choose me? Am I not beautiful? Am I not sensible? I can do things she can do, and I may even surpass her! So why not me?"

Bakit niya ba ako ginaganito. Alam ko naman na mas higit talaga s'ya sa akin dahil Isa s'yang prinsesa habang ako ordinaryong maharlika lamang. Mas malakas ang esensya niya kumpara sa akin. 

Pero kailangan niya ba talagang gawin ito.

"Please, Amber, I do not want to hurt you. She is the only woman in my life, Amber. Without her, I am nothing but a heartless man. You can still find a better man for you," Aidan said, full of conviction.

She sobbed. "B-but I want you!"

Aidan gently held her as she stood. "You know my answer to your plea, Amber," he implied sternly.