GÜNEŞİN KARANLIĞI

GK -2

Multimediada güzel hizmetçi : GÜNEŞ YILMAZER var.

Döndüğümde onu arkamda görmek asla beklediğim birşey değildi.Nerdeyse şaşkınlıktan küçük dilimi yutacaktım.Bana o kadar kötü bakıyordu ki olduğum yerde tir tir titremiştim.Beni kovacağı kesindi. Artık gözümün yaşına bile bakmazdı.Son çırpınışlarımı yapmak adına konuştum.Ama bana kızgınlıkla bakan kahverengi gözlere bakamıyordum.

"Ben özür dilerim." Dedim oldukça cılız çıkan sesimle.

"Hemen odama gel.Hemen."

Bu sözleri dişlerinin arasından söyleyip mutfaktan çıkmıştı. Yanımdaki kızın korkudan gözleri büyümüştü.Elimdeki ekmek bıçağını bütün gücümle lavaboya fırlattım.

"Neden tutamıyorum ki şu lanet olası çenemi ?"

"Güneş.Bence hemen git.Zaten çok kızdı."

"Beni kovacak değil mi ? Artık beni burda tutmaz."

Kız kafasını eğdi. Cevap vermemesi bu tespitimin doğruluğunu kanıtlıyordu.Daha ilk günden her şeyi elime yüzüme bulaştırmıştım. Her şey iyi gitsin isterken her şeyi mahvetmiş , kendi şansımı kendim yok etmiştim.Mutfaktan çıkıp merdivenlere yöneldiğimde ve merdivenleri ağır adımlarla çıkarken odasında ne yaşanacağını merak gerçekten çok merak ediyordum. Sadece 5 dakika geç kaldığım için beni azarlayan adam şimdi beni öldürürse şaşırmazdım.Sonunda kapısına yaklaştığımda ayaklarım resmen geri geri gidiyordu.Derin bir nefes alıp siyah kapıya doğru iyice yürüdüm ve kapıyı çaldım. "Gel." Demesiyle de içeri girdim. Odanın içinde volta atıyordu. Sözlerime bu kadar mı kızmıştı. Gözleri beni bulunca yutkundum ve ellerimle oynamaya başladım.

"Dedikodudan nefret ederim.Helede benim hakkımda yapılanlardan. Kaç meslektaşının bu sebepten işten atıldığını duysan dudağın uçuklar."

"Toprak Bey ben çok özür dilerim. Öfkeme yenik düştüm."

"Sana tek bir soru soracağım. Tek cevap istiyorum."

"Tamam."

"Söylediklerin benim hakkımdaki gerçek düşüncelerin miydi ?"

Gözlerimi ellerimden çekip gözlerine odaklandım.Her hareketimi pür dikkat izliyordu.Yalan söylemezdim , zaten kovulacaktım. Sırf işten atılmamak için kendi düşüncelerimden vazgeçmeyecektim.Belki saçmalıktı ama bunu daha önce hiç yapmamıştım ve şimdide yapmayacaktım.Ben yalan söylemezdim , bu benim anneme verdiğim bir sözdü.Uzun süre cevap alamayınca tekrar konuştu.

"Sana bir soru sordum."

"Ben- Ben sizi tanımıyorum. Böyle düşünmek istemezdim ama siz bana böyle bir izlenim verdiniz. Belki değilsiniz ama şuan size dair aklımdaki tek düşüncem bu."

"Yani hepsi gerçek düşüncelerin .Evet yada Hayır istiyorum."

"Ee-vet."

"Benim kibirli ve kendimi beğenmiş olduğumu düşünüyorsun."

"Evet." Dedim sessizce.Kesinlikle ağzımın payını alacak ve sonra da kovulacaktım."

"Peki bu kibirli ve kendini beğenmiş adamın hizmetçiliğini neden yapmak istiyorsun ? Daha ilk günün gidebilirsin."

"Bu işe çok ihtiyacım var.Gidemem."

"O zaman bir daha ki iş tecrübelerinde benden sana tavsiye.Bu kadar açık sözlü olmak her yerde iyi bir sonuç getirmeyebilir."

Beni koyduğunu direk söylememişti ama bir nevi kovmuştu.Derin nefes alıp tam veda ve teşekkür edecekken şaşırtıcı bir şekilde devam etti.