II. KISIM
Dünyanın Çivisi Çıktığında
Medya: Bağzı Şeyler - Kırmızı Paltolu Kız
"Burası neresi Morfin?" diye sordum. "Dünyanın sonu mu?"
"Kançinçon dağı mıymış, neymiş?" dedi Burak, Morfin cevap veremeden önce.
"Kangchenjunga, seni mankafa." dedi Morfin, kısık sesle.
Zirvesi beyaza bulanmış, uçsuz bucaksız dağa bakarken neredeyse ağlayacaktım. Rüzgar yüzüme buz dolu bir kova gibi çarpıp geçiyor, ortalık soğuğa rağmen bahar kokuyor, oksijeni bol hava endişeden sıkışan ciğerlerimi gevşetmeye yetmiyordu.
"Yaaa!" dedim, dudaklarım titrerken. "Elime bu kaya - " sol elimdeki çekici gösterdim, "ve bu buz çekicini tutuştururken," sağ elimdekini gösterdim, "tırmanacağımız dağın 8500 metre olduğundan kimse NE HALT ETMEYE söz etmedi?!"
"Korkmana gerek yok, Vi." dedi Jaladhi, rahatça. Yamuk bir şekilde gülümsedi. Sırt çantasını düzelttikten sonra beline bağlı ipin ucunu bana fırlattı ve belimdeki kemere bağlamamı işaret etti. "Göründüğü kadar zor değil." Kara gözleri güneşin altında parladı.
***
"Ah, kollarım kopacak!" dedim, bağırarak.
"Bağırmasana, çığ mı düşüreceksin!"
"Çığın altında kalıp ölsem de kurtulsam!"
"Abartma, Vi." dedi, yanımda tırmanmakta olan Mert. Dağ çekicini kolunun yettiği kadar uzağa saplarken pis pis sırıtıyordu.
Ancak çok geçmeden hava sıcaklığı düşmeye başladı ve dağ çekiçlerimiz işlevselliğini yitirdi, Mert dahil çoğu kişinin yüzünden alaycı gülümseyişler silindi. Ucu nispeten daha kıvrık buz çekiçlerini kullanmaya başladığımızda, kimseden ses çıkmıyor, gürültülü soluklarımız dağın derin sessizliğine karışıyordu.
"Burada öleceğiz." dedi Burak, ağlamaklı bir sesle.
"En azından zirvede bırakmış olursun." dedi Aylin, nefes nefese.
Fırtına şiddetini arttırırken gözlerimi açamaz hale geldim ve, "Duralım, ne olursunuz." dedim. "Kolumu kaldıramıyorum artık."
Morfin buz çekicini yarı kol mesafesine sapladı ve boştaki elini bana uzattı. Elini sıkıca tutup ondan destek almaya başladığımda, aynı kemere bağlı olduğum Jaladhi homurdandı ve benimle birlikte yana kaydı.
"Homurdanmayı kes." dedi Morfin. "Vitamin'i ben çekeyim demiştim."
"Dağcılık konusunda tecrübenin sıfır olduğunu söyleyen de sendin." dedi Jaladhi, aşağılar bir sesle.
"Soğuktan donmak istemiyorsanız hareket edin." diye tısladı, Aylin. "Kavganızı çekemiyorum artık."
"Yabaniler bile duvarı zor tırmandı." dedim, sızlanarak. "Ygritte ve Snow. İkisi de ölüyordu az kalsın. Biz ne demeye - "
"Sonuçta buz duvarında ölmediler." dedi Mert. "Ygritte sevdiceğinin kollarında öldü."
"Hey! O bölümü izlememiştim. Ne diye spoiler veriyorsun?"
"O dizide her nefis ölümü tadıyor zaten, ne diye şaşırıyorsun?"
"Susun da yola devam edin!" diye payladı Jaladhi, hepimizi.
"Game of Thrones izlemiyorsun, tabii." diye mırıldanıyordum. "Sıkılman normal."
"Vİ - TA - MİN!" dedi, her çekiç darbesinde adımı heceleyerek. "LANET OLASI ÇENENİ KAPA ARTIK!"
आप पढ़ रहे हैं
Morfin ile Vitamin (Kitap Oldu)
हास्य-विनोदEczane gibi çalışan yayınevleri. Tefeciye bir ton borç. Tuhaf bir yazı atölyesi. Kitaplar aracılığıyla yayılmaya çalışan tehlikeli bir virüs. Teksas'ta belalı bir kumarhane. Ve bir de biz, ben ve o. Başkalarının deyişiyle...
