Morfin ile Vitamin (Kitap Oldu)

Bölüm 13

"Morfin dedikleri sen olmalısın." dedi Jaladhi, tekdüze bir sesle. "Kapı varken neden pencereleri kullandın ki?"

"Pencereleri her zaman çok daha kullanışlı bulmuşumdur." dedi Morfin, pencereden yere atlarken. Üstünü hafifçe silkeledi, boynunu kütleterek Jaladhi'den gözlerini ayırmadan yaklaştı. "Köpekler sıkıntı çıkarmaz. Neyle karşı karşıya olduğunu bilirsin. Ve her zaman, bir adım önde olmanı sağlar."

"Sen kime köpek diyorsun?" dedi Jaladhi, kuşkuyla. Morfin'in hızla dökülmüş kelimelerini idrak etmeye çalışırken kaşlarını çatmış ve aptal yerine konulup konulmadığını anlamaya çalışırcasına dikkat kesilmişti.

"Ah, kabalık etmek istememiştim. Ama bizi evinize davet şekliniz düşünülürse, vicdan azabı duyduğum söylenemez." Hafifçe gülümsedi.

"Morfin misin eroin misin, laf kalabalığı yapmayı bırak ve kulaklarını açıp beni dinle." dedi Jaladhi, sertçe. "Buraya davet ettiğim kişi yalnızca Vitamin'di. Bu da seni davetsiz misafir konumuna getirir. Davetsiz misafirlere ne yaptığımızı öğrenmek ister misin?"

"Tabii, neden olmasın?"

"Şey - durur musunuz lütfen?" dedim, araya girerek. "Bence kesinlikle uzlaşabiliriz."

"Uzlaşma benim göbek adım." dedi Morfin omuz silkerek.

"Arkadaşına olanları sonra sen açıklarsın." dedi Jaladhi, bana hitaben. Ama gözlerini Morfin'in üzerinden bir an için bile olsa çekmemişti. "Biz, konuşmamız münasebetsizce kesilmemiş gibi, devam edelim lütfen. Fazla vaktim yok."

Kimse ses çıkarmayınca derin bir nefes aldı. "Senden istediğim şu, Vitamin." dedi, profesyonellere özgü ciddiyetle. "Tıpkı annenin yaptığı gibi, örgütün doğal bir parçası haline gelmen. Onlara ait olduğuna inanmalılar. Bunun için elinden gelen her şeyi yapmalısın. Ve biz de bu sırada, annenin bahsettiği kurtuluşun ne olduğunu ve nerede gizlendiğini araştırmaya devam edeceğiz."

"Örgütün bir parçası haline gelmek mi?"

"Aynen öyle." dedi. "Tahir'in senden şüphelendiğini söylemiştim. Şu andan itibaren muhakkak daha dikkatli olacaklardır. İçlerine sızmayı ya da annenin bir zamanlar hedeflediği gibi sesini duyurabilecek kadar büyük kitlelere ulaşmayı başarırsan, amacımıza sandığımızdan çok daha erken ulaşabiliriz. Ayrıca arkadaşını çaylak olarak aldıklarını duydum. Bu işimize yarayabilir."

Arkadaşını derken memnuniyetsiz bir ses tonuyla konuşmuş ve Morfin'e ters bir bakış atmıştı.

"Dur bir saniye." dedi Morfin. "Şu an ortada neler dönüyor bilmiyorum ama sen bizden casus olmamızı falan mı istiyorsun?"

"Bir nevi." dedi Jaladhi.

"Bu dünyada ne çok örgüt var böyle." dedi, sıkkın bir sesle. "Aksi gibi nereye elimizi atsak bir örgüte çarpıyoruz anasını satayım."

Jaladhi gözlerini kıstı ve tane tane konuşarak, "Biz bir örgüt değiliz." dedi. "Sorunu anlamadınız sanırım, insanları uyandırmak gibi kutsal bir misyon edindiğimizin farkında değilsiniz hala."

"Şu kutsal misyon biraz daha bekleyebilirse eğer, şimdi biz gitmek zorundayız." dedi Morfin. "Tahir kudurmuş durumda ve ortalıklarda görünmemeye devam edersek bizim casusluk işi en başından yatacak."

Morfin'in bu fikri bu kadar kolay benimseyebilmiş olmasına şaşırmıştım. Gözlerinden ne düşündüğünü anlamaya çalıştım ama tamamen ifadesizdi. Ve Morfin yalnızca, saklamaya çalıştığı bir şey varsa ifadesiz hale gelirdi. Bu gibi zamanlarda bir duvardan farksız olurdu ve onu en iyi tanıyan kişi bile asıl düşüncesini tahmin edemezdi.