The Ability User

Chapter 1

A/N: Hello, the year's 2021 and i've just decided to make big changes on this story. Ang pathetic ko parin now but i know how worse i was before kaya eto... hehe. Ine-edit ko parin at super laki talaga ng changes from the first ones. Thank you for checking this story out. Super cringey nito but still, this is just the product of my highschool brain's imagination.

*****************************************************************************************

"What are you doing here?!" Bumangon ako agad agad nang may marinig akong boses sa di kalayuan sakin. "This is our teritorry! F*ck off!" Nakita ko ang grupo ng mga kalalakihan na higit sa sampu.

Andito parin ako sa 25-story building after i tested my immortality. I looked at my hands and realized that i was still holding my dagger at pati na rin yung bakal na ngayon ay may bakas na ng dugo ko. 

Tinignan ko yung mga lalaki at nakita ko ang masama nilang tingin sa akin. "UTOT NIYO!" buong lakas kong sigaw at natawa nalang dahil narealize kong di pala nila iyon maiintindihan. 

"What?! Why are you laughing?! YOU'RE FUCKING LAUGHING AT US?!" galit niyang sigaw at natawa ako nang makitang bakas na yung ugat sa leeg niya. "Y-You... Get the f*ck out of here or else..." 

"Or else what?" I acted calm habang nakikipagtitigan sa mukang leader nila, i'm examining his ability. "As far as i know, this building is abandoned. I came here with no one around, this isn't yours."

Nang malaman kong teleportation ang kapangyarihan niya, i immediately stopped talking and a smile was formed on my lips.

Oh, by the way, kapag Loot ka, kaya mong malaman yung ability ng isang tao. 

Nagpatuloy sa pagsasalita yung lalaki at sinasagot ko naman sya, but as i do that, i decided to take his ability away from him kasi mukang di naman nya alam gamitin, at kapag nalaman nya, baka magamit pa nya sa mali.

Nakipag eye to eye ako sa kanya. Ramdam kong nag iba yung kulay ng mata ko at mata niya, pero syempre ako lang nakakakita nun. Hindi ako nagsalita at nakipagtitigan muna sa kanya.

Nang maramdaman kong dumaloy na sa katawan ko yung ability niya, umiwas nako ng tingin at siya naman ay napaluhod. Ha-ha-ha, kapag kasi nawawalan ng ability yung mga taong ninanakawan ko ng kapangyarihan, nawawala din yung 1/4 ng lakas nila.

"Hey guys!" Sigaw ko kaya tumingin sila sakin ng may galit sa mga muka. 

"WHAT DID YOU DO TO HIM?!" sigaw nung isang lalaki sa likod at bigla nalang akong sinugod ng lima nilang kasama.

Ginamit ko yung teleportation na kakukuha ko lang at lumipat ako sa may gita ng rooftop. Nagulat yung mga sumugod dahil bigla nalang akong nawala, at nang ilibot nila yung paningin nila at makita ako, lumaki yung mata nila.

"H-how--" panutol ko na yung sinabi nung lalaking yun sa pamamagitan ng pag snap ko ng daliri ko at bigla nalang nagkaroon ng maliit na apoy yung pwet niya. i used my pyrokinesis.

"Ahhhhhhh!!!!! Ouch! Ouch!" Unti unting lumaki yung apoy hanggang sa mabutas na nun yung pantalon niya. Natawa nalang ako ng malakas kaya napatingin silang lahat sakin, and after a few seconds of ejoying the sight, pinatigil ko na din yung apoy kasabay ng pagsugod sa akin ng apat. 

Hindi ako umalis sa pwesto ko, instead I just prepared for their attacks. Sinuntok ako ng lalaki sa muka at naramdaman ko yung sakit kaya ginamit ko yung super-strength ko at nung PINITIK ko yung noo niya, bigla nalang yun nasugat ng malalim, yun bang malapit nang makita yung buto, at napahiga siya sahig habang sumisigaw sa sakit.

Nagulat yung tatlo pero di sila tumigil. Sinikmuraan ko sila ng sunod sunod pero syempre mahina lang, tapos napaubo sila ng dugo.

Tinignan ko yung leader at nagulat ako nang may baril na siyang hawak pati na rin yung iba niya pang kasama na nakatutok sakin.