The Ability User

CHAPTER 33

"I guess you need my help?" Alok nung lalaki sa tabi ko.

"Uhmmm. What can you do for me?" Sabi ko.

"Do you want me to massage your feet?" Sabi nito kaya dali dali akong napatingin sa kanya.

"Seriously? I don't trust people, man." Sabi ko.

"Well, I see, you have a bad experience about trusting people." Sabi nito na ikinalaki ng mga mata ko.

"H-how did you know that? A-re you some sort of Fortune Teller? You're not supposed to know any of that. I don't even know who you are." Sabi ko na kinakabahan na.

Binasa ko naman yung utak niya at tuluyan nakong napahinto sa narinig ko.

"I can read your mind too." Sabi nito sa isip.

Sinuri ko yung ability niya at muntik nakong mahilo nang makitang ang dami niyang abilities. Mas madami pa sakin!

"You're a Loot?" Tanong ko.

"Yes I am. Just like you." Nakangisi nitong sambit. "And I'm more like you. I'm a half Filipino." Dagdag pa nito na nakapagpatigil sakin.

"Ehhh? Pilipino ka?!" Medyo malaks nang boses kong tanong.

"Ahahahaha oo!" Tawa nito. Napangiwi nalang ako.

"English ako ng English tas Pilipino naman po pala kayo----"

"Pagalingin ko muna yang mga paa mo." Sabi nito at nagulat ako nang magkusang umangat yung mga paa ko at pumatong sa inuupuan namin.

"Telekinesis, huh." Sabi ko at tumango tango pa.

Hinawakan lang niya yung mga paa ko at mga 30 seconds siguro niyang hawak yun. Maya maya bigla nalang nawala yung sakit at hindi narin namumula.

"Tae. What did you do?" Gulat kong tanong.

"Healing." Sabi nito na ikinawalang bahala ko.

"Thank you very much." Sabi ko at saka sinuot na ulit yung mga sapatos half sandals ko.

"My pleasure." Sabi niya. "Bat ka nga pala nandito sa London?"

"I'm here because of that latest incident. Yung sa may St. Paul's Cathedral. Alam mo naman po siguro yun diba?" Sabi ko habang tinatali yung sintas ng sapatos ko.

"Yes. All of the people here know about that. Pero walang nag boluntaryong tumulong sa pamilya nung babaeng namatay. That's why my students, my family and I are collecting some funds from the residents. We want to help the victim, eh." Sabi nito at ngumiti ng may simpatya.

"I understand. And I want to help too. And what do you mean by students? Are you a teacher or something?"

"Yes I am a Teacher. Teacher of abilities. Nagtuturo ako sa mga wielders kung pano gamitin ng maayos yung abilities nila. I'm Draco Jeremai Navarro, by the way." Sabi nito at inilahad ang kamay.

Nakipag shake hands ako sa kanya.

"Haruna Davis." Well. I am no to TRUSTING PEOPLE!

Kahit muka pang katiwa tiwala ang taong makakasalamuha ko, shemay ayokong magtiwalaaaa!!!!!! Taeeeee!

Nagulat ako nang maramdaman kong nagvivibrate yung cellphone ko kasabay ng pagtunog ng utot. Tangina nakakahiya!!! Ang lakas paaaa!

Dali dali ko yung kinuha at tinignan yung tumatawag. Unregistered number na naman. Pero (020) na nagsisimula yung number which means number na to ng London. Tae eh hindi pa ngako nagpapalit ng sim pero may tumatawag tawag na.