The Ability User

CHAPTER 34

"No you can't!! You know it's not safe!!" Balik-sigaw ko sa kanya.

"Why won't you let me?!?!" Awang niya na nagmamaktol na.

"Because it's dangerous and your father is now worrying about you!" Sigaw ko ulit. Para na siguro kaming tanga na nagsisigawan dito. But the hell I care?! Tch.

"Okay." Nagulat nalang ako sa sinabi niya kasi bigla nalang siyang nawala. Nagteleport? O nag invisible?

Ginamit ko yung xray vision ko at nakita kong nandun parin siya sa pwesto niya.

"Sabi nang umalis ka na eh." Di ko na napigilang magtagalog dahil sa kakulitan nitong batang to.

"What? I don't know your language so I don't have an idea what you're saying. What if you're sursing me already?" Tanong niya at nagpakita na.

"N-no I'm not. I'm just saying that you need to get out of here immediately. Right now!" Sagot ko at umiling iling pa nga.

"Ohh. I see. But please just let me hel----" nagulat kami nang bigla kaming makarinig ng sunod sunod na putukan.

Omfg they're already starting!! What the heck am I gonna dooooo?!?!

"Draculasse please get out of he---" di ko na natapos yung pagsasalita ko nang makitang wala si Draculasse sa kaninang pwesto niya.

Nilibot ko yung paningin ko but there's no sign of her. Ginamit ko ang x-ray vision ko pero wala siya dito. Where did that girl go?

Tumakbo ako pabalik sa dinaanan ko kanina at baka sakaling nagteleport yun. Alam kong di yun aalis dito eh.

Tumakbo ako papunta sa ER pero nagulat ako nang nakabukas ang pinto nito kaya napabagal yung takbo ko hanggang sa naging mabagal na lakad nalang.

Sumilip ako sa loob at may nakita akong isang batong rebulto na hugis halimaw. Nakita ko din si Draculasse na nakikipagtitigan sa mga mata ng isa pang halimaw at maya maya lang ay naging bato na ito.

"Fvck." Gulat kong sabi sa sarili ko. Nakita kong humarap sakin si Draculasse ng nakangiti.

"I told you I can help." Nakangiti nitong saad. Nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin sa kanya. Di parin ako makapaniwala sa nakita.

"What was that?" Gulat kong tanong.

"Stone maker, Haruna-san." Mas lalong nanlaki ang mga mata ko nung narinig ang sinabi niya.

"YOU SPEAK JAPANESE?!"

"Hai, mochiron." (Yes, of course.) Nakangiti niyang sagot.

"What the hell." I just said and mentally smiled. Napailing ako bigla ng paulit ulit.

"Why are you shaking your head. Did I said something? Daijobu desu?" (Are you okay?)

"Nandemo. Watashiwa genki desu." (Nothing, I'm fine.) Sabi ko at napahawak sa ulo. Ayoko nang magtiwala. It's not right to trust people that we still do not know yet.

Naramdaman kong may tumamang bala ng baril sa dibdib, tiyan, binti, braso, leeg at ulo ko. Sunod sunod yon at patuloy parin yung pagbaril.

Nakatingin lang ako kay Draculasse at mas nagulat ako nang makitang nag ibang anyo siya. Nakita kong naging isa siyang ahas na halos kakulay lamang ng sahig kaya hindi halata.

"WHAT THE HELL DRACULASSE?!?!" napasigaw nalang ako sa gulat kasabay nang paglabas ng bala sa bibig ko na tumama mula sa batok ko.

Patuloy na umaagos ang dugo sa bibig ko at sa tingin ko at nanghihina nako dahil sa pagkakulang sa dugo. Ilang oras pa ang palalagpasin bago bumalik sa dati ang daloy at sukat ng dugo ko. Tae.