The Ability User

EPILOGUE

After 3 years...

HARUNA's POV

3 years have passed. 3 years full of joy and happiness. And of course... LOVE.

Parang nung 3 years ago lang, kasasagot ko lang kay Allen bilang boyfriend ko, tas akalain niyo, engaged na kami agad? Haisttt.

Si Izzie, nakatuluyan niya si MM. Haistt, sila din ang sweet dati nung nasa academy pa kami eh.

Si Ayumi? Ayun, nakay Andie.

Si Bianca? Ano pa ba, edi kay Nicco.

Eh si Beth? Haisttt. Akalain niyong andaming manliligaw! At grabe, iba ibang lahi pa! At symepre, lahat gwapo! Haistttt. Buhay maganda nga naman.

Si Mavis? Hmmm. Bumalik na siya sa London 3 days after nung pagiging official namin ni Allen. Pero di naman napuputol ang communication namin!

Through telepathy nga lang. Grounded daw siya sa gadgets eh. Pero balita ko may boyfriend na siya eh.

Nagtataka ba kayo kung pano kami na engaged ni Allen? Haist. Malamang nag propose siya. XD

djk. Actually, kami ang na-arranged sa isa't isa. Dahil nga magkasyoso sa negosyo ang mga magulang namin.

Haist, yes. You read it right. In-arranged kami. Aba! Hindi kami nagreklamo at pumayag agad noh!

And okay na kami ng pamilya ko. I mean yung totoong pamilya ha. Sinabi nila sakin na hindi sila kasabwat sa bombahang nangyari sa condo dati. At umuwi lang sila ng France kaya di sila nakapagparamdam ng ilang buwan din.

"Babe? Are you ready?" Narinig ko ang boses ni Allen sa labas ng kwarto at nagbukas ang pinto.

Iniluwa nito ang napakagwapong lalaki na nakasuot ng red plain shirt, black maong shorts, at red bright sneakers.

Hmmm. Ang gwapo talaga. Always.

"Tara na?" Tanong ko. Tumango siya at hinawakan ang kamay ko.

Nandito kasi kami sa resort kung saan gaganapin yung kasal at yung reception. Tinignan lang namin.

At ngayon ay uuwi kami sa bahay namin--- I mean sa bahay nila mommy.

Sumakay na kami sa kotse at nagsimulang bumyahe paalis. Halos isang oras lang naman ang byahe mula dito hanggang sa bahay eh.

"Babe, ready ka na ba sa kasal natin?" Tanong ni Allen at hinawakan ang kamay ko.

"Oo naman babe. Medyo kinakabahan lang. ikaw ba?"

"Hmm. Medyo kinakabahan nga rin eh. Huy, wag mokong tatakasan ha. Wag mokong iiwan sa kasal naten, tapos siguraduhin mong pupunta ka!" Paninigurado dito kaya napatawa ako.

"Oo naman. Bat ko naman iiwan ang taong mahal ko? At sa araw pa ng kasal ko?"

Limang araw nalang kasi kasal na namin. Hoooooh!

**

WEDDING DAY

"Mom. I'm nervous." Sabi ko kay mommy.

Nandito pa kami sa hotel malapit sa resort at kasalukuyan akong mine-make-up-an ng stylist na in-hire pa ni mommy mula sa France. Kaibigan niya daw to.

"It's okay, baby. Ganyan talaga kapag ikakasal ka na. Hmm. I'm so proud of you." Nakangisi nitong sabi at niyakap ako. Ramdam ko namang tumulo ang luha ko.

"Thank you, mom." Tanging nasagot ko.

"Shh. Don't cry. Baka masira yang make-up mo."

"Mom, waterproof yan." Ngiti kong sagot.