The Chasing Game (Game Series 1)

Chapter 38

Blame

Tahimik akong naka upo sa passenger seat ng kotse ni Austyn sinundo niya kasi ako sa bahay para sabay na raw kaming pumunta sa T.A.C records.

"What's with the silent treatment Ella?" nakanguso niyang tanong saakin habang diretso ang tingin sa kalsada.

"Nothing, marami lang akong iniisip about office" I lied, hindi niya naman nahalata iyon bagkus ay ngumiti pa ito saakin.I don't know why I am not happy kahit na kasama ko naman si Austyn ngayon ito naman ang gusto ko diba na magkasama kami na makasama ko siya pero bakit hindi ko yata makapa sa sarili ko ang kahit na konting kasiyahan ngayon. Simula ng iniwan niya ako kagabi ay hindi na ko natahimik sa pagiisip na maaring kasama niya si Rebecca buong magdamang at kung ano ang maari nilang ginawa. Thoughts of it brings a lot of pain in my chest.

" Your always workaholic, Thats toxic you need to relax sometimes. Bahala ka tatanda ka ng maaga niyan,look I could see wrinkles in your face, here" biro niya habang tinitrace pa ang aking mukha gamit ang kanyang daliri, mabuti nalang at naka red ang stop light kundi ay baka nagalit na ang nasa likod namin dahil sa kaharutan ni Austyn.

"You look beautiful lalo na kapag nakangiti ka" Bulong niya saakin habang magkalapit ang mukha namin ka sunod nun ay ang pagpatak ng labi niya tungki ng ilong ko. Natulala naman ako sa ginawa niya, nanatili ang titig niya sa akin, sa sobrang lapit ng kanyang mukha na halos nararamdaman ko na yata ang pagtama ng tungki ng ilong niya saakin ay halos hindi na ako makahinga sa lakas ng tibok ng puso ko. Naputol lang ang aming titigan ng bumusina ang nasa likuran naming sasakyan kanina pa pala naka green light.

Pagkarating namin sa opisina ay naghiwalay na kami ng landas dumiretso na siya sa kanyang mga kabanda habang ako ay sa aking opisina naman.

Linunod ko ang aking sarili sa mga papers na nakatambak sa aking lamesa. Habang abala ako sa pang siyam na papel ko na yata ngayong umaga ay tumunog ang aking telepono kagaad ko naman itong sinagot.

"Ella, Have you watch the news?" bungad na tanong saakin ng pinsan kong si Sue.

"No why nasa opisina ako and I'm busy right now" nagtatakang sagot ko sakanya. Isang malalim na buntong hininga naman ang pinakawalan niya bago ulit nagsalita.

"Just please turn on the TV and watch the news, kailangan mong nalaman ang totoo" kaagad ko namang sinunod ang sinabi niya.

Bumungad saakin ang isang sikat na talk show sa tv. Nag dedebate ang dalawang host nito sa picture na naka flash sa screen. Lumipad ang kamay ko saaking bibig ng napagtanto kung sino ang nasa screen. Si Austyn at si Rebecca nakapulupot ang dalawang braso nito sa leeg ni Austyn habang nakahawak naman si Austyn sa bewang nito habang magkalapat ang kanilang labi. Narinig ko ang pagtawag saakin ni Sue sa kabilang linya ngunit tila na pipi yata ako at hindi ko mahanap ang boses ko upang sumagot. Naramdaman ko unti unting pagtulo ng luha ko paunti unti hanggang sa naging parang gripo na ito na sunod sunod. He is also wearing the same shirt he wore last night nung date namin. Mas lalong lumubog ang puso ko ng mapagtantong iniwan niya ako kagabi para makipaghalikan lang sa babaeng yun.

Kaagad kong pinatay ang tv at pilit na pinapakalma ang sarili ko. Nagulat ako ng biglang bumukas ang pinto at kaagad na pumasok si Austyn dito.

" Shit, I'm sorry Ella I'll explain it to you its not what you think" malutong niyang mura at kaagad akong dinaluhan.

Hindi ako naka galaw  ng yakapin niya ako patagilid. Pilit naman niyang pinapaalis ang mga luha sa mata ko habang tarantang taranta sa pag eexplain. He even kiss me in my Forehead to stop me from crying pero mas lalo lang akong nasaktan habang iniisip na ganito rin ba ang ginagawa niya kay Rebecca.

Pinilit kong tumayo at tinulak siya sa pagkakayakap saakin. Gusto ko sanang umalis hindi ko alam kung ano ang tama gusto kong mapagisa. Ngunit kaagad niya akong hinigit at yinakap patalikod. Malulutong na mura ang pinakawalan niya habang yakap yakap niya ko sa likod.

"Shit..please don't turn your back on me without saying any words, Damn I'm sorry, Please don't leave"  nagmamakaawa niyang bulong sa tenga ko. Hindi ko maintindihan kung bakit bigla akong lumambot sa kanyang boses ni hindi ko nagawang alisin ang kanyang mga bisig sa aking bewang bagkus ay nanatili lamang ako sa aming posisyon.

"You don't have to say sorry Austyn, It's my fault ako yung nangiwan sayo years ago remember, it's not your fault if you fall to someone else already it's my fault I'm the one to blame." mabigat ang dibdib ko habang binitiwan ang bawat salita. Halos hindi na rin ako makahinga sa sunod sunod kong paghikbi.

"Kasalanan ko lahat iyon, kung nasasaktan man ako ngayon it's my fault. I deserve this I deserve all the pain because it's my fault" sisi ko saaking sarili.

Maybe that's the thing about learning we need to admit our mistakes and accept all the pain it cause. We need to face it no matter how hard how painful it is because it's our mistake. Hindi naman pwedeng mali na nga ang nagawa mo ay sasaya ka pa that would be unfair specially to the people whose being affected of your mistakes that you commit.

Mas lalong humigpit ang yakap niya saakin binaon niya ang kanyang mukha sa aking leeg naramdaman kong basa ito. Is he crying, why. Saan ba siya nasasaktan sa lahat ng sinabi ko o para sa sarili niya dahil ba mas mahal na niya si Rebecca kesa saakin.

"Maintindihan ko kung siya yung pipiliin mo kung siya yung mas mahal mo. You don't have to stay with me kung naawa ka lang saakin. Masakit man pero kakayanin ko naman yun e" pagkokombinsi ko sakanya.

Hinatak niya ako paharap sakanya para magkaharap kami. Nagulat ako ng makita kong pula ang kanyang mga mata. He is crying why, Did he finally realized that he will choose Rebecca and leave me. Natatakot ako habang tinignan siya ng diretso sa kanyang mata. I'm afraid I can't stand alone when he finally decided to leave. Takot ang bumalot saakin habang nakikinig sa kanyang sinasabi.

"Who told you I'm going to leave. Hindi kita inantay para lang sa wala. Hindi ako nag sikap sa buhay para lang pakawalan ka Ella. Hindi mo ba naiintindihan mahal kita mahal na mahal kita hindi mo kailangang sisihin ang sarili mo dahil wala kang kasalanan sa lahat. Oo sinaktan mo ako noon pero nakaraan na yun ang mahalaga yung tayo ngayon at yung tayo sa future. Damn You never really knew how much I love you." hirap na hirap niyang paliwanag saakin halatang pinipigilan niyang maiyak, napanganga ako sa mga sinabi niya kasunod nito ang paglapat ng labi niya saakin.