''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...''
Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü...
Yerlerimizi alalım, önce şarkıyı açalım :') İyi okumalar^^
Bu kitap içinde halledemeyenlere gelsin...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yol uzun, güneş soğuk, ay uzakmış... Başını kaldırmış şövalye, ''Ne garip,'' demiş, ''Aradığım yıldız, yolumu aydınlatan güneş... Ne garip, gece olacak. Aradığım hala yıldız, yolumu aydınlatan ay.'' İçini çekmiş. ''Ey güneş,'' demiş, ''Ey ay... Sen olsaydın aradığım, düşer miydin yedi dağ öteye? Yoksa kavuşmak olur muydu senin gökyüzünde doğuşun. Söyle bana, kavuşmak dokunmadan olur mu? Her dokunan kavuşur mu?''
...
2.Bölüm : Gelmemeye Giden Adam *En az İzmir kadar özgürsün...*
Bütün gün aklımdaydı. Evet, kahretsin ki bütün gün aklımdaydı! Sürekli telefonumdan Tumblr'a girip bir mesaj var mı diye baktım. Ve akşama kadar hiçbir mesaj gelmedi. Gözlerimi kapattığım anda profilindeki fotoğrafı geliyordu gözüme. Gözümü açıyordum her şey normal, ama yine de aklımdan çıkmıyordu. Hayır yani, anlamadığım şey şu, neden bu kadar etkilendim? Sadece... neden!?
Saat gecenin 2'sine geliyor. Uykum yok, gözlerim bilgisayar ekranında. Neden bana 'yarın yazacaksın.' dedi mesela? Acaba umutlandı mı? Yazmadığımı görünce ne yaptı? Yazmadım diye üzüldü mü? Ah, küfür edeyim böyle işe ya! Bu çok kötü. Bu ciddi ciddi çok kötü bir durum. Sinirle bloğunu açtım. Ne yaptığımın bilinçsizliğiyle mesaj kutusuna tıkladım. Ve bom! Mesaj kutusu açıldı.
Yapma İzmir! Onu haklı çıkarma İzmir! Sana mesaj atacaksın dedi ve onun dediğini yapmamalısın! Sen bu değilsin. Sen güçlüsün, sen özgürsün, sen emirlere gelemezsin! Ama... kötü bir şey istemedi ki. Belki bir derdi var?
''Ne istiyorsun benden?'' Gönderdim! Gönderdim! Aman Tanrım. Gönderdim mi ben şimdi bunu? Gönderdim tabii! Harika. Mutlu olacak şimdi. İstediğim oldu diye düşünecek! Kazanmış gibi hissedecek. Yalnız benim mesajımın saçmalığına bakar mısınız ya. Ne istiyorsun benden yazılır mı!? Sanki silahla takip ediyor çocuk beni. Resmen aksiyon repliği kullanmışım. Kesin şuan gülüyordur bana. Gülüyor ki hala mesaj gelmedi. Gülmekten yazamıyor.
Yedi dakika. Tam yedi dakika sonra göründü o kırmızı 1 yazısı mesaj kutumun üstünde. Beklemeliyim. Ben de yedi dakika sonra cevap vermeliyim ona. Tıklama İzmir... Tıklama! Tıkladım.
''Şuan ilk mesajı atan ben değilim. Sensin. Sen ne istiyorsun?''
