Sinomous University

Chapter 18

Akira's POV

"Pasensya na po sa inasal ni Wade. He didn't mean it. Wala po siyang nararamdaman sa akin. There's nothing between us. We just know each other." Buong tapang na sabi ko at humarap sa king na ngayon ay bahagya pang napataas ang kilay dahil sa narinig sa akin. Tanga na kung tanga pero hindi ko kayang isugal ang posisyon nila dahil lang dito. 'Yung posisyon nila Wade ang pumoprotekta sa kanila dito sa Sinomous University. Kung tatanggalin ko pa 'yun, paano na sila?? Hindi ako pwedeng maging makasarili ngayon. I can't be selfish knowing na may malaking bagay akong maapektuhan. Hindi ako patatahimikin ng konsensiya ko.

"Why are you doing this to me? May ginawa ba ako, ha, Akira? Did I do something that makes you upset? Tell me. Sasabog na ako kakaisip kung bakit mo ginagawa sa akin 'to ngayon." Parang gusto ko matumba sa tanong na 'yun. Ramdam ko ang gustong sumabog na emosyon sa dibdib ko. Bakit kailangan mong itanong sa akin 'yun??? Bakit sa nangyayari ngayon gano'n kababaw na sagot lang ang naisip niya kung bakit ko ginagawa 'to??? Bakit hindi niya maintindihan na hindi ko kayang lumaban??? Hindi ko kayang ilaban 'to. Dahil kung ilalaban ko 'to, alam ko namang matatalo lang kami. "I can live without that position, Akira. I still have the power to protect myself. So, please. Don't leave me."

"W-why are you doing this?" Nahihirapan na tanong ko dahil nahihirapan na talaga ako. Hindi niya naman kailangang sabihin sa akin lahat ng 'to. Mas pinapahirapan lang namin ang mga sarili namin kung ipagpapatuloy pa namin 'yung ganito. "Hindi mo ba maintindihan? Hindi mo ba maintindihan ang ginagawa ko ngayon??"

"Let's go somewhere. I need to talk to you. We need to talk." Seryoso niyang sabi at hinawakan agad ang braso ko pero umiling na ako sa kaniya at pinigilan siya sa akmang pag-alis niya. Nababaliw na ba siya??? Iiwanan namin ang mga taong nasa harapan namin para lang mag-usap????

Hindi.

Mali 'to.

"Can't you understand the situation, Wade?! Ano pa bang kailangan kong gawin maintindihan mo lang ako????"

"Tangina, Akira!!! Alam ko, okay?!!! Pero ayokong tanggapin! Ayoko!" Nagpapaintindi na sabi niya na mas lalo lang ikinasikip ng dibdib ko. Hindi ko siya kayang makita na ganito. Gulong-gulo ang mga mata niya. Hindi niya ako maintindihan at naluluha na 'rin siya.

"Bitawan mo ako. Leave me alone, Wade."

"Don't do this to me, come on." Hinawakan niya agad ang pisngi ko at tinitigan ako ng diretso sa mata. Ayoko ng ganitong ginagawa niya. Baka malaman niya lang na hindi ko talaga gusto ang ginagawa kong pagpapalayo sa kaniya. Hindi ko talaga 'to gusto. "I don't care about the title, okay? I can live without it. I can survive. You know, I can. I am strong, Akira. I can handle them."

"You're so selfish. Alam mo ba 'yun?" Madiin na sabi ko na ikinamaang niya agad. "Hindi sa lahat ng bagay 'yung gusto mo lang yung masusunod. You're not a fucking child!! Can't you just let me go?! Ano bang mahirap gawin doon????!"

"You are really asking me kung anong mahirap gawin doon??? Lahat!!! Lahat ng sinasabi mo mahirap gawin!!! Nakakabobo!! Ano bang ginawa ko????! Gano'n ba ako kadaling bitawan? Ha? Gano'n?? Tangina!! Hindi ko gagawin 'to kung kagaya ng nararamdaman mo ang nararamdaman ko sa mga oras na 'to!!!"

Hindi naman gano'n kadali 'yun eh. Paano ko ba masasabi sa kaniya na nahihirapan din ako? Paano??

"Do you love him?" Gulat akong napatingin sa king nang itanong niya sa akin ang bagay na 'yun. Nakuha niya pang sumingit sa usapan namin ni Wade kaya pansamantalang nawala ang tensyon. Wala kasi talaga akong nararamdaman na kahit ano sa sinasabi nilang King na nasa harapan ko.