Till My Heartaches End (COMPLETED)

TMHAE Chapter 28

Hazel's POV

Its been a past whole week since maganap ang birthday ng kambal at kahit isang linggo na ang nakalipas tuliro pa rin ang utak ko at hindi makalimutan 'yung gabing nangyari sa pagitan namin dalawa ni Vinee.

Flashback

Kahit na nagaalangan akong humawak sa mga kamay niya, ay pilit ko pa din itong inabot na kala mo'y walang mga nangyari sa pagitan namin dal'wa noon.

"Vinee." mahinang tawag ko sa kanya. Taimting siya tumitig sa 'kin at buong suyong kinakabisa ang bawat parte ng mukha ko.

Ramdam ko sa bawat titig niya ang madaming mga katanungan, katangunan na dapat kong paghandaan. At dahil wala siyang balak kausapin ako at mas gusto niya lang titigan ang muka ko ay ako na mismo ang humiwalay saming katawang magkalapit.

"Hmm.. balik na 'ko sa table." tikhim na sambit ko.

"Mahal mo ba siya?" Wala sa wisyo niyang tanung. Tanging pagtitig lang ang nagawa ko sa kanya, kahit na gustuhing ko magsalita kung ang sinasabi naman utak ko ay wag na!

"I miss you." mahinang sambit niya.

Napapikit ako. At inisip kung anong pwede kong isagot sa sinabi niya.

Magsasalita na sana ako ng biglang may humapit sa baywang ko palayo sa kanya. Agad naman akong lumingon dito at pilit ngumiti.

"Shawie." Saad ko. Sabay baling kay Vinee at seryoso kung tumingin.

"I just worried antagal mo kasing bumalik." saad niya pero ang tingin na kay Vinee.

"I'm sorry.."

"Its okay, I'll drive you home." wika niya. Dahan dahan akong tumango at di na nagatubiling lumingon sa gawi ni Vinee.

Hating gabi na ng maihatid ako ni Shawie at kahit na pagod ay hindi pa rin maalis sa kin ang mga katagang sinabi niya. Bakit ganito? Bakit napaka bigat ng nararamdaman ko?
Dapat masaya na ako kasi nakita ko ulit siya at sapat na siguro yun nang malaman ko na okay siya at mukang masaya.

End of flashback

"Huy, ang lalim naman ng iniisip mo, malunod ka niyan." Si Hershey, habang palakad lakad sa office ko.

"Mas nahihilo ako sa ginagawa mo."sambit ko. "Pwede bang umupo at kani kanina kapa palakad lakad diyan." dugtong ko.

Tumawa lang siya sabay bagsak umupo sa upuang nasa harapan ko.

"Wala ka bang trabaho?" Tanung ko.

"Wala, day off ko." Aniya.

"Eh, Boyfriend meron?" Gulat naman siyang tumingin sa'kin at ngumiti.

"Oo meron." Confident na sabi niya. Agad naman akong napangiti at tumingin sa kanya.

"Really? Sino? Ipakilala mo naman sa'kin." Sunod sunod kong tanung.

"Oo ba! Pag kami na."

"WHAT??" sigaw ko.

"Huwag ka ngang sumigaw 'di ako bingi." Irap niyang sabi.

"Aish, ewan ko sayo, kumain kana ba?" biglang ibang tanung ko.

"Hindi pa, tara kain tayo, may alam akong masarap na kainan diyan na malapit lang din." sabi niya sabay kuha ng gamit at tumayo.

Hershey is right, masarap nga ang pagkain dito sa 'great taste restaurant'  kaya naman pala ganito na lang ang name ng kainan na 'to, dahil mas great pa sa taste ng tao ang sineserve nila.