နှလုံးသားအရင်းအနှီး [Complete]

အပိုင်း ၁၉

( Zawgyi)

ဒီေန႕က ဘဲႀကီး ခရီးထြက္သြားတာ သုံးရက္ေျမာက္ေန႕။ အေသအခ်ာ မွတ္ထားတယ္ရယ္လဲ မဟုတ္ပါဘူး ဒီလိုပဲသိေနတာ။ သိဆို ဖုန္းထဲမွာ ေပၚေနတာကိုး။

"ကိုယ္သြားၿပီေနာ္။ ေဇေလး အိပ္ေနတုန္းမို႔ ဖုန္းမဆက္ေတာ့ဘူး။ ေက်ာင္းကိုဂ႐ုစိုက္သြားအုံး"

သူခရီးသြားတဲ့ ေန႕ထဲက အဲ့ဒီလို Messageတစ္ေစာင္ လြဲၿပီး ေနာက္ထပ္ ဘာမွထပ္ မပို႔ေတာ့ဘူးေလ။ ဒီၾကားထဲ ဖုန္းလဲ တခါမွ မဆက္ဘူး။ အဲ့တာေၾကာင့္ ဘဲႀကီးရဲ႕ ေနာက္ဆုံး Messageမွာ Date ႀကီး ျပဴးၿပဲေနေအာင္ ေပၚေနေတာ့ မျမင္ခ်င္လဲ ျမင္ေနရေတာ့ သိေနတာ။

အဲ့ဒီေအာင္ေစပိုင္ဆိုတဲ့ ဘဲႀကီး ဆက္သြယ္သြယ္ မသြယ္သြယ္ ေဇယ်ာတိုးတို႔က ဂ႐ုကိုစိုက္မေနပါဘူး ဟြန္း....။

ဒါေပမယ့္ဘဲႀကီးမရွိတဲ့ ရက္ပိုင္းအတြင္း Facebook ကေကာင္မေလးနဲ႕ သူနဲ႕ က ေတာ္ေတာ္ေလးခရီးေပါက္ကာအဆင္ေျပေနၿပီေလ။ အခုဆို သူတို႔က Facebook ေပၚက ဟာသPost ေတြမွာ Mention ေခၚရင္း စေနာက္ေနသည့္ အဆင့္ထိေတာင္တိုးတက္လာၾကၿပီ။

ဟားဟား ဘဲႀကီးကပစ္ထားလဲ ေဇယ်ာတိုးတို႔က ဂ႐ုမစိုက္ ေနာက္ေစာ္နဲ႕ ႀကိဳက္...ဟိုက္။

ဘာမွမျဖစ္သလို ဟန္ေဆာင္ရယ္ေမာရင္း စိတ္ရဲ႕အတြင္းတစ္ေနရာမွာေတာ့ အနည္းငယ္ လစ္ဟာေနသလိုခံစားခ်က္ ႏွင့္ ဝမ္းနည္းေနသည့္ ခံစားခ်က္ကိုေတာ့ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ လစ္လ်ဴရႈထားၿပီး ေဇယ်ာတိုးတစ္ေယာက္ ေကာင္မေလးႏွင့္သာ စကားေျပာေနလိုက္ေတာ့သည္။

ေကာင္မေလးႏွင့္ ေရာက္တတ္ရာရာ ေထြရာေလးပါး စကားေျပာေနရင္း ည၁၁နာရီပင္ ခြဲသြားေလေတာ့သည္။ ထိုစဥ္ ဖုန္းထဲသို႔ ဝင္လာေသာ အဝင္ေကာ တစ္ခု။ မွတ္ထားေသာ Contact မွာက "ဘဲႀကီး" ။ ရင္ထဲမွာ လွိုက္ခနဲ အေပ်ာ္ေတြ ျဖစ္ေပၚသြားရၿပီး ခ်က္ခ်င္းတန္းကိုင္မလို႔ လုပ္ၿပီးမွ ခဏေစာင့္ၿပီး စိတ္ကိုထိန္းကာ ဖုန္းကိုင္လိုက္သည္။

"ဟဲလို ကိုေစ"

"အင္း ေဇေလး။ အိပ္ေနၿပီလား။ ကိုယ္ႏွိုးလိုက္မိတာလား"

"မဟုတ္ပါဘူး။ မအိပ္ရေသးတာ"

"၁၂ေတာင္ ထိုးေတာ့မယ္ မအိပ္ေသးဘူးလား။ ေနာက္က်ေနၿပီကို"