နှလုံးသားအရင်းအနှီး [Complete]

အပိုင်း ၃၇

(Zawgyi)

ေဇယ်ာတိုး တေယာက္ အိပ္ရာထဲမွာ ေၾကကြဲ စို႔နင့္စြာႏွင့္ လဲေလ်ာင္းေနမိတယ္။ ဝမ္းနည္းစြာျဖင့္ ငိုေႂကြးမေနသည့္တိုင္ မ်က္ရည္မ်ားက တသြင္သြင္ စီးက်ေနသည္။

ေန႕လည္က ျမင္ကြင္းမ်ားက မ်က္စိထဲျပန္လည္ျမင္ေယာင္လာေတာ့ မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းမ်ားက ပိုမို မ်ားျပားစြာ က်လာေတာ့သည္။ မ်က္လုံးမ်ား မွိတ္လိုက္သည့္တိုင္ ျမင္ခဲ့ရသည့္ ျမင္ကြင္းမ်ားက ေပ်ာက္ကြယ္မသြားေသးပဲ ပိတ္ကားသဖြယ္ တရိပ္ရိပ္ ျပန္လည္ ျမင္ေယာင္လာေတာ့သည္။

ေအာင္ေစပိုင္ သူ႕ဆီ အဆက္အသြယ္လဲ မလုပ္ပဲ ေရာက္မလာခဲ့တာ သုံးရက္တိုင္ခဲ့ၿပီ။
ဒါဟာလဲ သူ႕ေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
ကိစၥအေၾကာင္းအရာ တစ္ခုႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေအာင္ေစပိုင္ႏွင့္ ေဇယ်ာတိုးတို႔ နားလည္မႈလြဲကာ တေတာက္ကဆ ျဖစ္ၾကသည္။ ပုံမွန္ဆို ေအာင္ေစပိုင္ဘက္က အၿမဲအေလ်ာ့ေပးကာ လိုက္ေလ်ာေနၾက ျဖစ္ေပမယ့္ ဒီတခါကိုေတာ့ ေအာင္ေစပိုင္က အေလ်ာ့မေပးခဲ့ပါ။

သုံးရက္ေတာင္ၾကာေအာင္ ေစာင့္စားခဲ့ေပမယ့္ ေအာင္ေစပိုင္က သူ႕ဆီေရာက္မလာခဲ့ေသာေၾကာင့္ အနည္းငယ္ေတာ့ ဝမ္းနည္းမိေပမယ့္လဲ ျဖစ္ခဲ့သည့္ကိစၥမွာ သူ႕အမွား သူ႕အလြန္ေပမို႔ မာန္ေလ်ာ့လိုက္ေတာ့သည္။ ေအာင္ေစပိုင္ကို သူအရမ္းခ်စ္တာမို႔ ဒီတခါေတာ့ အေလ်ာ့ေပးကာ သြားေခ်ာ့ရန္ဆုံးျဖတ္လိုက္မိေတာ့တယ္။

ေန႕လည္ ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ေအာင္ေစပိုင့္ကုမၸဏီကို ကားေမာင္းကာ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။ ထမင္းအတူစားရင္း ေခ်ာ့မည္ဟု ဆုံးျဖတ္ခ်က္ျဖင့္။ေအာင္ေစပိုင့္ ႐ုံးခန္းေရာက္ေတာ့ ႐ုံးခန္းတြင္ ဘယ္သူမွမရွိ။အတြင္းေရးမႉးအမကေတာ့ တတိုက္ေက်ာ္က စားေသာက္ဆိုင္မွာ ေန႕လည္စာ စားေနသည္ဟုေျပာသျဖင့္ ႐ုံးခန္းမွ ထြက္ကာ စားေသာက္ဆိုင္ဆီသို႔ သြားခဲ့သည္။

စားေသာက္ဆိုင္ထဲဝင္လိုက္ေတာ့ ေခ်ာေမာခန့္ညားလွသည့္ အရွိန္အဝါေၾကာင့္ သိပ္ရွာစရာမလိုလိုက္ ေအာင္ေစပိုင္ကို တန္းေတြ႕လိုက္၏။ ဝမ္းသာအားရ လွမ္းေခၚမည္အျပဳ ေဘးဘက္က အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ႏွင့္ စကားေျပာဆိုကာ အတူစားေသာက္ရင္း ရယ္ေမာေပ်ာ္႐ႊင္ေနတာေတြ႕လိုက္ရသည္။