Bir Cin Prensi ve fani bir kadının kaderleri birbirine bağlandı.
Arkadaşlar arası eğlencesine yapılan bir ayin ne kadar kötü sonuçlanabilir ki?
Bir grup genç kızın yaptığı bir pijama partisi, bir kaç damla kanla lekelendiğinde en kötü ne olabilir...
Beni burada yalnız bırakmadığın için teşekkür ederim, gerçekten benim için bilmediğim bir suda yüzmek gibi. Biraz tuhaf ve gergin olduğumu söylemekten de çekinmiyorum. Ama burada olman ve gösterdiğin destek muhtemelen beni salak salak sırıttırıyor olur, iyiki varsın... Keyifli okumalar 🥹⚕️
Bu satır; başlama tarihini yazman için ⚕️✨💜
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm 1/ Bir damla kan Bölüm Şarkısı / Elley Duhe - Middle of the Night
SİERRA
Kahve makinesinin ötme sesi ile gözlerimi dalıp giden tezgahın mermerinden geri çevirdim. Tepside hali hazırda bekleyen kupalara doldurduğum kahvelerle sıkıca kavradığım tepsiyi avuçlarımın arasına alarak çıktım mutfak kapısından.
''Sierra anneciğim çok gürültü yapıyorsunuz, ablana söyler misin biraz daha kıssınlar seslerini.''
Televizyon koltuğunda oturmuş elindeki kumadayı sallayarak bana az sonra çıkacağım merdivenleri gösterirken, ekledi. '' Sende çok uykusuz kalma yarın mezuniyet törenin var.''
İkaz edici sesi ile başımı usulca salladım ve emir alan bir asker gibi sert bir tonlamaya soktuğum sesimle. ''Emedersiniz komutanım.'' diyerek kıkrıdadım.
''Kaldırma beni ayağa bak, komutanımmış. Uyanamayınca seni yatakta sürüklemem gerekiyor. Baban gibisin sende , oda uyudumu uyanmak nedir bilmezdi...'' kıkırdadı ve yeniden dikkatini karşısındaki diziye çevirdi.
söylediği söz yüzümde buruk bir gülümsemeye sebep olduğunda, sıkkın bir nefesle yönümü yukarı kata çıkan merdivenlere çevirdim. Çıktığım her basamakla yarın ki mezuniyeti hatırlamanın verdiği rahatsızlıkla omuzlarım çöküyordu. Bu mezuniyet zırvasıyla uğraşmak istemiyordum. Zaten gidecek bir kavalyem bile yoktu. Tüm eğitim hayatım bir hayalet gibi görünmez olarak geçmişken şimdi hiç umursanmadığım bir etkinliğe olabilecek en güzel şekilde hazırlanmam bekleniyordu.
'Ah baba... burada olsan , uğraşma bunlarla güzel kızım derdin... gitmek istemiyorsan gitme... ama annem öyle mi? onun için bu mezuniyet öyle önemli ki, giyeceğim kıyafete kadar tüm planlamayı elleri ile yaptı.'
Adımlarım nihayet çatı katına çıktığında, ablamın aralıklı kapısından dışarıya yayılan kıkırtı sesleri ile annemin neden sessiz olmalarını istediğini anlıyordum.
''Düşünsene, bir de işe yarıyormuş...'' Şulenin heyecanlı sesi ile aralıklı kapıyı kolumla ittirdim ve bekledikleri kahve dolu tepsi ile odaya girdim.
''Kahveler geldi...'' bakışlarım yerdeki anlamsız tahtada gezindiğinde Berna hızla kalktı ve elimdeki tepsiye uzanıp beni çelimsiz kollarımdaki yükten kurtardı.
