Bölüm 6/ Varlığımı kanıtlayacak deliller

3K 184 24
                                    

Sierra

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


Sierra

Kulaklarımın yamacındaki müzik kaçıncı tekrarındaydı bilmiyorum fakat sesleri duymama engel olduğunu anladığımdan beri, kulaklarımdaki kulaklıkla evin içinde son ses müzik dinleyerek geziyorum.

Bu sabah aldığım randevu iptali ile Nilay hanımın asistanını aramak ve aramamak arasında kararsız kalıyordum.
Bütün gün aklımı meşgul eden soru buydu. Arayıp başına ne geldiğini sorsam mı? Ama bu bir nevi kafamdaki sesin kendi hayal ürünüm değil de başka bir varlık olduğunu kabullenmem demek olurdu.

Eminim ufak bir aksaklıktır, sadece kendi kendimi korkutuyorum.
Evet bunu kendime sık sık yapıyorum, özellikle şu sıralar.

Odamın kapısı açıldığında Annemin siluetini görerek kulaklarımda ağrıya sebep olan kulaklığı yavaşça çıkardım ve zihnimi yüksek müzikten uzaklaştırdım.

''Bir şey mi oldu?'' sorgulayan bakışlarım yüzünde gezinirken, iptal olan bu randevu en çok onu üzmüştü farkındayım.

''Arkadaşların geldi.'' geri çekildiğinde kapıdan içeri giren Burcu ve Serap'ı gördüm.


Burcu tamam ama Serap'ın burada ne işi var?
Kafam hiç olmadığı kadar karışırken Annem kapıyı kapatarak üçümüzü odada yalnız bıraktı.

''H-hoş geldiniz?'' sorgulayıcı bakışlarım Burcu'nun yüzünde gezinirken bıkkın bir omuz silkme ile konuştu.

''Bu aralar benimle pek bir alakalı, seni görmeye geleceğim dedim ama tüm günü benimle geçirmesi yetmezmiş gibi şimdide buraya gelmek istedi. İnan bana vazgeçirmek istedim ama resmen yalvardı.'' Serap'tan ne kadar bunaldığını beden dilinden anlıyordum.

''Sadece seni merak ettim. Ne var bunda? hem artık okul bitti düşmanlıklarda öyle. '' Bana doğru bir kaç adım atıp dibimde durduğunda , duyduklarıma inanamıyordum.

''Serap gerçek sebep ne onu söylesene.'' zaten gergin olan sinirlerim ve tüm gece uyumamak için gösterdiğim direnişin getirdiği bir gerginlik vardı üzerimde.

''Sadece düşündüm ki sizinle hiç vakit geçirmedik, belki de birbirimizi severdik ne bileyim..'' omuzlarını silktiğinde ellerini saçlarıma doğru uzattı.

''Örneğin senin bu Ateş kırmızısı saçların, boya mı yoksa Orjinal mi hep merak etmişimdir.'' Yüzünde sıcak bir gülümseme oluştu.

''Gerçekler tabiki.'' Burcu itiraz eder gibi konuşmaya dahil olduğunda , saçlarımı Serap'ın ellerinden geri çektim.

''Neyse ne. Sorun çıkmadığı sürece benim için bir problem olmaz.'' Bakışlarım Burcuya döndüğünde, ona attığım kızgın bakışlarla, aslında anlıyordum ki onunda yapabileceği bir şey yoktu. Serap beyaz bayrak uzatmıştı ve burcu da bir ucunu tutmuştu işte. Şimdi onu evden apar topar kovmak sadece annemi daha çok gererdi.

Beni Sen ÇağırdınWhere stories live. Discover now