Bir Cin Prensi ve fani bir kadının kaderleri birbirine bağlandı.
Arkadaşlar arası eğlencesine yapılan bir ayin ne kadar kötü sonuçlanabilir ki?
Bir grup genç kızın yaptığı bir pijama partisi, bir kaç damla kanla lekelendiğinde en kötü ne olabilir...
Bölümler kısa çünkü çerezlik bir hikaye yazıyorum, üzerine çok düşünüp planlar yaptığım bir kurgu değil, açıkçası öyle olsa böyle az etkileşim kalbimi kırardı :D Keyifli okumalar elimden geldiğince her gün bölüm atıyorum ve atmaya devam edeceğim.
Ve unutulan o gece bir şekilde hatırlanacak merak etmeyin <3 (Bölümü okuduktan sonra bu satırın nedeninin anlayacaksınız :D )
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sierra
Kulaklarımda dolanan fısıltılarla gözlerimi odanın içine araladım. Uyuya kaldığım yatakta toparlandığımda bakışlarım üzerimdeki yorgana döndü. Ardından açık teras kapılarından içeriye esen rüzgarın tenime çarpması ile ürperdiğimde çıplak olduğumu fark ediyordum.
"Ne oluyor..." hızla yorganı tekrar üzerime çektiğimde korkuyla bakışlarımı odanın içinde gezdirdim. Kulağımda dolanan fısıltılarla İdea'nın Terastan içeriye ulaşan konuşmasını duydum.
"Sadece üç gün, ardından dünyaya geri gidecek."
Söylediği şeyle bakışlarım yeniden çıplak bedenime döndü, İdea'nın söyledikleri ve benim yatağın içindeki bu halim beni tek bir sonuca götürürken bana dünyadayken söylediği şeyi anımsadım.
'İstersem haberin bile olmaz, sen sadece kabul ettiğini söyle .' Demişti.
Biz sevişmiştik ve ben hatırlamıyorum öylemi... Afallamış bir şekilde öylece kalakalıyordum. Teras kapılarından içeriye dönen İdea ile göz göze geliyorduk.
İçimde yükselen ağlama duygusunun sebebi ne bilmesemde böyle özel bir anın benim haberimin bile olmadan yaşanmış olması kalbimi kırmıştı.
İdea ise yatağın ucunda durmuş donukça bakan gözlerini üzerimde gezdiriyordu.
"Babama kabul ettiğini söyledin. Daha fazla vakit kaybedemezdim. Otoritem sorgulanıyor..." kollarını gövdesinde birleştirdiğinde , dolan gözlerimle yorganı boynumun altına kadar çektim.
"Neden hatırlamıyorum..." yanaklarımdan akan bir damla yaşla burnumu sertçe içime çektim.
" İnan bana bu çok daha güvenli. Üstelik hafızana yer etmesinin anlamı yok, üç gün sonra hepsini geride bırakacaksın..." bakışlarını kaçırdığında gövdesindeki elleri usulca açtı ve bedenini arkaya döndü.
"Bana sorman gerekirdi..." ağlamam dursun ve öfkem anlaşılsın istesem de nedenini anlayamıyordum. Neden onunla sevişirken kendimde olmayı istiyordum bilmiyorum...
"Sen bir insansın Sierra, bu dünyadayken bile canın fazlasıyla yanardı. Ayrıca söyledim sana, mecburen kabul ettiğin bir birliktelikle ilgili hiç bir ayrıntı bilmemek seni mutlu etmeli." İlerideki masanın yanında durduğunda Sandalyeyi yavaşça çekti ve oturdu.
