Bir Cin Prensi ve fani bir kadının kaderleri birbirine bağlandı.
Arkadaşlar arası eğlencesine yapılan bir ayin ne kadar kötü sonuçlanabilir ki?
Bir grup genç kızın yaptığı bir pijama partisi, bir kaç damla kanla lekelendiğinde en kötü ne olabilir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sierra
Bakışlarım önümde didiklediğim tabaktan , masanın diğer ucunda oturan Serra'ya döndü. Oldukça iyi gözüküyordu. Neredeyse iki gündür İdea hakkında tek bir kelime etmemişti. Sanırım periler işe yarıyor , nasıl yaptılar bilmiyorum ama sonunda ablamı o ısrarlı tavırdan vazgeçirmiş gibiler.
Bakışlarım Serra'nın sol omuzunda oturup ayaklarını aşağıya sarkıtan Hel'e döndü. Merakla sofradaki yiyecekleri incelerken, sessiz bir gülüşü hapsettim dudaklarımın arasına. Öyle meraklıki ,insanlarla ilgili herşeye karşı çok meraklı.
Diğer perilerin odamda kalmayı tercih etmesine rağmen , Hel sürekli evin içinde dolanıyordu. Dün gece annemle bütün gece dizi izledi. Bugün ise akşam yemeğinde bize katılmaya karar vermişti. O'nu yalnızca benim görüyor olmam tuhaftı ama özel hissettiriyordu.
İdea'nın benden istediği son şeyi hatırladıkça içimi kaplayan korkuyu görmezden gelemiyorum. Tüm olanların iyi yanları olduğu gibi kötü yanlarıda vardı. Ben daha 18 yaşındayım ve benden Anne olmamı bekliyor. Delilik...
"Sierra, neden yemiyorsun..." Annemin seslenişiyle kendime geldiğimde, irkilerek başımı ona çevirdim.
"Şey... aç hissetmiyorum, sanırım mevsim geçişi..." verdiğim kaçak cevapla memnuniyetsiz bir ifadeye bulandı yüzü.
"Kahvaltıda da bir şey yemedin Sierra, tabağını bitirmeni bekliyorum." Emir verici uyarısıyla bıkkınlıkla elimdeki çatalı tabağa bıraktım.
"Gerçekten bir şey yiyebileceğimi sanmıyorum. Gidip biraz uzanacağım." Sandalyemi yavaşça geri çektim.
"Sürekli odandasın, ne oluyor odada bir bilsem. Yanımızda oturduğun yok zaten."
Söylenişini duymazdan geldim ve merdivenlere yöneldim. Çıktığım basamaklarla Hel'in arkamdan gelip omuzuma konduğunu gördüm.
"Selam Hel..." fısıltılı sesimle sevecen bir kıkırtı bıraktı.
'Selam Prenses Sierra, neden üzgünsün.' Sorduğu soruya buruk bir gülümseme bıraktım ve sessiz kaldım.
Merdivenleri bitirip odama döndüğüm yönümle içeri girip kapıyı kapattım.
'Prenses geldi kalk.'
Perilerden adı Jila olan ; Meriyi dürttü ve ikiside uzandıkları yastıkta ayağa kalktılar.
"Sorun değil, her gelişimde ayağa kalkmanıza gerek yok." Kıkırdayarak yatağın üzerine çıktım ve yavaşça uzandım. Onlara zarar vereceğim diye ödüm kopuyordu. Öyle küçük ve kırılgan gözüküyorlar ki..
'Neyiniz var Prenses Sierra?' Meri'nin meraklı sesi ile Hel omuzumdan havalandı ve yastığın üzerine kondu.
'Yemekte de böyleydi...' Dedi beni şikayet eder gibi.
