Bir Cin Prensi ve fani bir kadının kaderleri birbirine bağlandı.
Arkadaşlar arası eğlencesine yapılan bir ayin ne kadar kötü sonuçlanabilir ki?
Bir grup genç kızın yaptığı bir pijama partisi, bir kaç damla kanla lekelendiğinde en kötü ne olabilir...
Yeni bölümle geldim. Biraz rahatsızım o yüzden yazım yanlışı falan varsa affola. Bu arada bölümlere bir sınır koyma kararı verdim Hali hazırda devam eden iki ayrı kurgum var ve bu kurgu görüntülenmenin oldukça altında vote alıyor. Belkide unutuyorsunuzdur oylamayı ama hatırlatmak gerekir :D. Biz yazarlara iyi hissettiren yalnızca o voteler ve güzel yorumlar. Emin olun 🔥
Yeni bölüm 60 vote'de gelecek . Bence oldukça makul :))
Keyifli okumalarrr ✋
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sierra
Geçit kapılarının önünde duran adımlarım yavaşlarken kollarımın arasında kıpırdanan Abraksas'a çevirdim gözlerimi.
'Seni bırakmak istemiyorum anneciğim...'
Yüzümde hüzünlü bir gülümseme yerini aldığında, oğlumun ne olduğundan habersizce bana bıraktığı gülücükler kalbimi yumuşatıyordu.
"Sierra..." İdea'nın yanımda duran adımlarıyla bakışlarım yüzüne döndü.
"Ona dikkat edeceksin... yanından ayırma. O kadının ona yaklaşmasını istemiyorum! Asla. "
"Merak etme... istediğin gibi onunla Parselia ilgilenecek. Başka hiç bir görev verilmeyecek ona." İçimi rahatlatmak için yaptığı açıklama ile başımı yavaşça salladım.
"Artık gitmen gerek..." titreyen sesiyle ellerini Abraksas'a doğru uzattı.
"Bir daha ne zaman geleceğim..." gözlerim oğlumun üzerinde özlemle gezindi.
"İstediğin zaman... kapılar senin için her zaman açık olacak... sen buranın Kraliçesisin Sierra istediğin zaman gelip gidebilirsin..." oğlumuza uzanan elleri yüzüme doğru kalktığında beni yavaşça kendine çekti , sıcak dudakları alnımı örterken sessiz bir nefes çekti içine.
"Yapma.." kendimi geri çektiğimde elleri boşluğa düşüyordu. Yüzünde hüzünlü bir gülümseme oluştuğunda başını ağırca salladı.
"Sadece veda etmek istedim..." koyu yeşilleri yüzümde gezinirken, bilye gibi parladığını gördüm.
"O'na iyi bak İdea..." Abraksası kollarına doğru uzattığımda dikkatle aldı kucağına.
"Bizi merak etme..."
Uzanıp Abraksas'ın saçlarına derin bir öpücük kondurdum ve beni büyüleyen kokusunu içime çektim.
Tam bu sırada saçlarımın arasından yayılan sıcak nefesle İdea'nın başıma sessiz bir öpücük bıraktığını hissettim.
Kendimi geri çektiğimde bakışlarım güzel yüzüne döndü. Bakmaktan kendimi alı koyamadığım güzel yüzüne... kalbimin üzerinde bir kasveti yayan yüzüne...
