Bir Cin Prensi ve fani bir kadının kaderleri birbirine bağlandı.
Arkadaşlar arası eğlencesine yapılan bir ayin ne kadar kötü sonuçlanabilir ki?
Bir grup genç kızın yaptığı bir pijama partisi, bir kaç damla kanla lekelendiğinde en kötü ne olabilir...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Sierra
Annemin tedirgin bakışları yüzümde dolanırken, çekingen bir hamle ile masanın üzerindeki kahve kupasını elime aldım. Bakışlarımı ondan kurtarmak için buharı tüten kahvenin ağzında dolandı gözlerim.
"Dün gece üzerine gelmek istemedim fakat bu gün seninle konuşmamız gereken şeyler var Sierra."
Hesap sorucu sesi ile avuçlarımda ki kahveden bir yudum aldım.
"Bana bütün gece bir sesler duyduğunu, karanlıkta silüetler gördüğünü söyleyip durdun. Alkol kullansan kokusundan anlardım, yada her hangi bir madde aldın ve bunu ustaca saklıyorsun." Kaşları çatılmış ve karşımdaki koltukta hesap sorucu bir ifade ile duruyordu.
"Bir şey kullanmıyorum anne saçmalama. Sadece olanı söyledim , sesler duyuyorum demedim ayrıca tek bir ses, bir erkek sesi. Ve karanlıkta değildi, yola atladığımda beni tutup geri çektiğinde elini gayet net görüyordum. Sokak lambaları oldukça parlaktı emin ol."
Kendimi bilmiş bir tonlama ile konuşurken, Serra hemen yanımda oturmuş bütün konuşma boyunca sessizliğini koruyordu.
Eminim delirdiğimi düşünüyor, bende öyle düşünüyorum... başka açıklaması yok.
"Nilay hanımdan bir randevu alacaksın, gidip bana yada kız kardeşine anlatamadığın ne varsa anlatacaksın. Babanızın ölümü ani oldu farkındayım, yanınızda olamadım belki de, yeteri kadar ilgilenemedim üzgünüm. Ben elimden geleni yaptığımın düşünüyordum oysa..."
İtiraz ederek konuşmasını yarıda kestiğimde, "Anne lütfen... senin suçun değil, öyle söyleme..."dedim.
Kendine yüklenmesi hoşuma gitmiyordu, onun bu süreçte elinden geleni yaptığını biliyorum ama şimdi benim deliliğimin de faturasını kendine kesiyor.
"Sierra lütfen odana çık ve hafta sonunu biraz dinlenerek geçir... benim için bunu yapabilirsin değil mi? Çünkü senin için çok endişeleniyorum en azından evde olursan-"
"Peki anne... odamda olacağım. Gözünün önünde olacağım ama korkmanı istemiyorum belki stresten olmuştur ne bileyim hallolmayacak bir şey değil..."
kendi korkularımı bir kenara bırakmam gerektiğini biliyorum, annemin tek başına herşeyle ilgilenmeye çalıştığını görüyorum ve ona yeni bir sorun hediye etmemem gerek. Dün gece olayın sıcaklığı histerik davranmama sebep oldu fakat artık toparlamam gerekiyor.
Aile psikoloğumuzdan bir randevu alarak bu işe başlayacağım. Belkide en başında, babam öldükten hemen sonra gitmeliydim fakat kabul etmedim. Ne büyük yanılgı... şimdi kendi kendime kurduğum bir kabusun içinde kıvranıyorum.
"Ben her zaman yanında olacağım Sierra, kendini yalnız hissetmeni istemiyorum kızım.."
"Biliyorum anne, her şey için çok teşekkür ederim... sen harika bir annesin." Yüzümdeki sıcak gülümseme ile yavaşça oturduğum koltuktan kalktım ve kahve bardağımı da alarak yönümü merdivenlere çevirdim.
