Duisternis

Hoofdstuk 13

WAARSCHUWING!!!

Ja echt, serieus. Ik doe het echt, ik WAARSCHUW! jullie. Want het zit zeg maar zo dat dit hoofdstuk voor iedere christen, en denk ik ook wel moslim, beetje in ieder geval maar minder, superduper blasfemisch is. Want, seks met Jezus = niet goed? Denk ik? Dus ik waarschuw even dat je dit hoofdstuk NIET MOET LEZEN als je dat NIET COOL vind. OKEEE don't say I didn't warn ye because I DID!

----------------------------------------------

Ik had eigenlijk helemaal geen zin om ook maar iets aan Jezus te vertellen maar ik moest hem nageven dat hij erg… persuasive was.

   Ik was net de badkamer uitgekomen met dampend haar, mijn lijf gewikkeld in een badhanddoek. Ik had gehoopt dat hij weg was gegaan, ik had ruim drie kwartier staan weken, maar het had niet mogen baten. Daar zat hij, met zijn voeten op bed, onderuitgezakt met een flauwe grijns.

“Rotzak,” mompelde ik. Ik liep naar de kledingkast maar hij verscheen voor me en legde zijn hand op de deur.

“Schat, ik heb geen zin om nog langer te wachten. Zit,” hij wees op bed, “of ik dwing je.”

“Oh, ja? Wat wil je doen dan?” Daagde ik hem uit. Ik voelde mijn ogen gloeien. Het was een rare sensatie en het was voor mij alsof ik op het randje balanceerde. Als ik de ene kant op leunde zou ik gewoon doen wat hij van me vroeg en niet voor problemen zorgen. Maar ik hoefde maar een klein beetje de andere kant op te leunen, zoals ik nu deed, en de kans was groot dat ik dan zou vallen en helemaal door zou slaan.

“Ik kan een heleboel doen,” zei hij met een kleine grijns en kwam wat dichterbij. Hij legde zijn handen op mijn schouders en liet ze toen wat naar beneden glijden. “Ik kan bijvoorbeeld… dit doen.” Hij raakte de bovenrand van mijn handdoek aan en glipte zijn vingertoppen eronder. Ik hield mijn hoofd strak maar stiekem begon mijn lijf te tintelen en mijn brein stond in de startblokken om razendsnel daaraan te werken waar ik wilde dat het aan werkte. Ik had dus de reactie van mijn brein op seksuele dingen niet verloren. Goed om te weten.

   Zijn handen bewogen naar het punt waar ik de handdoek achter zichzelf had vastgemaakt. Hij trok hem los maar hield het op zijn plaats.

“Oh, en wat wil je daarmee zeggen?” vroeg ik, hem verder uitdagend. Tuurlijk, ik wist dat we niks konden doen. Hij was Jezus, zijn lieve papa had hem de mogelijkheid tot intieme contacten ontnomen. Wat een eikel, echt. Maar toch wilde ik dat hij verder ging. Alsof er in me de hoop schuilde. Was dat zondig van me? Zou ik naar de hel gaan voor… voor seks met Jezus? Deze man had zich tweeduizend jaar geleden laten kruisigen om de zonden van de mens op zich te nemen. In ieder geval, dat was wat ik had gehoord, ik was er natuurlijk zelf niet bij geweest dus wist ik veel. Maar in principe was de persoon voor me diezelfde als die van tweeduizend jaar geleden. Kon ik het me dan veroorloven om met die persoon, die men de ‘Messias’ noemden, die men zagen als de enige verlossing, het enige pad naar de hemel, om die persoon het bed in te krijgen?

“Ciska, dat was tweeduizend jaar geleden. En ik zou best toe zijn aan seks. Weet je, de eenentwintigste eeuw is echt fijn. Jullie westerse mensen zijn zo lekker vrij.” Ik hield mijn hoofd scheef en zette mijn meest verleidelijke blik op. Ik vroeg me af waar dit ineens vandaan kwam, de drang om iets met hem uit te spoken en dit was ook echt absurd. Ik tintelde overal, vooral tussen mijn benen. En hoe meer ik eraan dacht hoe meer ik mijn ogen voelde gloeien en hoe meer ik het Duister in me voelde opborrelen. Ik wist dat ik op moest houden, dat ik me weg moest draaien en razendsnel kleren aan moest trekken en met hem moest gaan zitten in praten. Maar mijn slechte kant wilde dit zo graag en die hoop die ik voelde, die duistere, kwade hoop, die deed me denken dat ik werkelijk wat kon doen, dat ik de vloek die God op Jezus had gelegd kon omzeilen.