Moonlight Academy[Completed]

Moonlight 32

Warning:

Sorry for those typographical errors and wrong grammars. Hope you'll understand. Thanks ♥

~shemustbeeninlove✔

~*~

Hannah's

Dinala namin si Bloom, sa may upuan para makapagpahinga naman siya kahit kaunti. Nakikita kong gusto niyang matuto talaga.

"Nga pala Bloom, sorry sa mga sinabi ko ha? I really didn't mean it." Tumingin siya saakin at ngumiti.

"Okay lang, atsaka alam ko namang parte nang pagtuturo mo yun eh." Saad niya saakin at ngumiti.

"Atsaka nga pala sorry kung nasampal din kita, doon ko kasi gustong----." She cut me off.

"Tama na ate Hannah? Okay? Ayus lang saakin yun, at isa pa, hindi naman ganun kasakit." Saad niya saakin.

"Anong hindi masakita?! Tignan mo nga yang pisngi mo ang pula pula." Saad ni Frost na may halong galit. Ito talaga kapatid ko nahahalata ko na talagang may gusto ito kay Bloom. Kakausapin ko nga ito mamaya.

"Ano ba yan Frost? Wag mo ngang sigawan si Bloom." Saad ko sakaniya at pumunta ako sa likod ni Bloom, at siya naman nakatayo sa harap ni Bloom, so edi bale, nasa gitna namin si Bloom.

"Hindi ko naman siya sinisigawan ah?! Ikaw nga itong sinigawan siya eh! You didn't even notice how she hurt because of you!" Sigaw niya naman pabalik saakin.

"Bakit ba?? Eh parte yun nang practice eh? Atsaka gusto ko lang makita kung gaano kalakas ang kapangyarihan nang apoy sakaniya. I'm an expert fire wizard!" Saad ko naman sakaniya. Napansin kong napailing si Bloom. Bago pa magsalita si Frost, tumayo na si Bloom sa upuan at parehas na nakaharap ang kamay sa mga mukha namin.

"Magsitigil nga kayong dalawa! Para kayong mga aso't pusa eh! At isa pa, kung magsigawan kayo parang wala ako sa gitna niyo noh?" Umalis siya sa gitn naming dalawa at tumayo sa may gilid habang nakacross arms saaming dalawa at nakataas ang kilay. Ehhhhhh!! Ang taray nang aura niya ah, pero teka lang? Napapansin ko na parang walang apoy sa mga palad niya ngayon.

"Bloom!! You can control it now!" Saad ko sakaniya. Tapos lumapit ako sakaniya and I grabbed her hands and looked on her palm.

"Look! Walang apoy Bloom!" Tapos parehas pa kaming nakatingin sa palad niya at nakangiti siya.

"Do you even fely any heat on you body? Like too much heat?" I asked her.

"Wala na ate Hannah. Wala na." Saad niya saakin. Ang galing! Akala ko mahihirapan akong turuan siya at aabutin nang ilang linggo, pero isang araw lang nagawa niya na agad na kontrolin ang sariling kapangyarihan niya.

"Sige Bloom, try mong isipin na gustong maglabas nang apoy sa palad mo." Tapos ginawa niya naman, habang nakabuka ang palad niya bigla na lang may apoy na lumabas na  nakalutang lang sa palad niya, and there's no any danger on it. Hindi na rin siya nababalutan nang apoy.

"You really made it!"

-------

Naiwan kaming dalawa ni Frost dito, matapos sunduin si Bloom ni Crystal. Nagiimpake na ako. Bago pa makalabas si Frost, tinawag ko na siya.

"Frost? Pwede mo ba akong samahan, kina mom and dad?" Tanong ko sakaniya. Gusto ko rin kasing bisitahin si mommy at daddy, since sobtang naging busy ako para sa battle fest at sa pagututuro sa mga ibang fire wizards, nakalimutan ko nang bumisita, kasi after nun, pagod na ako.

"Sige. Bibisitahin ko din si mommy." Frost became momma's boy before, bago pa mamatay si mommy, nakukuha niya lahat nang gusto niya at sobrang alaga siya kay mommy, lalo na din saakin, since siya lang ang kapatid ko. Kung minsan man nagbabangayan kami, still mahal ko padin siya kahit ganun.

Naglalakad na kami papunta sa death souls. Dun kasi nakalibing ang mga magulang namin. Nung nandito na kami sa harap nang puntod nina mommy at daddy, umupo kami ni Frost.

"I miss them." Saad ko kay Frost habanag nakatingin ako sa langit. Maraming bituin, at nagsisimula nang lumaki ang buwan, dahil malapit na din ang kaarawan nang prinsesa nang Ketlyson.

"Ako din naman ate eh. Miss ko na rin sila. But we can't ever change the fact, na they're gone." Saad niya saakin. Nakita ko na naman ang sadness sa mga mata niya, pero hindi na katulad nang dati, dahil nahahaluan na ito nang happiness, beacuse of her.

"She changed you a lot Frost." Saad ko sakaniya, habang nakatingin parin sa langit.

"What do you mean?" Mula sa pagtingin ko sa langit, tumingin ako sakaniya at ngumiti.

"I never see you smiling before, but now? Looked at you, you smile often, and you even cared for someone so much." Hindi naman kasi siya ganun kacaring sa isang tao, yung tipong handa na siyang masaktan para lang iligtas ang isang tao.

"Yeah, she changed me. She's the only one, make me pissed just because of her stupidness, and beacuse of her being friendly." Saad niya naman saakin.

"You do like her. Don't you?" Saad ko sakaniya. Tapos tumingin lang siya nang diretso sa mga mata ko.

"I really do like her now."

~*~