Hayatının en zor döneminden geçen Irmak, bir gün bir kitap alıp okumaya başlar ve her şey değişir. /// Genç bir kız olan Irmak, hayatının en zor döneminden geçmektedir: Annesi ile babası sonunda boşanmıştır ama bu, aralarındaki savaşı bitirmek şöyle...
İşte, haftalardır sinyallerini verdiğim iki olay bölümden ilki huzurlarınızda.
Bu, 10. bölümümüz. Ve ilk defa bir bölümün adı var: "Mürekkepten Bir Okyanus". Dengelerin yavaş yavaş değişeceği, karakterleri daha iyi tanıyacağımız, Mürekkep Kokunu İçime Çektim'in asıl hikayesinin başlayacağı bölümler olacak bu 10. ve 11. bölümler.
Bu bölüm aslında iki bölüm uzunluğunda oldu. Hatırlayacağınız gibi, ilk bölüm 6000 kelimeydi, bu onu da geçti. Ben çok keyifle yazdım. Pek çok farklı olay, sahne, alıntı yapacağınız söz var bu bölümde. Gerçekten şimdiye kadarki en uzun ve sürprizlerle dolu bölüm oldu. O zaman keyifli okumalar diyerek sizleri Mürekkep'in romantik ve gizemli dünyasıyla baş başa bırakıyorum!
Uyarı: Dikkatli okuyun ve önemsizmiş gibi görünen detayları bile yakalamaya çalışın. İleride çok işinize yarayacak.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm şarkıları: Hande Yener - Biraz Özgürlük,
Lana Del Rey - Summertime Sadness
"SELİN... UZAY'LA CİDDİ düşünüyor olamazsın?"
"Hem de gayet ciddi düşünüyorum. Birbirimizi seviyoruz Irmak. Lütfen buna karışma."
Okulun güz dönemi bitmişti ve sömestr tatili öncesi sınav haftasına girmişlerdi. Irmak okulun tıklım tıkış dolu olan kütüphanesine girdiğinde, Selin'i bir moda dergisinin arkasında, kendinden saklanmaya çalışırken yakalamıştı.
"Senin Uzay'ı kandırmadığını nereden bileyim? Bana şantaj yapmak için baktın tehditlerin yetmedi, şimdi onu kullanıyorsun." O sırada yanlarından geçen temizlik görevlisinin kendisine uzaylı gibi baktığını görünce, ses tonunu alçalttı.
"Irmak, hayır. Onu seviyorum. Bak, dinle beni. Senin hayatın gerçekten çok zor. Yani benimkinden de. Yalnızca Atlas-Cem durumunu kastetmiyorum, aile hayatını da işin içine katıyorum. Bunu gördüm, belki de sana acıdım ve seninle uğraşmaktan vazgeçtiğimi bilmeni isterim. Geri adım atıyorum."
Irmak ona baktı. Doğruyu mu söylüyordu, yoksa blöf mü yapıyordu?
"Gerçekten. Tabii beni sınavlara sen çalıştıracaksın, bursumu kaybetmemem için elinden geleni yapacaksın. Artık rahatlayabilirsin... Cem'e hiçbir şey anlatmayacağım."
Irmak derin bir nefes aldı ve "Aman ne harika," dedi, ona inanmış gibiydi. "Bunu tam da Atlas'ı terk ettiğimde söylemen yani."
Selin'in gözleri şaşkınlıkla açıldı. "Sahi mi?"
Hiç beklemedikleri bir anda ön sıralarında oturan erkeklerden biri onlara dönüp bağırdı: "Artık sessiz olur musunuz? Tüm kütüphane sizin hafta sonunu kiminle geçirdiğinizi öğrenmek zorunda değil!"
