"Even the coldest heart has a beat."
Laarni Saldivar's life was simple and she is contended for what she is having now. But her life will change when her mother decided to move out into the city. And she didn't know that this will change her life no...
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
Chapter 19. "I will protect you!"
Laarni's POV
Pagpunta ko sa cafeteria. Si Leicy lang ang nakita ko sa table. Wala si Lexter. Umupo ako sa bakanteng upuan sa harap niya.
"Oh? Nasaan si Lexter?" tanong ko rito.
"Umalis na, pumunta sa hotel nila. May urgent meeting daw eh." Napatango na lang ako sa sinabi ni Leicy.
"Grabe, ang busy niya. Nakakatuwa para sa isang teen ager ang ginagawa niya. Hanga na ako sa kanya!" sabi k okay Leicy. Nakita ko naman ang pangamba sa mukha nitong nakatingin sa akin. "Hahaha joke lang Leicy!" nagulat naman 'to sa bigla kong pagtawa.
"Anong 'joke'?" tanong nito.
"Sus, deny ka pa." pang-uusisa ko rito at ngumit ng pang-asar.. Nagulat naman siya sa akin.
"Y-You meam? A-Alam mo na?" gulat na tanong nito. Tumango tango naman ako sa kanya habang natatawa. "Gosh! Obvious ba ako Arni?" tumango ako ulit. "Shit naman oh." Mahina niyang binatukan ang sarili niya.
"Ano ka ba, okay lang 'yon! Hahaha"
"Pero Arni." Natigl naman ako sa pagtawa ng marinig kong malungkot ang tono ng boses niya. Napatingin ako rito at nakita kong malungkot ang muha niya.
"Bakit Leicy? May problema ba?" bigla itong natahimik at napayuko lang. Parang may iniisip siya. "Leicy." Tawag ko rito at tsaka hinawakan ang kamay niya. Napatingalan naman ito at nagkatinginan kami.
"Arni...i-ikakasal na kasi si Lexter eh." Nagulat ako sa sinabi nito.
"Ano?"
Ikwenento sa akin ni Leicy ang tungkol 'don sa pagpapakasal ni Lexter. Nakakagulat naman, uso pa rin pala ang arrange marriage sa panahong 'to? Ang nakakagulat pa 'ron. Kinuha siyang coordinator ng kasal ni Lexter. Alam kong nasasaktan si Leicy pa 'don.
"Hay, pasensya ka na Leicy ah. Di ko alam ang sasabihin sayo, di ko alam kung paano mag-comfort ng taong broken hearted." Sabi ko rito habang pabalik na kami sa classroom.
"Ayo slang Arni, kahit papaano, I feel relief dahil may nakausap akong tao."
"Hahaha, tao pala ako." Ang biro ko rito, natatawa naman kaming dalawa.
Nahinto ang pagtawag namin ng harangin kami ni Courtney at Tracy sa pinto. Ang sama ng tingin ng dalawa.
"Ano? Natanong mo na?" maangas na tanong ni Courtney with her dark glare.
"Oo, ang sabi niya. Kahit ano raw basta galing sa puso." Ang sagot ko rito. Nakita ko namang kumunot ang noo nito.
"What?" tanong ng kasama niya. "How weird! Grabe ah, ang cheap naman nun. Baka naman gawa-gawa mo lang 'yan!" singhal sa akin nito.
