Het jongens internaat (VOLTOOID)

Hoofdstuk 26

Ik word wakker en loop naar de keuken ik pak een glas water en drink die op de bank op terwijl ik op mijn sociale media kijk. Zodra mijn glas op is kleed ik me om en doe ik mijn haar in een staart. Ik poets nog even mijn tanden en kijken op de klok. Het is kwart voor zes. Ik heb dus nog genoeg tijd om te gaan hardlopen. Ik pak mijn oortjes en zet mijn playlist aan.

Ik sluit de deur en loop naar buiten. Ik kom onderweg niemand tegen op het internaat. Zodra ik buiten ben stretch ik nog even. Buiten zijn er wel enkele jongens die naar me fluiten. Ik doe net alsof ik ze niet hoor en zet mijn muziek harder.

Ik voel een hand langs achter op mijn heup worden gelegd en ik draai me om. Het is Nathan. De woede groeit in me en ik kijk hem vuil aan. 'Wat is er Sky heb je me zoveel gemist?' Zegt hij terwijl hij zijn hand op mijn wang legt. Ik wil me omdraaien maar hij houdt me tegen. 'Ik heb nog een boodschap voor je.' Hij steekt een envelop naar me uit en ik twijfel maar ik pak hem toch aan. 'Ik heb het, wil je me dan nu weer laten gaan?' Nu legt hij ook zijn andere hand op mijn heup. Hij laat ze langzaam naar beneden glijden en laat ze op mijn achterwerk zitten. hij brengt zijn mond tot mijn oor. 'Nee. Ik kan je veel mer bieden. En trouwens die strakke sportkleding staat je goed.' Hij plaats zijn lippen in mijn hals en laat een spoor van kusjes achter. 'Bedankt voor de boodschap, ik heb er ook één voor jou.' Ik duw hem met al mijn kracht van me af, wat dit keer wel lukt. Ik vorm met mijn hand een vuist en geef hem een harde stomp. Ik zie dat zijn neus bloed en ik geef hem nog een schop in zijn zij. Hij valt op de grond en kreunt van pijn. 'Jij vuil t**ing wijf!' 'Wees blij dat ik het ben en niet Noah. Hou voortaan je tengels thuis.' Sis ik. Ik kijk hem nog één keer aan en begin dan met hardlopen.

Na ongeveer drie kwartier gesport te hebben keer ik terug naar het internaat. Ik wil nog even douchen en omkleden dus loop ik onze kamer binnen. Het is ondertussen half 8 en onze lessen beginnen om 8 uur.

Zodra ik binnenstap zie ik vijf ongeruste blikken op me vallen. Noah komt direct naar me toe en trekt me in een knuffel. 'Jezus Sky. Waar zat je? We waren dood ongerust.' 'Ik was gewoon gaan hardlopen.' Zeg ik terwijl ik me uit zijn knuffel losmaak. Ik loop door naar de badkamer en laat de rest verward achter. zodra ik gedoucht ben kleed ik me om. Ik pak het envelopje dat ik van Nathan kreeg en maak hem open. '

Kom woensdagavond om 23:45 naar het bos achter het parkje bij het stadhuis. Dan vertel ik je iets en dan kan jij bepalen of je me nooit meer wil zien. Als dat dan je keuze is respecteer ik dat.

Kom alleen.

- je weet zelf wie dit is.

Ik weet inderdaad van wie dit is. Maar hoe komt Nathan hieraan. Er is zoveel dat ik nog niet begrijp.

Ik verstop het briefje onder mijn handdoeken in mijn kastje en loop de badkamer uit. 'Zijn jullie klaar voor de les?' Vraag ik terwijl ik mijn tasje over mijn schouder zwaai. Ze knikken en volgen me naar de Engels les. Noah komt naast me zitten en heeft nog geen wordt tegen me gezegd. de eerste twee uur hebben we Engels en daarna hebben we pauze. De eerste twee uren lijken wel eeuwen. Uiteindelijk gaat de bel en lopen we naar het pauze gebied. We zitten met zijn alle aan de tafel en er wordt weinig gesproken. Was ik dan zo bot vanochtend. Ik begin me steeds schuldiger voelen tot dat ik een akelig persoon binnen zie komen.

'K*t wijf!' Ik kijk naar Nathan die zijn middelvinger naar me opsteekt en er nog bond en blauwer uitziet dan eerst. Nu heeft hij nog een paar extra blauwe plekken nadat Noah hem eerst had geslagen en nu ik.

'Waar ging dat over?' Vraagt Noah direct. De rest is direct ook volledig op mij gefocust. Ik zucht diep maar besluit het ze dan toch maar te vertellen. Ik pak Noahs hand en kijk hem aan. 'Niemand van jullie gaat roepen, of opstaan, of wat dan ook. Oké?' Ze knikken allemaal en ik ga weer verder. 'Toen ik vanochtend ging hardlopen was ik eerst buiten gaan stretchen. Toen voelde ik een hand op mijn heup en dat was Nathan weer. Hij drong zich wederom op me, alleen dit keer kon ik hem wel van me af duwen en heb ik hem een stomp in zijn gezicht gegeven en geschopt in zijn zij.' Zeg ik beschaamd. 'Meen je. Echt ik doe die jonge wat.' Sist Noah tussen zijn op elkaar geklemde tanden door. 'Nee Noah. Ik heb het hem zelf duidelijk gemaakt. Laat het alsjeblieft.' 'En hoe Sky. Je bent meer badass dan ik dacht.' Grinnikt Aiden. Ik grinnik en knik.

Ik besluit bewust om niks over het envelopje te zeggen. Ik heb ook nog niks over het eerste briefje gezegd. Ze zijn al zo erg beschermend. Dat hoeft niet nog meer te worden.

Het brandalarm gaat af, dus maakt iedereen dat ze zo snel mogelijk wegkomen. Wij volgen de groep naar buiten en wachten daar. Noah houdt mijn hand stevig vast en kijkt de hele tijd rondom. Ik weet zeker dat hij Nathan zoekt. Zodra we buiten zijn trekt hij me tegen zich aan en slaat hij zijn armen stevig om me heen. Hij drukt een kus op mijn haar en blijft zo een tijdje staan. Ik kijk omhoog naar hem en hij kijkt naar mij. 'Ik hou van je.' Fluister ik. 'Ik ook van jou.' Glimlacht hij terug. Ik ga op mijn tenen staan en geef hem een kus.