Het jongens internaat (VOLTOOID)

Hoofdstuk 27

Na een paar minuten komen er een paar leraren naar buiten die zich direct verontschuldigen. 'Het spijt ons, er was een brand in het scheikunde lokaal. Dat is nu onder controle. Er is alleen wel veel schade. Dus deze week worden de lessen geschorst totdat het weer toegankelijk is, of totdat we een andere locatie hebben. Jullie kamers zijn gelukkig nog wel toegankelijk.'

'Geen lessen. Klinkt nu ook weer niet zo slecht toch?' Zegt Aiden opgewekt. We lopen achter hem aan naar onze kamer. Dit keer gaan we naar die van Aiden, Brian en Noah. Ze ploffen neer op de bank maar Noah loopt direct zijn kamer in. Ik kijk naar de rest die ook niet weten wat er aan de hand is. Ik zucht en loop naar zijn kamer. Ik sluit de deur achter me en loop naar hem toe. Ik geef hem een knuffel langs achter en weet even niks te zeggen.

Hij gaat met zijn hand door zijn haar en draait zich om. 'Wat is er Noah.' Hij maakt zich van me los en gaat op zijn bed zitten. Hij legt zijn gezicht in zijn handen en schudt zijn hoofd. Ik loop langzaam naar hem toe en leg mijn hand op zijn rug. 'Noah je kan me alles vertellen.' Hij blijft stil en ik weet niet meer wat ik moet. Ik sta op en kijk hem nog even aan. 'Heb je liever dat ik ga?' Nog steeds krijg ik geen antwoord. Ik knik en wil naar de deur lopen maar hij houdt me tegen.

Ik draai me om en kijk hem aan. 'Kom op Noah, wat is er? Is het Nathan?' Hij knikt langzaam en ontwijkt mijn blik. Ik trek hem in een knuffel en hij slaat zijn armen weer stevig om mijn middel.

'Ik had er moeten zijn. Dit had niet nog een keer mogen gebeuren.' Zegt hij. 'Stop dat. Stop om je jezelf alles te verwijten. Ik had niet gezegd dat ik ging hardlopen dus jij kon het niet weten.' 'Nee, maar hij wel!' Roept hij kwaad. 'Hoe? Hoe wist hij dat? Hij stalkt je Sky. De eerste keer wist hij precies waar je was en hoe laat en nu weer. Hoe laat kwam je hem tegen?' Vraagt hij gestrest. 'Rond tien voor zes ongeveer.' 'Precies! Je gaat me niet vertellen dat meneer toevallig om tien voor zes een frisse neus gaat halen.' Hij pakt een glas van zijn bureau en gooit die door zijn kamer. Een hard geluid vult de kamer van het glas dat in stukken breekt. 'Noah!' Roep ik geschrokken terwijl ik van schrik een stap naar achteren zet.

De deur zwaait open en Caleb en Brian staan geschrokken in de deur opening. Brian gaat weer weg en komt niet veel later met een blik en veger terug. Hij ruimt de scherven snel op en loopt samen met Caleb weer weg.

Ik loop weer naar Noah toe en pak zijn hand. 'Wat wil je dat ik doe Noah?' Vraag ik wanhopig. 'Hij zit hier op het internaat. Ik ga hem sowieso nog tegenkomen.' 'Ga alsjeblieft nergens meer alleen naartoe. Ga altijd met mij of met één van de jongens.' Ik knik. 'Beloof het.' 'Ik beloof het Noah.' 'Ik hou zoveel van je Skylar.' 'Ik ook van jou Noah.'

Hij drukt zijn lippen op de mijne en ik ga er in mee. Hij duwt me zachtjes op bed en komt boven me te hangen. Onze lippen bewegen synchroon van elkaar. Hij tikt zachtjes met zijn tong op mijn lip om toestemming te vragen die ik hem geef. Ik ga met mijn handen door zijn haar en zijn handen glijden onder mijn shirt en bewegen over mijn middel. Hij verplaatst zijn lippen naar mijn hals en begint op een bepaalde plek zachtjes te zuigen. Een zachte kreun verlaat mijn mond. Ik merk dat ik rood word en ik voel hem tegen mijn huid aan grijnzen. Zijn handen pakken de onderkant van mijn shirt en hij trekt hem uit. Ik doe het zelfde bij hem en hij komt weer terug boven me te liggen. Hij begint me steeds lager kusjes te geven tot hij bij de rand van mijn broek komt. Hij maakt de rits los en trekt mijn broek uit. Ik lig hier nu in alleen nog mijn ondergoed, maar het maakt me niet uit. Ik wil Noah en dat is alles waar ik nu aan kan denken. Ik kom recht op zitten en ga op zijn schoot zitten. Ik druk mijn lippen opnieuw op die van hem en verplaats ook mijn lippen naar zijn hals. Als ik ook bij hem zijn plekje heb gevonden begin ik ook zachtjes te zuigen. Ook bij hem verlaat er een kreun zijn mond. Ik voel hoe onder mij een bobbel groeit en ik kruip van zijn schoot af en doe zijn broek uit. Hij wilt weer boven me komen hangen totdat er op de deur wordt geklopt. We springen allebei snel overeind en pakken onze kleding zo snel mogelijk op.

'Nee! Niet binnen komen!' Roepen we allebei snel. Ik merk dat ik vuurrood word en trek zo snel als ik kan mijn kleding terug aan. Ik doe snel mijn haar op een staart en kijk naar Noah die ook zijn kleding terug aan heeft. Hij moet lachen en geeft me nog een snelle kus. 'Dat had gênant kunnen zijn.' Hij loopt zijn kamer uit en ik volg hem.

we gaan allebei op de bank zitten en Aiden begint te lachen. 'Stoorde we jullie?' Zegt hij doelend op de zuigzoen in onze hals. Ik leg mijn hand snel op het plekje en merk dat ik weer heel rood aanloop. 'Je hebt ze onderbroken Aiden, zo ver waren ze nog niet, ze konden nog lopen.' Lacht Nick. Ik geloof niet dat ik nog roder kan worden maar ik schaam me kapot. Noah gooit een kussen naar Nick en Aiden en geeft ze een waarschuwende blik. 'Nu kan iedereen zien dat ze bij mij hoort.' Zegt hij met een glimlach.