Het jongens internaat (VOLTOOID)

Hoofdstuk 38

'Wakker worden.' Ik open mijn ogen en zie Nick voor me staan. Ik wrijf slaperig in mijn ogen en zucht even diep. 'Goeie morgen.' Zeg ik slaperig. 'Avond bedoel je.' Lacht hij. 'Huh?' Ik kijk op de klok en zie dat het kwart voor zes is. Iedereen zit al aan tafel en Cody zet de pannen op tafel. En Nick trekt me overeind. 'Schuif aan.' Zegt hij streng. 'Ay captine.' Hij grinnikt en stapt opzij zodat ik er langs kan. Ik schuif aan en pak een paar bonen. 'Dus...' Zegt Cody om de stilte te verbreken. 'Dus...' Wordt er herhaald. 'Heb je een beetje bijgeslapen?' Vraagt Caleb. Ik knik een wrijf nog een een keer slaperig in mijn ogen. 'Weet je het zeker?' Lachen ze allemaal. 'Mhm, ik voelde me gewoon niet zo lekker. Het slapen heeft geholpen.' 'Slaap is voor alles het medicijn.' Zeg Nick bloedserieus.' Ik lach hoofdschuddend.

We kletsen nog wat en uiteindelijk spring ik op. Ik loop mijn kamer in en trek een vestje uit mijn kast. Het koelt 's avonds toch al veel af. 'Wat ga je doen?' Vraagt Caleb met een opgetrokken wenkbrauw. 'Ik ga even naar het park. Even een frisse neus halen.' 'Oké, ik ga mee.' Nick springt op en trekt een jas aan. 'Ik ga niet lang hoor.' Kondig ik aan. 'Ik ga alsnog mee.' Ik knik en loop samen naar beneden. 'Gaat het echt?' Vraagt hij bezorgd. Ik knik en geef een nep glimlach. 'Ik stress me gewoon een beetje over school. Ik loop best wel wat achter.' Lieg ik. Hij knikt en geeft me zacht een duwtje. 'Dat komt wel goed hoor.'

Ik loop wat langs het water en ga aan de rand zitten. Nick zet zich naast me neer en zet zijn voeten in het water. Ik trek ook mijn schoenen uit en ga ook met mijn voeten in het water. De kou valt nog heel erg mee. En het water is nog best lekker. Ik staar wat voor me uit en zie beweging in mijn ooghoek. Nick trekt zijn shirt uit en vervolgens zijn broek. 'Uhm wat ga je doen?' Vraag ik met een opgetrokken wenkbrauw. 'Het water in, duh.' Hij laat me niet antwoorden en springt er al in. Zodra hij weer boven water is komt hij naar met toe gezwommen. Hij legt zijn handen op de buitenkant van mijn bovenbenen. 'Kom er ook in. Het water is echt lekker.' 'Ik weet niet hoor Nick. Ik heb geen eens zwemkleding bij.' Mompel ik. 'Zwem gewoon in je ondergoed. Dan trek je strak mijn T-shirt aan.' Hij kijkt me doordringend aan en ik knik vervolgens langzaam. Ik trek twijfelt mijn T-shirt en mijn broek uit en Nick tilt me het water in. Hij trekt me dicht tegen zich aan en komt langzaam dichterbij. Zijn lippen raken zacht de mijne en na een tijdje laten onze lippen elkaar los. 'Je bent zo mooi Sky.' Zegt hij terwijl hij me recht in mijn ogen aankijkt. De tranen prikken in mijn ogen en ik zie dat hij het opmerkt. 'Ik wist het.' 'Wat?' Vraag ik. 'Ik weet wat je doet Sky. Denk maar niet dat we het niet zien.' Hij klemt zijn tanden even op elkaar. 'Waarom doe je jezelf dit aan? Je bent perfect hoe je bent.' Ik klim het water uit en trek zijn T-shirt aan. 'Ik weet niet waar je het over hebt Nick.' Zeg ik kortaf terwijl ik mijn spullen bij elkaar raap. 'Dat weet je echt wel.' Ik negeer hem en loop terug naar het internaat.

Ik zwaai de deur open en voel alle aanwezige ogen op me gericht. Ik sla mijn slaapkamer deur achter me dicht en pak een handdoek. Ik trek wat comfortabels aan en plof op mijn bed neer. Ik hoor wat gepraat vanuit de kamer komen en doe mijn oortjes in.

De deur gaat open en sluit weer langzaam. Ik kijk op en zie Caleb verschijnen. Ik negeer hem maar dat helpt niet, want hij komt toch naast me zitten. Hij blijft me aanstaren totdat ik van mijn telefoon opkijk. Hij zwaait zijn armen open en ik laat een kleine glimlach. Ik kruip dicht tegen hem aan en zucht even diep. 'Wat is er met je aan de hand Sky?' Hij klinkt verdrietig en legt zijn arm om me heen. 'Waarom doe je jezelf dit aan?' Vraagt hij zacht. Ik ga recht op zitten en kijk hem doordringend aan. 'Waar hebben jullie het over?' Vraag ik geïrriteerd. 'Kom op Sky, we merken allemaal dat je niet meer of heel weinig eet. Waarom doe je dat?' Ik zucht en schudt mijn hoofd. 'Sky kom op, je kan me vertrouwen.' Hij pakt mijn hand en wacht geduldig af. Nick komt er nu ook mijn kamer ingelopen.

'Komt het door Noah?' Vraagt Caleb zacht. Ik knik langzaam. 'Ik voel me gewoon niet goed genoeg.' Zeg ik vechtend tegen de tranen. Ze kijken me allebei verdrietig en meelevend aan. 'Ik dacht dat wat we hadden speciaal was. Ik vertrouwde hem. Maar ik was toch niet goed genoeg.' Snik ik. 'Sky, je bent meer dan goed genoeg.' Zegt Nick. Caleb knikt. 'Wat Noah deed is alle soorten fout. Maar dat lag niet aan jou. Twijfel alsjeblieft nooit aan jezelf, want je bent echt perfect Sky.' Caleb trekt me in een knuffel en niet veel later verlaten ze alle twee mijn kamer.