Kabanata 241

6.1K 310 111
                                    

Kabanata 241:
Ring

I stretched my arms as I yawn when the activity ended. Alas dies na natapos iyon at may saglit lang na sinabi ang facilitator bago nila kami iwan at hayaan nang makapagpahinga. Nagtagal iyon ng ganoon dahil sa dami ng mga kumausap sa akin pati na rin sa iba. Nakakapagod rin pala iyon kahit nakaupo lang at pag-uusap ang ginagawa.

My mind is full of thoughts but they're slowly vanishing now because of exhaustion and I'm sleepy.

Kuwai holds my cheeks and slowly guides my head to lean on his shoulder.

"You sleepy?" he ask while he's caressing my hair. We're sitting in front of the bun fire. Pagod rin ang iba at dumiretso na sa mga tent nila. Sumalampak sa mga higaan para makatulog.

"Hmmm." I hummed because I don't have the energy to speak too. Naubos na yata kanina sa dami ng nakausap ko. Silang lahat yata pinuntahan ako para kausapin.

"I'll prepare your tent then," he whispered softly. Banayad kong iniling ang aking ulo.

"No, it's already prepared. Naihanda ko na kanina." mahina kong bulong.

I could hear Xerox's laughter behind us. Hindi ko lang alam kung ano ang pinagkakatuwaan niya. Siya na lang yata ang natatanging masigla ngayon. Hindi nauubusan ng lakas.

"Are you comfortable to your tent?" tanong ni Kuwai at sumulyap sa tent ko. Tumango ako roon.

"Yeah." tango ko. Dahan dahan akong dumilat.

"Will you be okay to be alone?" nagtaas ako ng kilay sa kaniya. Ngayon niya pa ba itatanong iyan sa akin kung matagal rin akong namuhay mag-isa sa apartment. Malamang sanay akong matulog mag-isa.

"Bakit, gusto mo bang tumabi sa akin?" I ask him straightforwardly. Alalang alala siya sa akin na hindi naman kailangan dahil alam niyang kaya ko namang mag-isa puwera na lang talaga kung may pinapahiwatig siya roon.

"Kung puwede lang." aniya at tumaas ang sulok ng labi. Umiling ako. Kung hindi lang talaga ako naantok at pagod, sasabayan ko siya sa pang-aasar.

"Nasa tabi niyo lang rin naman ang tent ko. I'll be alright. As if there's a monster who will disturb my sleep." saad ko at naningkit ang mga mata sa kaniya.

"Yeah, a monster." singit ni Skio roon. Sabay kaming napalingon ni Kuwai sa kaniya. Ngumisi siya.

"Hinay hinay naman sa bulungan. Hirap niyong hindi panoorin. Wala kaming ganiyan, Kuwai." ani Rexson roon. Tumawa ang iba. Habang ako ramdam ang bahagyang pag-iinit ng pisngi.

Kuwai just shrugged at that. Ngumunguso naman si Xerox na napalingon na rito.

"Raiven is right. You could guard her here outside, Kuwai." segunda naman roon ni Zillah na abala sa pag-aayos ng tent niya.

"Kung wag na lang tayong mag tent? Let's sleep outside? So we can guard you better." suhestisyon pa ni Kuwai. Kumunot ang noo ko. May narinig akong umismid at pag-impit ng ubo.

"Malamig. Baka magkasipon pa si Raiven." si Xerox naman na nakalapit na pala sa amin ngayon. I could see his strict eyes.

"There's a bun fire anyway, so it's warm. Saka isa pa, may hindi matutulog sa atin para magbantay." dagdag ni Kuwai. Xerox shook his head.

"Nah, kaya ni Raiven matulog sa tent mag-isa. Right, Raiven?" Xerox turned to me and I nodded at that. Kuwai stared at me as if I betrayed him. Tumikhim ako.

"I'm fine. I have a comforter and a pillow. I can sleep alone." I said to Kuwai. Xerox lip's twisted at that.

He sigh as if he knows he's already defeaded. Kinagat ko ang pang-ibabang labi para pigilan ang ngiti.

Ruling The Last Section (Season 3- Final)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant