Ruling The Last Section (Season 3- Final)

Kabanata 251

Thank you for patiently waiting, always. ^____^

Kabanata 251:
Last Will

"Bakit? Anong kailangan kong gawin roon?" I was too surprised by what I heard from Daniel. I couldn't even move.

Sa lahat ng iniisip ko, iyan ang hindi kailanman sumagi sa isip ko. Hinanda ko na ang sarili para sa buwis buhay na misyon pero ito pala ang una kong kakaharapin. I didn't ready myself for that. Kasi mula noon, hindi ko pa naman iniisip na bumalik. Wala nga akong balak na gawin iyon.

"You need to find a file that your father is hiding inside his office. A file about this organization. Naglalaman iyon ng ilang impormasyon tungkol sa mga namamahala nito noon. We need to find it." paliwanag ni Daniel sa akin. Napakurap-kurap ako. Hindi ako nakapagsalita pagkatapos noon at napaisip lang nang malalim.

"Hindi ba at masyadong madali naman ang una niyang misyon?" pagsingit naman ni Winona.

"Hindi iyon madali. Sa totoo lang may problema pa tayo." ani Daniel.

"Problema?" I ask while my mind is already thinking about a lot of things. Kung saan saan na iyon lumilipad.

"May posibilidad na wala na ang hinahanap nating file sa office ng ama mo. We're not sure if we can find it there. Since you left, your relative got access to your mansion and they had the chance to step inside your father's office. Your cousins might steal that file." Daniel said. I creased my forehead.

"Addison might steal it, so you also need to search for their place. Kung hindi mo lang naman mahanap sa mansiyon niyo. That's the part you need to ready your strength and skills. I know you're not welcome to your cousin's property."

Bukod sa isang tao na hindi pa ako handang makita sa pagbabalik sa mansiyon, hindi pa ako handa na sariwain sa akin ang lahat ng naganap sa lugar na iyon dati. Ayoko pang maalala ang lahat. Ayokong bumalik sa akin ang mga ala-ala na nakatatak na roon at bangungutin ako.

Isang tapak at isang sulyap sa lugar na iyon, alam kong kasing bilis ng kisap mata ang pagbabalik sa akin ng kahapon. Iyon ang pinaka hindi ako handa sa lahat. Lalo na ang alalahanin ang ama at mga kapatid. Isa pa ay ang ala-ala rin ni Jaydiel. Ang mga memorya na hinding hindi ko makakalimutan dahil hanggang ngayon hindi pa rin naghihilom ang sugat sa puso ko na konektado sa mga tao na iyon.

"You need to ready yourself tomorrow, Raiven. I know you're not yet ready to face your mother but you need to. You need to go home." Daniel breaks my raging thoughts. I sigh at what he said and I closed my eyes sternly.

May magagawa pa ba ako?

Siguro mabuti na rin na biglaan niyang nasabi sa akin ito para wala nang pagkakataon pang umatras. Kung tatakbo rin naman ako at iiwas, hanggang kailan? Matagal ko na rin iyang ginagawa.

Nakakapagod pala.

Ito na rin siguro ang oras para kaharapin ko na ang kinakatakutan ko.

"Okay."

Kinabukasan, maaga akong nakapag-ayos at nakapaghanda ng sarili. Kalahating minuto pa bago ang pag-alis ay naroon na ako sa meeting room. Kailangang magtungo kami ritong lahat bago tuluyang umalis para mapagusapan ng maigi ang mga gagawin at plano namin. Naabutan ko na roon ang lahat. Bahagya akong nagulat, maaga rin pala sila.

Tahimik silang lahat ng pumasok ako.

Si Daniel ay nasa gitna na at may kausap lamang sa phone. His eyes seems attentive. Para bang nakikinig nang maigi sa nagsasalita sa kabilang linya. Hindi ko alam kung sino ang kausap niya pero tumahimik na lang rin ako.

Lumapit sa akin si Roshan na nakangiti na. We're all wearing our black uniform.

"How are you feeling?" Roshan ask me as he look at me from head to toe. His lips twitched. This is the first time I wear the Arqer uniform. Tamang tama lang iyon sa sukat ko. Kaya naman litaw ang hubog at hugis ng katawan ko. The fabric was flexible that I am comfortable to move. Hindi rin ganoon iyon kainit.