44 : Bukti Depan Mata

33 6 5
                                    




Empat puloh empat



Betullah. Rafiq and the gang.

Kali ni Rafiq bersama dengan Mahzuz dan budak yang tegur aku kat pintu kelas 3KAA hari tu. Yang kata 'cari Hamzah ke?' Aku duduk semula.

Rafiq yang berada di depan sekali pergi ke kotak suis dan tekan suis on untuk kipas depan. Dia toleh ke saf perempuan dan nah... dia nampak aku yang tengah duduk sambil pandang mencerun kat dia.

"Eh Kak Hamzah kat sini? Hai. Akak sorang je? Hamzah tak de?"

Aih, sakit hati aku dengar. Budak ni memang la putus fius tahap petala kesembilan. Aku lantas berdiri dan menghampiri papan pemisah saf yang geng Rafiq tengah berdiri depan tu.

"Awak cakap apa tadi?"

"Nak saya ulang lagi? Hamzah."

"Boleh tak stop panggil aku dengan nama tu?"

"Kenapa? Tu kan nama pakwe akak?"

Eh sedap mulut dia mengata.

"Bila masa?" Aku dah mencerun tengok dia.

"Tak yah tipulah, kak. Hamzah kan ada beri bunga hari tu."

"Kalau tak tau apa-apa baik diam, dik..."

"Bukti dah ada depan mata la, kak..."

Serius aku annoying sekarang. "Ada kau tanya dia kenapa dia beri bunga tu sebelum sebar fitnah ni? Sekarang tengok apa dah jadi. Fitnah kau sebar ni tak betul langsung."

"Tak betul ke? Kan Hamzah bagi bunga."

"Pernah kau tanya kenapa dia beri?"

"Okey okey. Ni aku tanya. Kenapa dia beri? Dah."

Eh.... dia ni macam ulang ayat aku je. Perli ke?

"Sebab..." Bertuah punya Rafiq! Hal sekecik ni pun kena kecoh dengan dia. Tak suka betullah beritahu orang aku sedih atau menangis. Kena goreng ayat lain ni.

"Sebab sehari sebelum tu aku tangkap diaorang dalam kelas masa rehat. Disebabkan Hamzah rasa bersalah sebab langgar peraturan, dia beri bunga sebagai tanda... tanda minta maaf."

Hampeh betullah kena jujur benda kecik macam ni pada budak kecik.

Rafiq and the Gang kaku.

"Kan aku kata. Kitaorang tak ada apa la. Tolong la stop this ridiculous things. Dan tolong... jangan ganggu aku lagi. Bukannya mati kalau tak kacau aku." Aku perhatikan setiap mereka satu per satu. Harapnya diaorang tak kacau lagi. Aku dah terbayang mesti aman hidup tanpa gangguan diaorang. Ibarat aku tuan kebun yang hidup aman tanpa ada babun-babun yang selalu curi pisang dia.

Diaorang hanya diam.

"Apa kau rasa kalau aku suka hati ship kau dengan classmate kau? Mesti kau tak suka kan? Macam tu lah jugak aku. Aku tak suka. Tolong hormat aku boleh tak?"

"Aku tertanya-tanya apa salah aku kauorang asyik kacau aku?"

"Ada. Akak lupakan Idna."

Berkerut dahi aku. "Apa kaitannya?"

"Idna kawan kami. Akak lupakan dia bermakna akak... akak cari gaduh dengan kitaorang la."

Aku mengerdipkan mata berkali-kali. Su... suka hati aku lah nak lupakan Idna ke apa. Yang diaorang kisah sangat ni kenapa?

Tolonglah... ini alasan yang tak logik. Kenapa perlu kaitkan dengan Idna?

"Eh salah. Kalau rewind balik situation, boleh?" Rafiq garu kepala.

Oh okey. Kita rewind balik.

"Aku tertanya-tanya apa salah aku kauorang asyik kacau aku?"

Rafiq sambung terpaku. Tiba-tiba dia tersengih lalu ketawa. "Akak tak ada salah. Saja je."

Aku mengetap bibir. Saja kau kata? Ish... sakitnya hati aku sampai ke ulu hati. Gavisxon ada Gavisxon?

"Kalau macam tu tak payahlah kacau. Buang masa." Aku menghembuskan nafas. Seraya itu menunduk kepala tengok diaorang.

Rafiq angkat kening double-jerk.

"Tolonglah hormat orang tua. Kauorang ingat aku tak terasa ke kauorang pergi sebar ship aku dengan kawan kau tu? Tolong la hentikan benda ni semua. Lepas ni aku tak nak dengar benda-benda macam ni lagi. Kauorang dah besar, dah 15 tahun. Kacau aku buat apa? Buat dosa je. Baik tak payah kan?"

Suasana jeda seketika. Dah nampak kat sini muka Rafiq macam... aku pulak menyampah tengok. Kau bengang ke?

"Akak cakap macam tu macam lah kau bagus sangat. Meluat ah dengar. Ingat orang nak sangat ke ship kau dengan Hamzah. Itu pun nak terasa! Congek!"

Eh menjawab. "Apa kau cakap tadi?" Darah aku pula rasa nak naik walaupun aku tak ada darah tinggi.

"DIAM LAH!!! KAU BISING LAGI AKU TUMBUK NANTI." Berderau darah aku bila Rafiq dah mula acu penumbuk.

"Eh Fiq, jangan Fiq. Dia tu penolong ketua pengawas. Kau jangan macam-macam!" Mahzuz dah tahan tangan kanan Rafiq dari meluru ke aku.

"Ha'ah Fiq. Lagipun ada orang kat pintu tu." Budak yang seorang lagi tahan tangan kiri Rafiq. Dia tunjuk pakai tangan yang sebelah lagi ke arah tingkap.

"Kak. Cepat pergi dari sini sebelum dia meletup." Nada Mahzuz dah macam orang berbisik.

Aku masih dengan riak terkejut. Ikut jelah cakap Mahzuz! Aku terus menghala ke pintu surau perempuan dan melangkah keluar. Aku buat macam tak dengar apa-apa suara Rafiq yang bunyi macam mencarut-carut.

Sakit? Ya, sakit hati.



Ampunkan hamba lambaaat sangat update. Last update hari tu pun 19/3. Tak dapat beri duit raya, H beri nilah. Anggaplah ni hadiah raya untuk takrang tau. 😭

btw, H ucap awal. Selamat hari raya (utk esok) !

Dan sebelum tunggu masa sungkey (berbuka) tuu, hargailah setiap detik Ramadhan yang kita lalui. Kita tak tahu tahun depan kita jumpa lagi ke tak bulan mulia ni. 😔

Buih di Awangan ✓Where stories live. Discover now