"Her insan potansiyel bir suçludur..."
Peki ya siz? Siz bir potansiyel suçlu olduğunuzu anlayabilir misiniz?
Ahh, sanmıyorum.
Çünkü onlarda anlayamadılar...
#Suçlular 1 (02/02/2023)
#Olaylar 2 (06/12/2023)
Merhabalar ve işte uzun zamandır beklediğiniz o bölüm...
Açıklamaları bölüm sonunda yapacağım.
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın :)
\=========/
Çağan Şengül - Ben Sana Veda Edemem DuncanLaurence - Arcade
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Victor Connell
Soğuğun vücudumu ateş misali dağladığını hissettiğim an irkilerek uyandım. Gözlerim bulanık bir şekilde ayaklarımı izlerken yere damlayan su damlalarına baktım. Kafamı gökyüzüne kaldırmak boynuma keskin bir acı sokarken o an enseme darbe yediğimi anladım.
Beni bir kere daha bayıltmıştı ve şu an dışarıda, yağmurun altındaydım.
Sandalyeden kalktığımda bağlı olmadığım gerçeği beni dumura uğratmasına rağmen başımın dönmesini engelleyemedi. Gözlerim anlık kararırken az önce kalktığım sandalyeye tutunmak zorunda kaldım. Parmak uçlarım şakaklarıma değdiğinde dişlerimi birbirine kenetleyip öfkeyle tısladım.
Kafamı bir kez daha etrafa bakınmak için kaldırdığımda kaşlarım çatıldı. Etrafımda gecenin karanlığında renkleri zar zor seçilebilen yük konteynerları vardı. Kafamın üstünden bir martı uçtuğu an limanda olduğumuzu anladım. Üzerimdeki gömlek yağmurun etkisiyle üzerime yapışmış, saçlarım sırılsıklam olmuştu.
Uzaktan bir yerden gök gürlediğinde sağımdan beyaz bir ışık vurdu. Kolumu yüzüme siper edip gözümün ışığa alışmasını bekledim.
Keşke alışmasaydı.
Işığın arkasında iki gölge duruyordu. Gölgelerden biri hareket edip ışığa çıktığında nefesimi tuttum. Üstü başı en az benim kadar ıslaktı ve yüzündeki yaşlar yağmur mu yoksa kendi gözyaşları mıydı emin olamamıştım. Arkasındaki gölge de hareket ettiğinde bu sefer öfkeyle harlanan duygularımı kontrol edemedim. Ellerim iki yanımda yumru olurken saniye saniye başına silahı dayamasını izledim.
Öne doğru bir adım attığımda, "Orada dur ajan," Diyen sesini duydum. "Diğer adımı atmak istemezsin emin ol." Dedi. Yüzünü tamamen görebildiğimde ikimizin de bakışlarında aynı duygu vardı. Öfke ve kin.
"Bırak onu." Diye mırıldandım. "Derdin benle, onunla değil." Başını iki yana salladı. "Bu saçma polis filmlerindeki konuşmayı seninle yapmayacağım ajan. Aslında o filmlerle ortak bir noktamız da var biliyor musun?" Silahı Patricia'nın kafasına biraz daha bastırdığında gözlerini yumduğunu gördüm.
Patricia korkuyordu.
Korkuyordu ve ben şu an onun yanında değildim.
"İntikam," Dedi. "Filmler o kadar da kurgudan ibaret değil ajan ama burası gerçek dünya ve duygular her iki dünyada da başroldür. Peki hiç düşündün mü neden sonunda hep bir kötü adam var?" Güldü. "Cevabı basit ajan. Bu dünyanın bir gün sonu gelecek. Gerçekten gelecek ve bu sonu bu dünyada eşit şartlara sahip olmayan insanlar getirecek."
