"Her insan potansiyel bir suçludur..."
Peki ya siz? Siz bir potansiyel suçlu olduğunuzu anlayabilir misiniz?
Ahh, sanmıyorum.
Çünkü onlarda anlayamadılar...
#Suçlular 1 (02/02/2023)
#Olaylar 2 (06/12/2023)
Bölüme geçmeden önce buraya da duyuruyu yazayım. 1 Eylül de yeni kurgumuzun giriş bölümünü yayınlıyorum.
Bizi Instagramdan takip etmeyi unutmayın. Hesabımızın adı bölüm sonunda 🤍
Oy vermeyi ve yorum yapmayı ihmal etmeyin...
\===========/
New West - Those Eyes
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Sam Scott
"Kapat gözlerini Millie." Diye mırıldanmama rağmen beni dinlemeyip gömleğimle oynamaya devam etti. Ondan oynayacak ne bulduğunu bilmememe rağmen. "O benim gerçekten babam mıydı?" Diye sordu.
Sessiz kaldım.
"Uyu Millie." Esneyişini izlerken yüzümde hafifçe bir gülümseme oluştu. Küçük bedenini bana yaklaştırıp kafasını omzuma yasladı ve gözlerini sonunda kapattı. Onun yatağında onunla beraber yatıyordum. Aslında bunu isteyen oydu.
Eve girdikten hemen sonra istemişti.
Nefes alışları yavaşça düzene girerken uykuya daldığını anladım. Kirpiklerinin ucu hala biraz ıslaktı ve bu içimde yatıştırdığım öfkenin tekrardan gün yüzüne çıkmasına neden oluyordu. "Uyudu mu?" Kafamı sağ tarafa çevirdiğimde kapı pervazına yaslanmış Victor'u gördüm. Sadece başımı salladığımda odaya girip yatağın ucuna oturdu ve Millie'yi izlemeye başladı.
"Ne düşünüyorsun Connell? Şu an sana ihtiyacım var dostum, bana ne düşündüğünü söyle." Fısıltılarım kafamın içinde yankılanıyordu. Yerimden kalkmak istesem de Victor elini kaldırıp beni durdurdu. "Kalkma, gömleğini sıkıca tutmuş. Uyanabilir." Sol tarafıma baktığımda dediklerinin doğru olduğunu gördüm.
Küçük avcunun içine beyaz gömleğimi sıkıştırmıştı. Kafamı yeniden yastığa gömdüğümde gözlerimi kapattım. "Sam, bilmiyorum. Gerçekten o adamın ne yapmaya çalıştığını bilmiyorum ama bildiğim tek şey ortada neredeyse üç yaşına girecek bir kız çocuğunun olması dostum."
Öne doğru eğilip dirseklerini dizlerine yasladı ve kafasını çevirip bana baktı. "Bırak o adamı Ashey halletsin Sam. Sen sadece onun ve kızının yanında ol, tabi bunu istiyorsan." Elimle yüzümü sinirli bir şekilde sıvazlayıp yavaşça yerimde doğruldum. Neyse ki Millie gömleğimi bırakmıştı ve uyuyordu. "Mutfakta bir şişe viski var Connell." Dedim. Başını ağır ağır sallayıp ayağa kalktı ve odadan çıktı.
Ayağa kalkıp Millie'ye baktım. Küçük bir çocuğun ortada kalmasından nefret ediyordum.
Küçük bir çocuğun yetim kalmasından da nefret ediyordum.
Üzerine ince pikeyi örttükten sonra gece lambasını da yakıp odadan çıktım. Koridorun başında Victor elinde viski şişesi ve iki bardak ile beni bekliyordu. Başıyla dış kapıyı işaret edip oraya doğru yürümeye başladı. Arkasından giderken tam eşikte duraksadım ve oturma odasında oturan bedenini gördüm.
