"Her insan potansiyel bir suçludur..."
Peki ya siz? Siz bir potansiyel suçlu olduğunuzu anlayabilir misiniz?
Ahh, sanmıyorum.
Çünkü onlarda anlayamadılar...
#Suçlular 1 (02/02/2023)
#Olaylar 2 (06/12/2023)
Umarım iyisinizdir, umarım her şey yolundadır sizin için.
Evet... Uzun bir yolculuğun son durağındayız ve nasıl veda edeceğimizi ben hala bilmiyorum...
Onları çok seviyorum onlar da sizi... Onlar burada her zaman sizi bekleyecekler bundan emin olabilirsiniz...
Son kez oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın :)
\=========/
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Victor Connell
William kucağımdaydı ve bana gülümsüyordu.
Patricia ise kafasını omzuma yaslamış benim gibi o da oğlumuza bakıyordu.
"Victor," Diye fısıldadı bir süre sonra. "Her şey bitti mi?" Şakaklarına bir öpücük bıraktım.
"Bitti sevgilim," Dedim. "Her şey bitti."
2 Saat Önce
"Bir plana ihtiyacımız var, hem de en acilinden! Victor hadi adamım, her zaman benden daha zeki olmuşsundur. Bir şeyler düşün!" Başımı sertçe iki yana sallayıp dudaklarımın arasındaki sigarayı su dolu çukura atım. "Yok Sam! Hiçbir planım yok. Tüm sevdiklerim tehlikede ve benim sikik beynim çalışmıyor." Ayağımla yandaki çöp kovasına tekme attım. Tok ses boş sokakta yankılanırken ellerim sinirle saçlarımdan geçti.
"Ne yapacağız?" Sam omuzlarını silkti. "Bilmiyorum Victo-" Cümlesini yarıda kesen şey boş sokağa giren arabanın motor sesi olmuştu. Bu arabayı çok çok yakından tanıyordum. Hem de fazlasıyla yakından.
"Victor?" Sam'in mırıltısı aramızda yok olup gitti. Siyah araba tam önümüzde dururken içinden inen kişiye baktım.
Christopher Connell
Babam
"Baba?" Dedim sorarcasına. Üzerinde şık bir takım elbise vardı ve keskin yüz hatları kime benzediğimi bir kez daha gözler önüne seriyordu. "Senin burada ne işin var?" Büronun hemen yakınlarında ki bir sokaktaydık. Babam Sam ve benim yanıma kadar gelip, "Oğlum," Diye mırıldandı. "Sana bir şeyler söylemem gerek." Kaşlarım merakla çatılırken babam ekledi. "Luke ile ilgili." İşte o an Sam ile göz göze geldik ve ikimizin de aklından aynı şey geçti.
Siktir!
"Seni dinliyorum baba." Dedim. Duruşu dikleşirken karşımdaki adamın bir kez daha ne kadar önemli birisi olduğunu anladım. Bir şirketimiz vardı ama hiçbir zaman onun başına geçmek gibi bir hayalim olmamıştı. Babam ise bu kararımın arkasında durmuş, beni bir deli gibi şirketin başına geçirmemişi. Ne yapmak istiyorsam bu zamana kadar hep arkamda durmuştu.
