Karan Haznedaroğlu. 27 yıldır her istediğini elde eden, sadece adıyla bile bütün kapıları açabilecek bir adam.
Şimdi her şeyden çok istediği bir şey vardı. Onu alarak buz tutmuş kalbinin en güzel köşesine saklamak, gülümsemesiyle çıkan güneşte ısınm...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Harika bir sabaha gözlerimi açtım demeyi ne kadar çok isterdim fakat üstümden kamyon geçmiş gibi geçmiş gibi hissediyordum. Buna rağmen yüzümde ki tebessüm şu halde bile gülümsüyor olmamla daha da arttı. Yorganı hafifçe kaldırıp üzerime baktığımda çorabıma kadar giydirilmiş olduğumu fark ettim. Bebek gibi ilgilenmesi her zaman yüreğimi hoplatıyor, sıcacık yapıyordu. Tabi bana daha sıcak şeylerde sunuyordu ama...
Giderken odanın sıcaklığını artırmış olacak ki ensem hafifçe terlemiş, saçlarım enseme yapışmıştı. Ayağımla üstümde ki yorganı itip yatağın soğuk olduğunu umduğum diğer tarafına geçtim. Yüz kendimi bırakmamla kalkmam bir oldu. Göğüslerim... Yatakta doğrulup üstümü çıkarttım, başımı eğip baktığımda vaziyetin fena olduğunu gördüm zaten ama birde telefona uzanıp kamerayı açtım. İzini bıraktığı bedenimde yer yer morluklar ve kan oturan noktalar vardı.
Tam şu an bana şu halimi unutturacak fikir düştü aklıma. Yüzümde ki sırıtma büyüdü ve ben sırtüstü yatağa bıraktım kendimi tekrar. Yorganı çıplak göğüslerimin bir kısmın kapatacak şekilde üstüme çektim. Telefonu kaldırıp kameranın açışını ayarladım ve hemen bir fotoğraf çektim. Kurşunun adres sormayacağı gibi bu fotoğrafta da adres sormazdı, kime gideceği belli. Hiç beklemeden fotoğrafı Karana gönderdim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Günaydın. Biz uyandık 😈"
Mesajım iletildi ve Karan anında çevrimiçi oldu. Mavi tık da oldu fakat yazıyor bir türlü olmadı.
Anlamadık sanki...
Birkaç dakikanın sonunda Karan nihayet yazabildi. "İnanır mısın yavrum şuan bende de uyandı bir şeyler."
Mesajına gülerken yatakta döndüm. Karan tekrar yazıyor... olduğunda nefesimi tutarak bekledim gelecek mesajı. "Ulan ayrıca insan haber verir toplantının ortasında aklım gitti." demişti. Zaten hiç uyumadı bir de işe gidip toplantı mı yapıyordu. Sıfır uykuyla gitmişti muhtemelen. Ben bunları düşünürken elimde ki telefon çaldı. Karan görüntülü arıyordu. Bekletmeden hemen açtığımda hala yatakta yorganın altındaydım. Birbirimizin görüntüsü ekrana düştüğünde ikimizde konuşmadık. Birbirimizin yüzünü izliyorduk. Hiç uyumadığına emin olduğum halde o kadar iyi ve enerjik görünüyordu ki. Sanki uzun ve verimli bir uykuyla güne başlamış gibiydi.
