Kader Bozgunu

8-Rıfat

Kıyafet mağazalarını dolaşıyorduk. Türkan kendine çok güzel bir elbise seçti, elbiseyi alıp deneme kabinine gittiğinde ben orada yalnız kaldım.

Kabinden çıkıp karşıma durduğunda gülümsedim, abim onu bu elbisenin içinde şuan görse kıskançlıktan kudururdu.

"Vay vay vay!" diye bir ses duyduk, sesin geldiği tarafa baktık, göz devirdim, "Ne işin var burada Rıfat?" dedim. Ellerini iki yana açıp, "Kıyafet alışverişi yapmaya geldim." dedi.

Türkan'a bakıp, "Çok güzel, fena yakışmış sana." dedi, elini tutup bir tur kendi etrafında döndürdü, Türkan şaşkındı, "Güzel kızsın, benlik kızsın." dedi. Rıfat'ın tuttuğu eli kurtarıp, "Türkan çıkar şu elbiseyi." dedim, "Zaten abim giydirmez bunu sana!"

Türkan giyinme kabinine geri döndü, "Cihan döndü mü?" dedi, "Cihan değil, Aziz!" dedim.

Rıfat gülümsedi, "Aziz..." dedi sinsi bir ifadeyle, "O Türkan bu Türkan mı?" dedi, "Güzel Türkan'mış..."

"Rıfat rahat bırak bizi." dedim, "Alışveriş yapıp gideceğiz."

Türkan deneme kabininden çıktığında Rıfat onu süzdü, "Türkan, neden Aziz?" dedi. Türkan ona cevap vermeden elbiseyi yerine bıraktı, "Almak istiyorsan, hediyem olabilir." diye konuştu Rıfat.

Rıfat'ın kolunu kavradım, "Çık git buradan!" dedim, bileğimi tutup beni bir kenara itti, "Ben Türkan'la konuşuyorum, sana ne oluyor?" dedi. Türkan kenarda sessiz sedasız duruyor, sabırla Rıfat'ın gitmesini bekliyordu, "Rahat bırak bizi." dedim. "Konuşma Türkan'la da!"

Rıfat beni kolumdan tutup kaşlarını çattı, "Melek, sen bir kenarda dur, işime karışma." dedi, "Ben senin ve o nişanlının işine karışırsam kötü karışırım, zaten Cihan mevzusunda gıcığım size."

Beni bir kenara çekti, sonra Türkan'a döndü, "Elbiseyi al beni takip et." dedi, kasaya doğru yürüdü, Türkan onun peşinden gitmeyince elbiseyi alıp, Türkan'ın elinden tuttu, kasaya doğru yürüdü, Türkan bana bakıyordu, peşlerinden gittim. O sırada dükkanın kapısı açıldı, adımlarımı durdurup kapıya baktım, abim içeri girmişti. Etrafa göz gezdirirken, Rıfat ve Türkan'ı gördü.

Kasada Türkan'ın elini zorla tutan Rıfat'ı görünce çenesi kasıldı. Gözleri bana döndü, yutkundum. O tarafa doğru yürüyüp tek hamlesiyle Türkan'ı ondan uzaklaştırdı.

Rıfat abime dönüp şaşkın bir şekilde bakarken abim çoktan Türkan'la beraber dışarı çıkmıştı. Hızlı bir şekilde adım atarak dükkandan çıktım, abim bana bakıyordu, "Ne oluyor lan burada?" dedi, "Ne ayak bu!?"

Rıfat dışarı elinde elbisenin paketiyle çıktı, paketi Türkan'a uzattı, "Güle güle giy." dedi gülerek. Abim paketi alıp içindeki elbiseye baktı, "Ne bu?" dedi Türkan'a bakarak.

Rıfat: "Elbise, hediye yani." dedi. Türkan korkuyla abime baktı, abim, "Neyin hediyesi lan bu, gebertirim ikinizi de, neyin hediyesi bu?" dedi Türkan'ı kolundan tutup, "Neyin hediyesi kızım bu?" dedi. Türkan cevap vermedi, sadece abimin yüzüne baktı, Rıfat, "Üzerinde gördüm, çok yakıştı, sen de izin vermediğin için ben  alıp hediye ettim." dedi.

"Lan sana ne  yakışıp yakışmadığından!?" deyip Rıfat'ı yumrukladı, sendeleyen Rıfat gülerek abime baktı, "Elbiseyi üzerinde görseydin böyle bir tepki vermezdin ama!" dedi.

Abimi Rıfat'ın yakasına yapıştı, yere düşürdüğü Rıfat'a, "Öldürürüm seni!" diyerek onu yumruklamaya başladı, bir kaç kişi gelip abimi ondan ayırmaya çalıştı ama nafile.

Abim en sonunda yorulup bir kenara çekilince Rıfat'ın aldığı elbiseyi yırttı, yerde kendini toplamaya çalışan Rıfat'ın suratına atıp, "Al sana hediye." dedi. Türkan'ı kolundan tutup götürdü. Bir ara durup, "Melek yürü!" dedi, kendime gelip peşlerinden gittim.

Türkan'ı arabaya bindirip, bana baktı, "Ne olur kendi geldi, de..." dedi, "Aralarında bir şey yok, de..."

Elimi koluna koydum, "Yok, kendi geldi, rahatsız etti, zaten Türkan elbiseyi öylesine denedi ama o almak için ısrar etti." dedim, "Ben sana asla yalan söylemem."

Başını sallayıp arabaya bindi. Ben de arabaya bindim, eve dönerken abim yanında oturan Türkan'ın elini sıkı sıkı tutup, öpmeye başladı. Arabayı öyle kullanmıştı.

Rıfat:(bu kadar kası yok, yüz tipi açısından bakın karaktere)

Elbise: