Jersey Number Nine

15

• 🏐 •

"Seb, are you okay?"

Nilingon ko si Nico na nasa tabi ko. Nandito na kami ngayon ng team sa arena at pinapanood ang Easton University na nagwa-warmup sa court. Pero sa totoo lang wala naman talaga sa kanila ang isip ko. At doon ko lang na-realize na nakatulala lang ako sa kawalan nang marinig ko ang boses ni Nico.

"Huh?" Napakurap ako at umayos ng tayo. "Uhm, ayos lang ako."

"Are you sure? Namumutla ka," sabi niya at medyo nagulat ako nang hawakan niya iyong magkabila kong pisngi.

Hindi ko alam pero bahagya akong lumayo sa kaniya. Natanggal iyong mga kamay niya sa pisngi ko at nakita kong kumunot iyong noo niya.

Tinitigan niya ako pero nag-iwas lang ako ng tingin. At buti na lang ay ginawa ko iyon kasi naabutan ko si Kuya Harold sa bandang kanan namin na masama ang tingin sa 'kin. At nang lumingon sa kaliwa ay si Coach Greg naman ang nakita kong pinapanood ang galaw ni Nico.

Nagkatinginan kami ni coach. Ngumiti siya sa 'kin pero pinakita ko sa kaniya na hindi ko nagugustuhan ang ginagawa niyang na para siyang CCTV kung i-monitor ang galaw namin lalo na kay Nico. Walang emosyon ko siyang tinignan pabalik.

At mukha namang nakuha niya ang gusto kong iparating kasi unti-unting nawala ang ngiti sa mukha niya at napalitan iyon ng pag-aalala.

Iniwas ko ulit ang tingin ko sa kaniya. Hindi ko alam kung anong tumatakbo sa isip ni Coach Greg pero kung ano man itong ginagawa niya na madalas ko nang mapansin ay sana itigil na niya.

Hindi na ako nagiging komportable.

At ayoko ng ganito na may kung ano akong hindi magandang pakiramdam sa isa sa mga tao sa team.

Nakaka-frustrate lang lalo na ngayong wala si Coach Al at si Coach Greg ang in-charge sa 'min. Kung may galit siya kay Nico at kung ano man ang dahilan niya, sana naman ay maging professional pa rin siya.

"Seb," si Nico ulit.

"Bakit?" Tanong ko.

Nilingon ko siya na inuubos na ang distansya sa pagitan naming dalawa.

"I'm starting to worry. You look anxious. Is there a problem? What's wrong, ba-" natigilan siya sandali saka tumikhim. "What's wrong, Seb?"

"W-Wala naman. Hindi ba ganito naman palagi ang hitsura ko?"

"No..." mas lalo siyang lumapit sa 'kin kaya pasimple kong hinakbang paatras ang isang paa ko. Iyon nga lang, mukhang napansin ulit iyon ni Nico kaya kumunot na naman ang noo niya. "Don't move, Sebastian," bulong niya.

"B-Bakit ka kasi lumalapit?"

"Am I?"

Tumango ako at tumigil din naman siya. Nilingon ko ulit ang paligid at nagsisi agad kasi nakita ko na naman si Kuya Harold na nakahalukipkip na at nakatitig sa 'min.

"A-Ayos lang ako," sabi ko kay Nico na sa 'kin pa rin ang tingin. "Kinakabahan lang sa game."

"Are you feeling sick? Gusto mo ng tubig?"

"H-Hindi. Ayos lang talaga ako. Salamat."

"Pero bakit ka namumutla?"

Bakit nga ba? Dahil ba kanina ko pa iniisip si Coach Greg at ang mga mata niyang nakamasid sa 'min? Wala pa naman siyang ginagawa talaga na hindi ko gusto maliban doon pero hindi ko lang siguro mapigilan na hindi isipin ang kakaibang kilos niya na iyon.

Kinagat ko ang labi ko. Gano'n kasi ang turo sa 'kin ni nanay. Kapag namumutla raw, kagatin ang labi para magkaro'n ng kulay.

Tinapik-tapik ko rin ang mga pisngi ko para mamula. Si Nico naman ay puno ng pagtataka na pinapanood ako habang ginagawa iyon.