Jersey Number Nine

17

• 🏐 •

"Sebby boy, may lakad ka? Bihis na bihis, a!"

"Uh, oo," sagot ko kay Uno.

Pinasadahan ko ulit ng tingin ang sarili ko sa salamin. Pagbalik namin dito sa dorm, pinaalala ni Nico na kakain daw kami kaya nagpaalam ako na ibababa muna ang gamit sa kwarto at para makapagpalit na rin ng damit.

Since nakaligo na ako sa dugout kanina after the game, nagpalit na lang ako ng kulay light yellow na t-shirt na may design na maliit na araw na naka-smile sa kaliwang dibdib. Medyo maluwag iyon sa 'kin na gusto ko para komportable.

Nagpalit din ako ng kulay dark brown na cargo pants at white sneakers tapos nagdala na rin ako ng maliit lang na duffel bag para sa cellphone, wallet, alcohol, wet wipes, tissue, at ang pinakaimportante sa lahat, ang mini fan.

Baka kasi biglang mamula na naman si Nico kaya dapat ay handa ako.

Tinanong ko kasi siya kanina kung sa malapit lang ba kami kakain pero ang sabi niya ay sa Binondo raw kasi gusto niya raw ng Chinese food. At sa totoo lang, na-excite ako kasi first time kong makakapunta ro'n. Buti na lang ay bukas pa ulit ang resume ng training namin.

Ngumuso ako habang tinitignan pa rin ang sarili sa salamin. Kinagat ko ang labi ko kasi parang wala na naman iyong kulay.

Ayos na ba itong hitsura ko?

Pero kakain lang naman kami, e. Ayos na 'to.

"Ikaw lang mag-isa? Gusto mo, samahan kita?" Tanong ulit ni Uno, nakaharap na sa 'kin, hindi na ro'n sa mga activities na ginagawa niya na malapit na raw ang deadline.

"Kasama ko si Nico."

Natigilan siya sandali. "Si Boss Nico?"

"Oo," sabi ko saka inayos ang buhok ko.

"Saan kayo kakain at bihis na bihis ka? Ang daya! Kapag ako ang kasama mo, palagi ka lang naka-bagong gising look! Tapos kapag kay Boss Nico, naka-sapatos ka pa."

"Sa Binondo raw niya gusto kumain, e. Nakakahiya naman kung nakapang-bahay ako."

"Binondo?! Sama ako!"

"Ayaw niya raw ng may kasama."

"Ang daya n'yo naman! Gusto ko rin mag-Binondo! Ba't ikaw lang inaya niya?"

Nagkibit balikat na lang ako.

Pero sabi ni Nico kanina, gusto niya raw ng peace. Baka mukha akong kapayapaan sa paningin niya. Sabagay, sina Uno kasi, mukhang kaguluhan, e.

Ngumuso ako habang tinitignan iyong buhok kong hindi ko sigurado kung naayos ko ba. Nag-decide kasi ako na itago ang noo ko. Hindi naman iyon malapad pero may bumubulong sa 'kin na hayaan ko lang na nakabagsak ang buhok ko. Medyo nanibago nga ako sa hitsura ko pero ayos na iyan para maiba naman.

"Lately, napapansin ko, nagiging close na kayo, a? Parang dati, takot ka pa sa kaniya. Nagseselos na ako, Sebby boy! Akala ko, tayo ang mag-bestfriends?"

"Bestfriends naman talaga tayo," sagot ko na lang para manahimik na si Uno saka siya nilingon para ipakita sa kaniya iyong buhok ko. "Bagay ba?"

"Kahit kalbo ka pa, Sebby, feeling ko bagay pa rin sa 'yo."

"Sira," natawa ako. "Hindi nga? Hindi ko ba kabuhok si Justin Bieber no'ng kabataan niya?"

"Hindi, gagi. Kabuhok mo iyong mga oppa sa k-drama. Ang pogi mo, Sebby boy," sabay thumbs up niya. "Magkasing-pogi talaga tayo."

Natawa ako saka humarap ulit sa salamin. Hindi ko alam pero kapag galing talaga kay Uno, nakakataas ng self-confidence. Siguro kasi ay alam mong genuine iyong pagkakasabi niya.