Kankamla Evlenmek mi? (tamamlandı.)

Kankam...

Sabah saat dokuzdu telefonumun zır zır öten sesiyle uyandım. Bu saatte kim arıyordu ya diyerek telefonu kimin aradığına bile bakmadan kapattım. Tamam dokuz çok geç bir saat değildi. Ama ben tercihen sabah altıdan önce uyumadığım için öğlen ikiden önce uyanmayıda düşünmezdim. Ama telefon susmadı yine arıyordu. Kimin aradığına bakınca Aslı olduğunu anladım. Aslı benim en yakın arkadaşımdı. Nerdeyse on yıldır arkadaştık. Seneler önce ben ortabire başlarken okulumu değiştirmiştim. O zamanlar sessiz insanlarla ilişkilerim zayıftı. Aslı ise sınıf başkanı sınıfın popüler kızıydı. Ben ilk sınıfa geldiğimde en arkadaki boş yere oturmuştum. Tek başıma sezsizce takılırdım. Takılmaktan kastım sırama oturp okul bitene kadar kalkmamaktı. Aslı ise yalnızlığımı farketmiş yanıma gelip benimle arkadaş olmuştu. Benim ilk arkadaşım o olmuştu. Sonra ise arkadaşlarım olmaya başlamıştı. Ama o olmasa kimse beni görmezdi. Derslerimde kötüydü o zamanlar ama Aslı bana ders çalıştırırdı. Yinede sınavlardan kötü alırdım. Bu sefer bana kopya vermeye başladı. Birdi ikiydi derken bütün derslerde bana kopya vermeye başlamıştı. Liseye ise özellikle aynı okulda yazılmıştık. Ama ben artık o ezik çocuk değildim. Hatta baa popüler olmuştum. Basket oynadığım için boyum uzamıştı. Artık bayağı yakışıklı olmuştum. Arttık kızlarla kalem değiştirir gibi değiştiren yakışıklı çocuktum ve derslerim yine kötü olduğunda Aslı yardımıma koşardı. Evet Aslının dersleri yine iyiydi ve yine sınıf başkanıydı. Ama öyle sandığız gibi inek tipli biri değildi. Yani bildiğin taştı kız. Lise birdeyken bile lise sonlardaki çocuklar tekliif ederdi. Birkaç tane sevgiliside olmuştu hani ama çocuklar bizim arkadaşlığımızı yanlış anlarlardı. Birtanesi "ya ben ya o" dediğinde Asli beni tercih etmişti. Hem biliyordum ki o çocuğu gerçekten seviyordu. Banada çıktığım bazı kızlar "ya o ya ben" demişti. Ben tabiki onu seçmiştim ama benim takıldığım kızlar takılmalıktı. Onun gibi sevmemiştim yani. Yinede Aslı'nın üzüldünnü farkedince Zeynep'e nolduğunu sordum. Zeynep ortak arkadaşızdı lisede tanışmıştık. Zeynep anlatmamak istesede onunla zorla söyletmiştim. Emre'nin tercih yapmaya zorladığını onunda beni tercih ettiğini ama çocuğu da sevdiğini söylemişti. Bende arkadaşım iyiliğini istediğim icin "istersen onu tercih edebilirsin" dedim. Ama o "sen benim kardeşimsin, senden vazgeçemem. Emre'nin izi acıtıcak ama geçecek beni düşünme " demişti. Biz kankadan öte kardeştik ben üniversiteyi kazanamadığımda ise Aslı hukuk fakültesini kazanmıştı. Yinede okulda arkadaşlarıyla aleme akmaktansa benimle birlikte ders çalışmayı daha doğrusu bana ders anlatmayı seçmişti. "Seneye kazan birlikte akarız alemler, zaten sensiz tadı olmuyor" demişti. O sene zaten babamların baskısıyla özelde olsa üniversiteyi kazanabilmiştim. Sonrada zat alemin dibine akmıştım. Şimdi ise Aslı dördüncü ben birincii sınıftaydım.

Kankamın her huyunu severdim ama sabahın köründe beni aramasa daha iyi olurdu. Telefonu açıp zorla kulağıma getirdim;

"Ne var Aslı?"

"Sanada günaydın, Mert!"

"pardon ozür dilerim"

"E sende haklısın dün gece o kadar içsem bende böyle konuşurum."

"Ne diyosun bee! Hem sen benim dün gece içtiğimi nerden biliyorsun, belki e deydim."

"Nah evdeydin."

"Çok kibarsın."

"Saol canım ama senin evde olmadığını sadece ben değil tum türkiye biyor."

"Nasıl? Yoksa yine..."

"Evet canım yine haberlere çıkmışsın. Haberde genç playboy manken sevgilisiyle boy gösterdi diyor. Valla Hakan Amca seni öldürecek."

"Aslıya bana yardım et. Akşam eve gitmezsem bizimkiler beni öldürür. Sende bizi gel bizimkileri en iyi sen susturursun."

"Yok canım almayayım."

"Lütfen Aslı..."

"Aman iyi tamam be, sen şimdi nerdesin otelde falan mı?"

"Evet"

"İyi akşama görüşürüz."

"tamam kankam..."