Kankamla Evlenmek mi? (tamamlandı.)

Final...

    Aslı'dan...

    MErt'le evleneli bir buçuk sene oluyordu ve ben ikinci kez hamileydim. Bu sancılarsa gittikçe artıyordu. Artık dokuz aylık hamileydim ve bu çocuğu ben değil Mert istemişti.  İlk çocuğumu kaybettiğimde çok acı çekmiştim her ne kadar unutmaya çalışsam da olmuyordu. Bu durumu Mert'te fark etmiş. Yeni bir çocuğun eski acılarımızı unutturacağına inanmış bu yüzden benimle korunmadan birlikte oluyormuş. Ben bunu farkında değildim ama. Aradan iki ay geçimişti. Sürekli bana "canın erik çekiyor mu? Bak istiyorsan söyle çekinme." derdi. BEn:

     "Hayır mert istemiyorum." derdim. O:

    "İstersen tatlı alabilirim, şöyle şerbetli olanlarından güzel güzel yeriz."falan diyordu.  Ben:

    "Hayır Mert canım hiç birşey istemiyor." derdim. O:

    "Niye miğden mi bulanıyor? Başın falada dönüyor mu? İyi misin?" diye sorardı.

    "Hayır Mert hiç birşeyim yok. Sadece istemiyorum."  derdim. Sürekli bu polemiğe girerdik.En son ben doğum kontrol happı içtiğimde "sen korunuyor musun?" diye sordu. Ben de "evet" dedim. ERteesi gün onu ilaçlarımı şekerlerle değiştirirken gördüm.

     "Mert ne yapıyorsun?" diye sorduğumda şaşkınlıkla bana baktı.  Suç üstü yakalanmış çocuk gibiydi.  O zaman bana gerçeği anlattı. Salak bir de beyaz ilaçları pembe bonibon şekeriyle değiştiriyor. Sanki ben anlamayacağım. Cidden salak ya. İşte o günden sonra biz yeni bir çacuk için çalışmalara başladık.  Doktor hamile olduğumu söylediğinde ikimizde sevinçten havalara uçmuştuk ama sonra Mert bu durumdan hiçte hoşnut olmamaya başlamıştı. Neden mi? Çünkü ben artık onu yanıma sokmuyordum. Ne zaman yakınlaşmak istese.

    "Ya Mert git başımdan. Ben hamileyim unuttun mu? Ya çocuğuma zarar gelirse. Hayır olmaz! doğuma kadar bana yaklaşamazsın" diyordum.  O ise bu durumdan hoşnutsuz mecbur arkasını dönüp uyumak zorunda kalıyor: 

     "Doğuma kadar Aslı yok, başka kadınlar yok. Ne zaman doğacak bu çocuk ya!" diye söyleniyordu. Evet tabiki onun benden başkasıyla olmasını yasaklamıştım. Geçti o arkadaşlık günleri. E bebeğimde benim için çok değerli zaten. 

      İlk cinsiyetini öğrenmeye gittiğimizde, ultrasonun başında bekliyorduk kızımız mı yoksa oğlumuz mu olaacak diye. Ben kız istiyordum o ise erkek. Mert:

    "Hadi oğlum göster babana pipini." diyordu. Bende gaza geldim.

     "Hadi kızım göster bakalım annene...." sonrasında susmuştum. Çünkü Mert ve doktor bana acyip bir şekilde bakmıştı. Tamam kızlar öyle sevilmiyormuş evet anladık ama sonuç benim istediğim şekilde bitmişti. Artık bir kızım  olacaktı.

    Şimdi ise bebeğim dokuz ayını dolduruyordu. Saat gece iki gibiiydi. Mert ise yanımda uyuyordu ama benim sancılarım çok fazlaaydı ve ben uyuyamıyordum. Zaten ben burada acı çekerken onun uyumasına da gıcık oluyordum. Ne vardı bu çocukları anneler değilde babalar doğursa "Ağh!" ama bu acı gerçekten fazlaydı ve bacaklarımın arasından bir şeyin sızdığını hissediyordum. Mert'e:

     "Mert kalk suyum geldi!" dedim ama o  "mıs" demedi. Onu uyandırmaya çalışıyordum ama olmuyordu. Tekrar:

     "Mert kalk suyum geldi" diyorum sana" dedim. O ise:

      "E o zaman iç hayatım." dedi. Ayy! bu salak ne diyordu ya?" Tam bir gerizekalı. Tekrar dürttüm.

    "Mert kalk. Sipariş gelmedi suyum geldi suyum."  deim. Yine kalkmadı bende yanımdaki komidinin üzerindeki sürahiye uzandım ve acımadan  Mert'in üzerine döktüm. Met: