Chapter 9: Cheap yet so classy

147 4 2
                                    

'You don't have to change yourself for them to like you, all you have to do is to be yourself. And let them like you because you are you.' GelyenBalm.

ABD9

I'M LOST. And I'm tired standing for 2 hours. Waiting for someone who can save me from this dirty place

"I'm sorry my expensive pants" kausap ko saking pantalon bago maisipang maupo sa maduming putol na puno.

Ilang sandali ay nakarinig ako ng kaluskos.

"Who's that?" I asked without showing the nervous that I feel right now.

The leaves are continue moving. I'm scared thinking that there's an animal or a supernatural who wants me to be their queen coz I'm really pretty but I'm not suit to be their queen. I'm suit to be everyone's queen.

"Aahhh!" Gulat kong tugon ng may lumabas na lalaki roon.

"Nandito ka lang pala" anito at lumapit.

"Gosh. Ginulat mo ko!" Singhal ko at akmang bababa sa putol na puno pero di ako makababa

"What the?" Inis kong sabi

"Let me" he said and held my waist.
He carry me and put me down.

"Ew!" I shouted when I feel resin on my pants.

"Oh No. My expensive pants" my eyes get watered. Ang mahal nitong pants ko e!

"Seriously? Umiiyak ka dahil sa isang kapirasong tela?" Taas kilay nitong ani

"What? This is expensive! And it's not just a piece of cloth" hikbi ko at nagpapapadyak.

"Bibilan kita bukas" masuyo nitong wika.

Nagliwanag ang mukha ko. Really? Matagal na din akong di nakakapag shopping. Mga 3 days from now.

"Really? Alright. Let's go home na" sabi ko at pinunasan ang luha na nahulog saking pisngi.

"Bakit ang tagal mo?" Sabi ko sa kalagitnaan ng aming paglalakad. Madilim na sa paligid at tanging ilaw sa poste lang ang aming liwanag. Mabuti at nahanap nya ako bago mag dilim.

"I can't find you" he said in a cold tune

Hindi na ako kumibo at nagpatuloy sa paglalakad.

Nang marating namin ang kanilang bahay ay kaagad akong nagtungo saking cabin

"Change your clothes. Kakain na tayo maya-maya" aniya. Di ako sumagot sahalip ay binuksan ko lamang ang pinti at pumasok sa loob.

Nakaramdam ako ng gutom at lumabas na ako saking cabin. Eksaktong naron si Aeron

"That's great. Di na kita tatawagin pa. Tara na . Nakahanda na ang pagkain" aniya at nagpatiuna nang maglakad.

Napatigil ako sa harap ng mesa ng makita ang babae na nakasagutan ko kanina lamang. Ano na ngang pangalan nya? Ugly duckling?

"What's bring you here?" Mataray kong wika at naupo sa kaharap nyang upuan.

"Nandito ko para kay Aeron at nanay Lourdes. Di para sayo" sagot naman nito.

"Oh? Naintindihan mo pala ang English?" I chuckled.

Naupo na sina nanay Lourdes at Ang kanyang asawa.

"Ano namang tingin mo sakin?" Anito at matalim na tumingin.

"An Ugly Duckling." Tawa ko at humawak pa kunwari saking tiyan para inisin sya

"Lei!" May bantang sabi ni Aeron.

"What? Natutuwa lang ako dahil nakakaintindi sya ng English. Akala ko ay sobrang cheap nya. Cheap lang " muli kong wika.

A Beautiful DisasterWhere stories live. Discover now