A Beautiful Disaster

Chapter 20: That should be me

'You're not living in a cliff, you're actually living besides the ravin,where there's only a one wrong move and you'll fall' -GelynBalmeo

ABD20:It should be me

MATAAS na ang araw ng napagpasyahan kong bumangon. It was Sunday so it was my day off. Actually,kahit naman monday to friday ay pwede na akong malate gumising. Napangiti ako sa repleksyon ko sa salamin ng maalala na ang isang Aeron Salvador ay nahulog saking patibong.

You're great Lei!.

Nakangiti akong lumabas ng bahay at nagtungo sa kusina sa kabilang bahay.

"Lei hija, mukhang masaya ka." Puna ni Nanay.

I actually am. I wanna answered but I just smiled.

Naupo ako sa upuan na naroon at itinukod ang aking braso sa lamesa at pumalumbaba.

"Nay, nasan si Aeron?" Tanong ko ng marealize na ang tahimik ng bahay.

"Umalis kanina lang hija. Ang sabi nya ay pupuntahan daw nya si Wendy, nagmamadali nga kanina e" sagot ni Nanay Lourdes at nagpatuloy sa pagluluto.

Bigla naman akong napasimangot nang marinig ko ang sagot ni Nanay Lourdes. Like really? Anong gagawin nya kila Wendy nang ganto kaaga?
Bakit sya pupunta roon?

"Pag-ibig nga naman." Mas lalong kumunot ang aking noo ng magsalita si Nanay Lourdes.

Hindi ko alam ang isasagot ko kay nanay Lourdes. Kung sasabihin kong wala naman akong gusto kay Aeron ay baka malaman pa iyon ni Aeron at masira ang plano. At kung aamin naman ako ay kasinungalingan lamang ang mangyayari kaya minabuti ko na lamang na manahimik.

"Gusto mo naman ay puntahan mo sila" ngiting aniya.

"Hindi na po."

"Mamaya din naman ay darating na ang dalawa dito."

"Po? Magkasama silang pupunta dito?" Taas kilay kong tanong.

"Oo. Kaya nga ako nagluluto ng marami ay dahil may feeding program mamaya para sa  mga bata dito sa barangay"

"Feeding program?" Tanong ko.

"Oo hija, twing ikalawang linggo ng buwan ay nagsasagawa ang mga nakahalal sa gobyerno dito sa barangay na magfeeding program. Alam mo bang si Aeron at si Wendy ang nagsuggest non sa Kapitan?kaya ayon, masaya ang mga bata kada buwan" ngiting wika ni Nanay Lourdes.

"San po ito gaganapin?" I ask.

"Malapit sa bagsakan ng mga ubas hija, mayroong tatlong kubo na magkakalapit roon. At sigurado akong naghahanda na sila doon" sagot naman ng matanda.

"Can I come in?" I asked.
Seems like she didn'r get my question but she still answered.

"Malapit naman na aking matapos, kung gusto mo ay sumama ka.".

And then I nod as an answer.
Nagpaalam muna ako na lalabas lang saglit.

Nakatayo ako gilid ng terrace at isinandal ang aking balikat sa poste.

Mula dito ay napangiti ako ng makita ko si Aeron na bumaba ng sasakyan.

I was about to run towards him but I stop myself when I saw Aeron opened the door for Wendy the ugly duckling

They're laughing while walking towards my place.  Wendy was holding a camera while Aeron was helping her to walk on a rough road. She can walk.! What's with Aeron at kailangan pa nyang hawakan ang braso nito?.

Nakarating sila sa harap ng terrace. Saglit na nagtama ang mata namin ni Aeron.

"Hi." Wendy greeted.