The Prince Who Built the Snowman (Prince Series #4)

Chapter 9

Chapter 9

Meetings

Amusing, huh?

Maniniwala na sana ako sa kanya, pero hindi ko pa nakakalimutan ang mga salitaan ng kapatid niyang si Langston.

Those sweet words that made me believe that he was really my prince.

Mga paandar nitong magkapatid na ito, ang sarap talaga nilang pag-untugin.

I faked my laughter. "Ikaw naman, boss... ano naman ang amusing sa akin bukod sa pagiging gang leader?" I said trying to add humor.

His lips curved. It should be sir not boss, but I'd already decided to call him that.

Ang boss kong lamig.

Hindi siya sumagot sa akin at hinintay niya na akong matapos kumain. Nang makabalik kami sa kanilang mansyon, sumalubong sa amin si Langston.

"Overtime for the first day?" he asked his brother after glancing at me.

"You may go, Ms La Rosa."

"Oh, thanks, boss."

"I will expect you tomorrow."

I smiled at them. "Sure."

At tumalikod akong umiirap sa kanilang dalawa.

***

The first few weeks of being Keaton Samote's secretary was really a living hell. His non-stop meetings all day was draining my whole system, his consistent icy face, and his few words were all killing me.

Idagdag pa na hindi yata siya nagugutom, kaya natuto na akong magdala ng biscuit sa bag ko na siyang kinakain ko kapag nauuna ako sa kotse niya habang may kausap pa siyang mga businessman.

I glanced outside his car's window, may kausap pa rin siyang lalaki kaya inabala ko muna ang sarili ko sa phone ko. I got a message from Leiden and Farrah, our youth council president. According to her message, we will be having a meeting for a certain fund raising, and our attendance is a must. Lalo na't summer naman daw at walang mga pasok.

Hindi muna ako nagreply kay Farrah, I tried to file for a leave once, pero hindi ako pinayagan ng boss kong lamig. Isa pa, he had a connection with my father, kahit magsinungaling ako sa kanya na nagkasakit ako kahit hindi naman pala, ako lang ang mapapahamak. Siya lang naman ang kinakampihan ng sarili kong ama.

Nang buksan ko naman ng message ni Leiden, ako na ang nahiyang mag-reply sa kanya, ilang beses na niya akong niyayang lumabas pero masyado puno ang schedule ni Samonteng lamig kaya hindi ko mapagbigyan si Leiden.

He did even tell me that his invitation was a friendly date, kung naiilang na raw ako sa kanya. Yes, I was annoyed with Leiden before, but after being with him for quite some time, hindi naman pala siya kamoteng hilaw.

He's cool. Isama pa ang bestfriend niyang si Kairo na parang corny ang mga jokes.

Sumakay na ang boss kong si Samonteng lamig habang may kausap sa kanyang telepono, pinatakbo na ni Kuyang driver ang sasakyan, hapon na at wala na akong natatandaang susunod na meeting, nakahinga na ako ng maluwag.

Sa wakas makakauwi na ako.

Hinihintay ko na lamang matapos ang pakikipag-usap ni Samonte sa telepono para sabihin na ibaba na lang ako sa may 7 -eleven nang unahan niya ako.

"By the way, Miss La Rosa, I need your presence tonight. We have an immediate meeting and—" umawang ang bibig ko sa sinabi niya.

Sobra na! Puro overtime na ako! Kulang na ako sa tulog at kain! Isusumbong ko na ang intsik na 'to sa DOLE!